Βραβεύει η Ακαδημία Αθηνών μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ που ήταν εναντίον της Κύπρου και υπέρ της Τουρκίας!
Όλα αυτά τα χρόνια των Μνημονίων ήταν εξαφανισμένη η Ακαδημία Αθηνών και ξαφνικά… αναστήθηκε
-Να τον χαίρονται οι… φιλόσοφοί μας
Ηχήστε, σάλπιγγες, χαρμόσυνα, απ’ άκρου σ’ άκρον της Ελλάδας. Η Ακαδημία Αθηνών, ανήμπορη να λύσει τα χρονίζοντα πνευματικά προβλήματα που την ταλανίζουν, απεφάσισε, παραβλέποντας -με τη βοήθεια τριών νομομαθών της- το άρθρο του κανονισμού, που απαγορεύει τη συζήτηση πολιτικών θεμάτων, να ξανοιχτεί στο ανοικτό πέλαγος της πολιτικής. Γιατί το έκανε; Μέλος ή συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ εισηγήθηκε να βραβευθεί για τις πολλαπλές υπηρεσίες που προσφέρει στην ελληνική κοινωνία.
Ατυχώς, δεν έγινε η δέουσα συζήτηση στην Ολομέλεια.
Απλώς περιορίσθηκε στο αν η Ακαδημία θα σεβόταν την πάγια τακτική -ενός αιώνα- του Ιδρύματος, απέχοντας από την πολιτική. Δυστυχώς, όμως, δεν ετέθη το θέμα του τι πραγματικά προσφέρει η οργάνωση αυτή και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί. Μόνο κατά την επικύρωση των πρακτικών, ένας ακαδημαϊκός, που συνέβη να απουσιάζει κατά τη λήψη της απόφασης, ζήτησε να γίνει αναψηλάφηση του θέματος, γιατί είχε πολλές ενδείξεις για την πραγματική δράση της οργάνωσης, αλλά έλαβε την απάντηση ότι η διαδικασία για τη λήψη της απόφασης ήταν κανονική και ότι έγινε κάποια συζήτηση.
Το μόνο που επετράπη από το προεδρείο ήταν να καταθέσει ένα έγγραφο για τη δραστηριότητα του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Έτσι, κατατέθηκε ένα σύντομο έγγραφο του ΕΛΙΑΜΕΠ, από το 2009, υπογραφόμενο από τον κ. Θάνο Ντόκο και απευθυνόμενο στον ειδικό σύμβουλο της οργάνωσης, που βρισκόταν στην Κύπρο, τον πρέσβη ε.τ. κ. Παύλο Αποστολίδη. Το έγγραφο εξέφραζε την ανησυχία γιατί δεν επήλθε συμφωνία στην Κύπρο, πράγμα που δημιουργούσε ένταση στις σχέσεις των δύο εταίρων του ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, η οργάνωση ανησυχούσε γιατί δεν θα προχωρούσε το ζήτημα της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι «major goal of US», εξαιτίας του μπλοκαρίσματος ορισμένων κεφαλαίων από την Κύπρο. Η Κύπρος, επισημαίνει το έγγραφο, είναι «εμπόδιο» και γι’ αυτό εκφράζεται η άποψη ότι θα πρέπει η σουηδική προεδρία να ενεργήσει ώστε να βρεθεί μια ισορροπημένη λύση σχετικά με τα μπλοκαρισμένα κεφάλαια.
Το ίδιο έγγραφο στάλθηκε και στον κ. Λουκή Λουκαΐδη, πρώην βοηθό Γενικού Εισαγγελέως της Κύπρου και για πολλά χρόνια δικαστή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο. Ο κ. Λουκαΐδης απαντά ότι στο ΕΛΙΑΜΕΠ θα πρέπει να λάβουν γνώση των εκθέσεων και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) καθώς και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου, προκειμένου να αντιληφθούν το πελώριο πρόβλημα των συνεχιζόμενων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο από την Τουρκία τα τελευταία 35 χρόνια, που είναι η ουσία του θέματος.
Παρουσιάζονταν δε το πρόβλημα ως μια διακοινοτική διαφορά: «Παίζετε το παιχνίδι της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Με τον τρόπο αυτό δεν βοηθάτε την Κύπρο και δεν υποστηρίζετε μια λύση βασισμένη σε αρχές».
Για να δείξει ότι η οργάνωση αυτή αντιτίθεται στην πολιτική της Ελλάδας και της Κύπρου, ο ακαδημαϊκός αναφέρθηκε σε τρεις περιπτώσεις.
