Κώστας Στούπας: Παραμένουμε σε τροχιά σύγκρουσης με την Τουρκία

Τα τελευταία γεγονότα της Κάσου, όπου με αφορμή τη μελέτη για τοποθέτηση ενός υποβρυχίου καλωδίου, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία βρέθηκαν αντιμέτωπα, καταδεικνύουν την προσωρινότητα του συμφώνου φιλίας. Οι δύο χώρες παραμένουν σε τροχιά σύγκρουσης και συνεχίζουν να προετοιμάζονται γι’ αυτό.

Η Τουρκία προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για τον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων με δυτικό εξοπλισμό, μέχρι η εγχώρια παραγωγή να καλύψει βασικές της ανάγκες. Η Ελλάδα κερδίζει χρόνο μέχρι να ενσωματωθούν οι γαλλικές φρεγάτες, τα Ραφάλ και τα F-35 κ.λπ. και κυρίως να προχωρήσει η ευρωπαϊκή κοινή άμυνα.

Σε μια πιθανή σύρραξη η Ελλάδα δεν ευνοείται να εμφανιστεί επιτιθέμενη, αλλά αμυνόμενη προκειμένου να εξασφαλίσει τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας, των διεθνών θεσμών και των συμμάχων.

Η Τουρκία επιδιώκει να λύσει τις όποιες διαφορές με την Ελλάδα διμερώς, εκτός διεθνούς δικαίου και με βάση το ισοζύγιο οικονομικής και στρατιωτική ισχύος, γιατί πιστεύει πως η διαφορά είναι μεγάλη και αυτό της εξασφαλίζει περισσότερα.

Η Ελλάδα επικαλείται το διεθνές δίκαιο και στηρίζεται σε συμμάχους οι οποίοι θα υποστούν απώλειες ισχύος αν αποδυναμωθεί η Ελλάδα στην περιοχή και ενισχυθεί υπερβολικά η Τουρκία.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως παρά τις θυσίες των Ελλήνων επαναστατών, τις καθοριστικές ήττες των Οθωμανών στο Ναβαρίνο, την εκστρατεία Μεζόν, τη συνθήκη μετά την ήττα του 1897, την απόβαση στην Μικρά Ασία κ.λπ., τις έχουν διασφαλίσει οι δυτικές δυνάμεις. Το ίδιο βέβαια και τις ήττες μας, όπως το 1922, τα σύνορα με τη Αλβανία, τη μεταπολεμική παρωδία της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας για να εξευμενίσουν τον Τίτο και την εισβολή και κατοχή της Κύπρου. Συνήθως, κάθε φορά που η Ελλάδα απομακρύνονταν από τους δυτικούς συμμάχους υπόκειτο μια εθνική καταστροφή.

Η Ελλάδα χρειάζεται μια ικανή αποτρεπτική ισχύ των δικών της δυνάμεων αλλά δεν διαθέτει ούτε τον πληθυσμό, ούτε τη οικονομία, ούτε το σθένος της κοινωνίας για να επιβάλει τη βούλησή της μακροπρόθεσμα. Θα πρέπει να ανιχνεύει και να καθοδηγεί τη βούληση των συμμάχων της προσφέροντάς τους ανταλλάγματα.

Οι ΗΠΑ π.χ. θέλουν σύμμαχο την Τουρκία αλλά δεν την επιθυμούν ανεξέλεγκτα ισχυρή και ένας τρόπος περιορισμού της ισχύος είναι ο αποκλεισμός από τις θαλάσσιες ζώνες της ΝΑ. Μεσογείου.

Η Γαλλία θεωρεί πως είναι η ίδια η ισχυρότερη δύναμη της Μεσογείου και μια ισχυρή Τουρκία θα περιόριζε τον ρόλο της καθώς θα την αποκόψει από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Το Ισραήλ και η Αίγυπτος βρίσκονται απέναντι στην Τουρκία γιατί η τελευταία υποδαυλίζει τους ακραίους ισλαμιστές εναντίον τους.

Η Ε.Ε. χρειάζεται την Τουρκία ως εναλλακτική της Κίνας βιομηχανική ζώνη, ως ενεργειακό κόμβο και αμυντικό βραχίονα στη Μέση Ανατολή, αλλά όχι ανεξέλεγκτη και ως ισότιμη δύναμη.

Για την Ε.Ε. (όπως και για τις ΗΠΑ) κλειδί ελέγχου της τουρκικής ισχύος είναι η ενδυνάμωση του άξονα Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου κ.λπ.

Στη Δύση ελπίζουν πως μπορούν να κρατήσουν την Τουρκία υπό έλεγχο κατευνάζοντας τις επεκτατικές επιδιώξεις του καθεστώτος. Προσδοκούν πως η "έξοδος" Ερντογάν και η επάνοδος των δυτικόφιλων κεμαλιστών θα επαναφέρει τους κοσμικούς στην εξουσία και την Τουρκία στη Δύση.

Αυτό είναι το πλέον επικίνδυνο σενάριο για την Ελλάδα, γιατί στην προσπάθεια να κατευνάσουν τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας και να εξασφαλίσουν την παραμονή της στη Δύση μπορεί να επιτρέψουν-ανεχτούν την επέκταση κάποιων κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βάρος γειτόνων της.

Στη Δύση δεν έχουν καταλάβει ακόμη πως η στροφή της Τουρκίας προς το Ισλάμ οφείλεται σε βαθιούς δημογραφικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς. Πιθανότερη είναι μια διάσπαση της Τουρκίας σε δυτική, ανατολική και κουρδική παρά η συνολική στροφή της στις δυτικές κοσμικές αξίες.

Δικό μας καθήκον είναι η συνεχής ενδυνάμωση της αποτρεπτικής ισχύος και η διπλωματική μεθόδευση ενός πλέγματος ισχύος από συμμάχους, εταίρους και ανταγωνιστές της Τουρκίας. Καθήκον μας είναι επίσης η επιλογή του σωστού χρόνου και της πλέον ευνοϊκής συγκυρίας να λύσουμε τις όποιες διαφορές. Οποιοδήποτε λάθος στην περίπτωση αυτή μπορεί να αποδειχτεί μοιραίο.

Οι χώρες παραμένουν σε τροχιά σύγκρουσης.

https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3842730/paramenoume-se-troxia-sugkrousis/