Ένας Σοβιετικός και ένας Αμερικανός συζητούν για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Ο Σοβιετικός Κομμουνιστής, πιστεύει ότι ο Σοσιαλισμός και ο Καπιταλισμός μπορούν να ζήσουν ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο.
Ο Αμερικανός φυσικά διαφωνεί. Για να του αποδείξει ότι έχει δίκιο, ο Σοβιετικός τον πάει στον Ζωολογικό Κήπο της Μόσχας, όπου σ’ ένα κλουβί, είναι κλεισμένα ένα λιοντάρι κι ένα πρόβατο και κοιμούνται.
– Βλέπεις; λέει ο Σοβιετικός. Όπως αυτό το αρνί και αυτό το λιοντάρι κοιμούνται μαζί, έτσι και ο Σοσιαλισμός και ο Καπιταλισμός, δύο συστήματα τόσο ανταγωνιστικά, μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά στον ίδιο πλανήτη.
Ο Αμερικανός έχει μείνει άναυδος.
– Μα πώς καταφέρατε να κάνετε να ζήσουν μαζί αυτά τα δύο ζώα στο ίδιο κλουβί;
– Α, είναι απλώς θέμα οργάνωσης… Κάθε πρωί αντικαθιστούμε το αρνί.
– Πως βελάζουν τα πρόβατα των κομμουνιστών βοσκών στην Ελλάδα;
Ποίμνιο, ποιμένες και…«ιερά» ποιμνιοστάσια
Όχλος και ποίμνιο
Η λέξη «όχλος» συνήθως σημαίνει κάτι το αρνητικό και αναρχικό, κάτι που, τέλος πάντων, δεν έχει τάξη. Πράγματι, είναι αληθές ότι όχλος σημαίνει κάτι το άμορφο, το απρόσωπο, κάτι το χυδαίο. Γι’ αυτό, η κατάσταση στην οποία κυριαρχεί ο όχλος λέγεται οχλοκρατία και είναι ταυτισμένη με τον εκφυλισμό. Γενικά και αυθόρμητα λέμε ότι υπάρχουν μερικά βασικά χαρακτηριστικά του όχλου, όπως η κατάλυση της ατομικότητας και προσωπικότητας, ισοπέδωση των ανθρώπων προς τα κάτω, κυριαρχία του παραλόγου και αναρχική παρορμητικότατα.
Ρωμανία: Η χώρα των Ρωμιών
Τα ποίμνια των ζώων κατοικούν σε ζωτική γι’ αυτά χώρα, στην ποιμνιοχώρα, στην προβατόχωρα, όταν πρόκειται περί προβάτων, ή την βοϊδόχωρα, όταν πρόκειται περί βοοειδών. Ας έρθουμε στα δίποδα, στους ανθρώπους. Όταν αυτοί εγκατέλειψαν τα δάση και τις λίμνες, δημιούργησαν χωριά και πόλεις και οι όμαιμοι, οι ομόθρησκοι και οι ομόγλωσσοι σχημάτισαν έθνος, που δεν ήταν κατ’ ανάγκην κράτος. Η Ελλάς της αρχαιότητας αποτελείτο από ένα μεγάλο αριθμό ανεξαρτήτων πόλεων που η κάθε μια συγκροτούσε δική της πολιτεία και κράτος. Το άθροισμα όμως των πόλεων αποτελούσε τη χώρα των Ελλήνων, την Ελλάδα. Η χώρα των Ελλήνων, πολύ λογικά, λεγόταν Ελλάς, η χώρα των Γερμανών Γερμανία, των Ρώσων Ρωσία και ούτω καθεξής.
Ευτυχώς που υπάρχει μια λογική σειρά στις ονομασίες των λαών και των χωρών τους, για να μπορούμε να συνεννοούμαστε. Δεν μπορείς λ.χ. να αποκαλείς την προβατόχωρα Γερμανία, ή τη χώρα των Ιταλών, Αυστραλία. Αυτή η προαιώνια λογική έχει καταργηθεί στη σύγχρονη χώρα που λέγεται Ελλάδα, γιατί οι κάτοικοι της αυτοαποκαλούνται Ρωμιοί και στην ουσία είναι Ρωμιοί. Χαίρονται δε όταν τους ονομάζουν Ρωμιούς και ηδονίζονται όταν επίσης τους αποκαλούν Έλληνες. Πώς γίνεται όμως να είναι και Ρωμιοί και Έλληνες, αποτελεί ένα από τα θαύματα της σχιζοφρένιας που δέρνει το σημερινό Ελλαδίτη…