Η πρώτη περίπτωση ήταν η αίτηση της Κύπρου για να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα ευνοούσε την είσοδο της Κύπρου, όμως το ΕΛΙΑΜΕΠ έκανε ό,τι μπορούσε για να ματαιώσει τη διαδικασία, εκδίδοντας μάλιστα και σχετικό βιβλιαράκι, και επιπλέον υπήρξαν ανώνυμες απειλές κατά του κ. Γιάννου Κρανιδιώτη, ο οποίος εργαζόταν για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η δεύτερη περίπτωση, στην οποία το ΕΛΙΑΜΕΠ αντιτίθετο στην ελληνική κυβέρνηση και στην κυβέρνηση της Κύπρου, ήταν το θέμα του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος. Το ΕΛΙΑΜΕΠ έκανε ό,τι μπορούσε για τη ματαίωση του δόγματος αυτού.
Η τρίτη περίπτωση ήταν το Σχέδιο Ανάν. Όταν ΗΠΑ, Βρετανία και Ανάν συμφώνησαν να παρουσιάσουν ένα σχέδιο για την Κύπρο, η ετοιμασία του ανετέθη στον λόρδο Χάνεϊ, ο οποίος κατά τη σύνταξη του σχεδίου πολύ συχνά βρισκόταν στην Αθήνα, πάντοτε με τη συνοδεία μελών του ΕΛΙΑΜΕΠ, και λέγεται μάλιστα ότι είχαν και ειδική συνάντηση για το θέμα εκτός Αθηνών. Ο λόρδος Χάνεϊ στο σχετικό βιβλίο του ομολογεί κυνικά ότι ούτε λίγο ούτε πολύ η εντολή που είχε ήταν: Τα πάντα για τους Τουρκοκυπρίους και τίποτα για τους Ελληνοκυπρίους. Υπήρχε, επίσης, η δημόσια ομολογία αμερικανού υφυπουργού ότι εκτός από τα δάνεια δισεκατομμυρίων που δόθηκαν από την Αμερική στην Τουρκία, «της προσφέρουμε και την Κύπρο διά του Σχεδίου Ανάν».
Το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι γνωστό ότι υποστήριζε έντονα το Σχέδιο Ανάν.
Μόνο με τα λίγα αυτά παραδείγματα είναι ηλίου φαεινότερο ότι η οργάνωση αυτή δεν κάνει αυτά που αναφέρει στα φυλλάδιά της αλλά δραστηριοποιείται χάριν ορισμένων ξένων κέντρων, τα οποία και τη χρηματοδοτούν.
Παρόν
Όλα αυτά τα χρόνια των Μνημονίων ήταν εξαφανισμένη η Ακαδημία Αθηνών και ξαφνικά… αναστήθηκε
-Να τον χαίρονται οι… φιλόσοφοί μας
Ηχήστε, σάλπιγγες, χαρμόσυνα, απ’ άκρου σ’ άκρον της Ελλάδας. Η Ακαδημία Αθηνών, ανήμπορη να λύσει τα χρονίζοντα πνευματικά προβλήματα που την ταλανίζουν, απεφάσισε, παραβλέποντας -με τη βοήθεια τριών νομομαθών της- το άρθρο του κανονισμού, που απαγορεύει τη συζήτηση πολιτικών θεμάτων, να ξανοιχτεί στο ανοικτό πέλαγος της πολιτικής. Γιατί το έκανε; Μέλος ή συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ εισηγήθηκε να βραβευθεί για τις πολλαπλές υπηρεσίες που προσφέρει στην ελληνική κοινωνία.
Ατυχώς, δεν έγινε η δέουσα συζήτηση στην Ολομέλεια.
Απλώς περιορίσθηκε στο αν η Ακαδημία θα σεβόταν την πάγια τακτική -ενός αιώνα- του Ιδρύματος, απέχοντας από την πολιτική. Δυστυχώς, όμως, δεν ετέθη το θέμα του τι πραγματικά προσφέρει η οργάνωση αυτή και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί. Μόνο κατά την επικύρωση των πρακτικών, ένας ακαδημαϊκός, που συνέβη να απουσιάζει κατά τη λήψη της απόφασης, ζήτησε να γίνει αναψηλάφηση του θέματος, γιατί είχε πολλές ενδείξεις για την πραγματική δράση της οργάνωσης, αλλά έλαβε την απάντηση ότι η διαδικασία για τη λήψη της απόφασης ήταν κανονική και ότι έγινε κάποια συζήτηση.
