ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ
Σύμφωνα με την επαναστατική μέθοδο του ΕΒΡΑΙΟΥ Λένιν , οι αρχηγοί είναι το κεφάλι των μαζών.
Κατέχοντας την κατάλληλη επαναστατική μόρφωση, είναι ικανοί να εκτιμούν τις καταστάσεις και να κυβερνούν τις μαχόμενες δυνάμεις.
Είναι οι επαγγελματίες επαναστάτες, οι στρατηγοί της μεγάλης στρατιάς των πολιτών.
Αυτή η διάκριση μεταξύ κεφαλιού και κόμματος, μεταξύ διανοουμένων και μαζών, αξιωματικών και απλών στρατιωτών, αντιστοιχεί στη δυαδικότητα της ταξικής κοινωνίας, στην κοινωνική τάξη των αστών.
Η μια τάξη είναι γυμνασμένη να διατάζει και η άλλη να υπακούει.
Απ΄ αυτή τη γερασμένη ταξική συνταγή, προέρχεται η λενινιστική αντίληψη του κόμματος: η οργάνωση του δεν αποτελεί παρά αντανάκλαση της αστικής πραγματικότητας επανάσταση του κόμματος καθορίζεται αντικειμενικά από τις ίδιες δυνάμεις που δημιουργούν την αστική κοινωνική τάξη, αφαίρεση φτιαγμένη από σκοπούς υποκειμενικούς που συνόδευαν αυτή τη διαδικασία
Όταν το 1935 ο ΕΒΡΑΙΟΣ Χίτλερ μάζεψε στη Γερμανία όλη την κομμουνιστική σοσιαλιστική φιλολογία, η δημοσίευση και διακίνηση του λίβελου του ΕΒΡΑΙΟΥ Λένιν επιτρεπόταν.
Όσον αφορά το περιεχόμενο του λίβελου, δεν ενδιαφερόμαστε εδώ για ότι λέει για τη ρωσική επανάσταση και την ιστορία του μπολσεβικισμού και των άλλων ρευμάτων του εργατικού κινήματος ή για τα περιστατικά που επέτρεψαν τη νίκη των μπολσεβίκων. Ο μοναδικός σκοπός μας θα είναι να αναλύσουμε τα κύρια επιχειρήματα τα οποία την εποχή της διαμάχης μεταξύ του Λένιν και των «αριστεριστών», φανέρωναν τις αποφασιστικές διαφορές μεταξύ των δύο αντιπάλων.
Το μπολσεβίκικο κόμμα, αρχικά της ρωσικής σοσιαλδημοκρατίας της 2ης Διεθνούς, διαμορφώθηκε όχι στη Ρωσία αλλά στην εξορία. Μετά το σχίσμα του Λονδίνου το 1903, η μπολσεβίκικη πτέρυγα της ρωσικής σοσιαλδημοκρατίας έγινε μια συνωμοτική σέχτα. Οι «μάζες» που το στήριζαν δεν υπήρχαν παρά στο κεφάλι των αρχηγών του. Αυτή η μικρή εμπροσθοφυλακή ήταν μια οργάνωση αυστηρά πειθαρχημένη, πάντα έτοιμη για στρατευμένη πάλη, που υποβαλλόταν σε αδιάκοπες «καθάρσεις» για να διατηρήσει την ακεραιότητα της.
Το κόμμα θεωρείται σαν στρατιωτική ακαδημία για επαγγελματίες επαναστάτες.
Οι φημισμένες παιδαγωγικές της αρχές ήταν, η χωρίς αμφισβήτηση εξουσία του αρχηγού, ένας σφιχτός συγκεντρωτισμός, μια σιδερένια πειθαρχία, ο κονφορμισμός, ο μιλιταρισμός και η θυσία της προσωπικότητας στα συμφέροντα του κόμματος. Αυτό που ο Λένιν ανέπτυσσε στην πραγματικότητα, ήταν μια ελίτ διανοουμένων, ένας πυρήνας, που ριγμένος μέσα στην επανάσταση, θα έπαιρνε τη διεύθυνση και θα αναλάμβανε την εξουσία. Είναι χαμένος κόπος να ψάχνουμε να βρούμε αν λογικά μια τέτοιου είδους προετοιμασία για την επανάσταση είναι σωστή ή λαθεμένη. Πρέπει να κάνουμε πρώτα άλλες ερωτήσεις : τι είδους επανάσταση κυοφορείται; Ποιος ήταν ο στόχος;
Το κόμμα του Λένιν δούλευε μέσα στο πλαίσιο της καθυστερημένης αστικής επανάστασης στη Ρωσία, για την ανατροπή του φεουδαρχικού τσαρικού καθεστώτος. Γι΄ αυτόν τον τύπο της επανάστασης, όσο περισσότερο η θέληση του διευθύνοντος κόμματος είναι συγκεντρωμένη και προσανατολισμένη προς ένα μοναδικό σκοπό, τόσο περισσότερο η διαδικασία του σχηματισμού του αστικού κράτους έχει δυνατότητες επιτυχίας, τόσο περισσότερο η θέση του προλεταριάτου, στα πλαίσια του κράτους, θα είναι πολλά υποσχόμενη. Εντούτοις ότι μπορούμε να θεωρήσουμε σαν ευτυχή λύση των επαναστατικών προβλημάτων σε μια αστική επανάσταση, δε μπορεί να θεωρείται συγχρόνως και λύση των προβλημάτων της προλεταριακής επανάστασης. Η θεμελιώδης δομική διαφορά μεταξύ της αστικής κοινωνίας και της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας αποκλείει μια σχιζοφρένεια του είδους αυτού.
Τι Εστί Κομμουνισμός - Μπολσεβικισμός
Πως οι Κομμουνιστές ΕΒΡΑΙΟΙ λυμαίνονται και ελέγχουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα .