Tα ονόματα των Στρατιωτικών Επιχειρήσεων-επιτελικών σχεδίων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ
Ο στρατηγός Νόρμαν Σβάρτσκοφ που ηγήθηκε των συμμαχικών δυνάμεων στην επιχείρηση "Καταιγίδα της Ερήμου"
Παραδοσιακά, κάθε μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση (ειδικά εάν σε αυτήν συμμετέχουν οι ΗΠΑ) είθισται να παίρνει ένα ιδιαίτερο, συνήθως ευφάνταστο και κινηματογραφικό (χολιγουντιανό θα έλεγε κανείς) όνομα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατιωτική υλοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (περί επιβολής ζώνης αεροπορικού αποκλεισμού πάνω από τη Λιβύη) δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Βαφτίστηκε επιχείρηση «Αυγή της Οδύσσειας» και με αυτό το όνομα άρχισε να «παίζει» στη διεθνή ειδησεογραφία από την πρώτη στιγμή των βομβαρδισμών.
Στο άκουσμα των συγκεκριμένων λέξεων, πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να αναζητήσουν κρυμμένα μηνύματα και πιθανούς συμβολισμούς. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι περισσότερο πεζή.
Τουλάχιστον, αυτό υποστηρίζει ο Ερικ Ελιοτ, εκπρόσωπος της Αμερικανικής Διοίκησης Αφρικής (AFRICOM).
«Υπάρχουν ονόματα όπως τα ''Καταιγίδα της Ερήμου'' και ''Ιρακινή Ελευθερία'' που στέλνουν ένα μήνυμα ή άλλα τα οποία συμβολίζουν μια τοποθεσία.
Η ''Αυγή της Οδύσσειας'' δεν ανήκει σε καμία από αυτές τις δύο κατηγορίες. Αντιθέτως, είναι το αποτέλεσμα ενός ημιαυτόματου συστήματος ονοματοδοσίας το οποίο βασίζεται σε μια σειρά από πολύ συγκεκριμένους κανόνες».
Επιλογές γραμμάτων
Βάσει αυτού, σε κάθε αμερικανική στρατιωτική διοίκηση δίνεται μια σειρά από επιλογές γραμμάτων με τα οποία επιτρέπεται να αρχίζει η πρώτη λέξη του ονόματος της εκάστοτε επιχείρησης (κάθε όνομα πρέπει να αποτελείται από δύο λέξεις).
Ακολούθως, οι επικεφαλής της διοίκησης καλούνται βάσει των αρχιγραμμάτων να επιλέξουν στην τύχη από μια δεξαμενή αποστειρωμένων και αρκετά ουδέτερων λέξεων.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση εμπορικών επωνυμιών καθώς και ονομάτων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν επιθετικά, βίαια, προσβλητικά ή υποτιμητικά για τα άλλα έθνη.
Το εν λόγω σύστημα ονοματοδοσίας μπήκε σε εφαρμογή το 1975, με στόχο να περιορίσει καθώς και να αποτρέψει φαινόμενα (κύματα αντιδράσεων) τα οποία είχαν παρατηρηθεί εξαιτίας παλαιότερων προκλητικών ονομάτων όπως τα «Επιχείρηση Φονιάς» (πόλεμος Κορέας) και «Επιχείρηση Πολτοποιητής» (πόλεμος Βιετνάμ).
Ακόμη και με αυτό το σύστημα, ωστόσο, δεν λείπουν μερικές φορές τα φάουλ.
Χαρακτηριστική περίπτωση ο πόλεμος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, ο οποίος ξεκίνησε το 2001 καλούμενος «Απεριόριστη Δικαιοσύνη», για να προκαλέσει εντονότατες αντιδράσεις (κυρίως εκ μέρους των μουσουλμάνων για τους οποίους «απεριόριστη» είναι μόνο η θεία δίκη) και να μετονομαστεί εσπευσμένα σε επιχείρηση «Διαρκής Ελευθερία».
Ο στρατηγός Νόρμαν Σβάρτσκοφ που ηγήθηκε των συμμαχικών δυνάμεων στην επιχείρηση "Καταιγίδα της Ερήμου"
Παραδοσιακά, κάθε μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση (ειδικά εάν σε αυτήν συμμετέχουν οι ΗΠΑ) είθισται να παίρνει ένα ιδιαίτερο, συνήθως ευφάνταστο και κινηματογραφικό (χολιγουντιανό θα έλεγε κανείς) όνομα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατιωτική υλοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (περί επιβολής ζώνης αεροπορικού αποκλεισμού πάνω από τη Λιβύη) δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Βαφτίστηκε επιχείρηση «Αυγή της Οδύσσειας» και με αυτό το όνομα άρχισε να «παίζει» στη διεθνή ειδησεογραφία από την πρώτη στιγμή των βομβαρδισμών.
Στο άκουσμα των συγκεκριμένων λέξεων, πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να αναζητήσουν κρυμμένα μηνύματα και πιθανούς συμβολισμούς. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι περισσότερο πεζή.
Τουλάχιστον, αυτό υποστηρίζει ο Ερικ Ελιοτ, εκπρόσωπος της Αμερικανικής Διοίκησης Αφρικής (AFRICOM).
«Υπάρχουν ονόματα όπως τα ''Καταιγίδα της Ερήμου'' και ''Ιρακινή Ελευθερία'' που στέλνουν ένα μήνυμα ή άλλα τα οποία συμβολίζουν μια τοποθεσία.
Η ''Αυγή της Οδύσσειας'' δεν ανήκει σε καμία από αυτές τις δύο κατηγορίες. Αντιθέτως, είναι το αποτέλεσμα ενός ημιαυτόματου συστήματος ονοματοδοσίας το οποίο βασίζεται σε μια σειρά από πολύ συγκεκριμένους κανόνες».
Επιλογές γραμμάτων
Βάσει αυτού, σε κάθε αμερικανική στρατιωτική διοίκηση δίνεται μια σειρά από επιλογές γραμμάτων με τα οποία επιτρέπεται να αρχίζει η πρώτη λέξη του ονόματος της εκάστοτε επιχείρησης (κάθε όνομα πρέπει να αποτελείται από δύο λέξεις).
Ακολούθως, οι επικεφαλής της διοίκησης καλούνται βάσει των αρχιγραμμάτων να επιλέξουν στην τύχη από μια δεξαμενή αποστειρωμένων και αρκετά ουδέτερων λέξεων.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση εμπορικών επωνυμιών καθώς και ονομάτων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν επιθετικά, βίαια, προσβλητικά ή υποτιμητικά για τα άλλα έθνη.
Το εν λόγω σύστημα ονοματοδοσίας μπήκε σε εφαρμογή το 1975, με στόχο να περιορίσει καθώς και να αποτρέψει φαινόμενα (κύματα αντιδράσεων) τα οποία είχαν παρατηρηθεί εξαιτίας παλαιότερων προκλητικών ονομάτων όπως τα «Επιχείρηση Φονιάς» (πόλεμος Κορέας) και «Επιχείρηση Πολτοποιητής» (πόλεμος Βιετνάμ).
Ακόμη και με αυτό το σύστημα, ωστόσο, δεν λείπουν μερικές φορές τα φάουλ.
Χαρακτηριστική περίπτωση ο πόλεμος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, ο οποίος ξεκίνησε το 2001 καλούμενος «Απεριόριστη Δικαιοσύνη», για να προκαλέσει εντονότατες αντιδράσεις (κυρίως εκ μέρους των μουσουλμάνων για τους οποίους «απεριόριστη» είναι μόνο η θεία δίκη) και να μετονομαστεί εσπευσμένα σε επιχείρηση «Διαρκής Ελευθερία».