Το μόνο που επετράπη από το προεδρείο ήταν να καταθέσει ένα έγγραφο για τη δραστηριότητα του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Έτσι, κατατέθηκε ένα σύντομο έγγραφο του ΕΛΙΑΜΕΠ, από το 2009, υπογραφόμενο από τον κ. Θάνο Ντόκο και απευθυνόμενο στον ειδικό σύμβουλο της οργάνωσης, που βρισκόταν στην Κύπρο, τον πρέσβη ε.τ. κ. Παύλο Αποστολίδη. Το έγγραφο εξέφραζε την ανησυχία γιατί δεν επήλθε συμφωνία στην Κύπρο, πράγμα που δημιουργούσε ένταση στις σχέσεις των δύο εταίρων του ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, η οργάνωση ανησυχούσε γιατί δεν θα προχωρούσε το ζήτημα της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι «major goal of US», εξαιτίας του μπλοκαρίσματος ορισμένων κεφαλαίων από την Κύπρο. Η Κύπρος, επισημαίνει το έγγραφο, είναι «εμπόδιο» και γι’ αυτό εκφράζεται η άποψη ότι θα πρέπει η σουηδική προεδρία να ενεργήσει ώστε να βρεθεί μια ισορροπημένη λύση σχετικά με τα μπλοκαρισμένα κεφάλαια.
Το ίδιο έγγραφο στάλθηκε και στον κ. Λουκή Λουκαΐδη, πρώην βοηθό Γενικού Εισαγγελέως της Κύπρου και για πολλά χρόνια δικαστή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο. Ο κ. Λουκαΐδης απαντά ότι στο ΕΛΙΑΜΕΠ θα πρέπει να λάβουν γνώση των εκθέσεων και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) καθώς και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου, προκειμένου να αντιληφθούν το πελώριο πρόβλημα των συνεχιζόμενων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο από την Τουρκία τα τελευταία 35 χρόνια, που είναι η ουσία του θέματος.
Παρουσιάζονταν δε το πρόβλημα ως μια διακοινοτική διαφορά: «Παίζετε το παιχνίδι της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Με τον τρόπο αυτό δεν βοηθάτε την Κύπρο και δεν υποστηρίζετε μια λύση βασισμένη σε αρχές».
Για να δείξει ότι η οργάνωση αυτή αντιτίθεται στην πολιτική της Ελλάδας και της Κύπρου, ο ακαδημαϊκός αναφέρθηκε σε τρεις περιπτώσεις.
Η πρώτη περίπτωση ήταν η αίτηση της Κύπρου για να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα ευνοούσε την είσοδο της Κύπρου, όμως το ΕΛΙΑΜΕΠ έκανε ό,τι μπορούσε για να ματαιώσει τη διαδικασία, εκδίδοντας μάλιστα και σχετικό βιβλιαράκι, και επιπλέον υπήρξαν ανώνυμες απειλές κατά του κ. Γιάννου Κρανιδιώτη, ο οποίος εργαζόταν για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η δεύτερη περίπτωση, στην οποία το ΕΛΙΑΜΕΠ αντιτίθετο στην ελληνική κυβέρνηση και στην κυβέρνηση της Κύπρου, ήταν το θέμα του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος. Το ΕΛΙΑΜΕΠ έκανε ό,τι μπορούσε για τη ματαίωση του δόγματος αυτού.
Η τρίτη περίπτωση ήταν το Σχέδιο Ανάν. Όταν ΗΠΑ, Βρετανία και Ανάν συμφώνησαν να παρουσιάσουν ένα σχέδιο για την Κύπρο, η ετοιμασία του ανετέθη στον λόρδο Χάνεϊ, ο οποίος κατά τη σύνταξη του σχεδίου πολύ συχνά βρισκόταν στην Αθήνα, πάντοτε με τη συνοδεία μελών του ΕΛΙΑΜΕΠ, και λέγεται μάλιστα ότι είχαν και ειδική συνάντηση για το θέμα εκτός Αθηνών. Ο λόρδος Χάνεϊ στο σχετικό βιβλίο του ομολογεί κυνικά ότι ούτε λίγο ούτε πολύ η εντολή που είχε ήταν: Τα πάντα για τους Τουρκοκυπρίους και τίποτα για τους Ελληνοκυπρίους. Υπήρχε, επίσης, η δημόσια ομολογία αμερικανού υφυπουργού ότι εκτός από τα δάνεια δισεκατομμυρίων που δόθηκαν από την Αμερική στην Τουρκία, «της προσφέρουμε και την Κύπρο διά του Σχεδίου Ανάν».
Το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι γνωστό ότι υποστήριζε έντονα το Σχέδιο Ανάν.
Μόνο με τα λίγα αυτά παραδείγματα είναι ηλίου φαεινότερο ότι η οργάνωση αυτή δεν κάνει αυτά που αναφέρει στα φυλλάδιά της αλλά δραστηριοποιείται χάριν ορισμένων ξένων κέντρων, τα οποία και τη χρηματοδοτούν.
Παρόν