Οι φόβοι του Lake πραγματοποιήθηκαν μέχρι ένα σημείο όταν στις 8 Ιανουαρίου ο γερουσιαστής John D. Rockefeller ο 4ος, από την δυτική Βιρτζίνια (και γιος του Προέδρου της Τριμερής Επιτροπής και της ARAMCO), τηλεφώνησε στον Clinton και ζήτησε συνάντηση για την επόμενη ημέρα.
Φυσικά, η συνάντηση πραγματοποιήθηκε, και η οικογένεια Rockefeller ζήτησε από τον Πρόεδρο να εξηγήσει με όλες τις λεπτομέρειες την προγραμματισμένη "κρίση" στο Αιγαίο.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΕΒΡΑΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΠ - ΕΝΑΣ ΡΟΥΜΠΑΤΗΣ ΔΡΟΜΟΣ
Ο στενός φίλος του Rockefeller και Πρόεδρος των ΗΠΑ εξήγησε ότι, καταρχήν, η κρίση θα μετρούσε την στάση και την αποφασιστικότητα των δύο αντίπαλων πλευρών (Ελλάδας και Τουρκίας).
Θα ήταν επίσης ένας τρόπος να πιέσουν τις δύο πλευρές να παραγγείλουν εξοπλισμό, ενώ θα τους βοηθούσαν να "δουν το φως" σχετικά με την αποστρατικοποίηση των παρακείμενων συνόρων τους και έτσι θα επέτρεπαν στην Αμερική να εγκαταστήσουν στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή, χρησιμοποιώντας τη Σαουδική Αραβία ως πρότυπο. (Οι Αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις προστατεύουν τα συμφέροντα της ARAMCO στη Σαουδική Αραβία, ενώ παρέχουν επίσης μια αίσθηση σταθερότητας και ασφάλειας για τις άλλες, μικρότερες, αμερικανικές εταιρίες στην περιοχή.)
Το τελικό συμπέρασμα, κατέληξε ο Πρόεδρος, είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα και η Τουρκία είναι τόσο ασταθείς που εξαρτάται από την ίδια την Αμερική να προστατεύσει τα συμφέροντά της σε εκείνο το ευμετάβλητο μέρος του κόσμου.
Ο John D. (Jay) Rockefeller κατάλαβε αμέσως και κατέληξε στο συμπέρασμα πως η επιχείρηση "Omega" ήταν μόνο το προοίμιο σε έναν ελεγχόμενο και βραχύβιο πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ο οποίος -- μετά την επιβολή μιας ανακωχής - θα άνοιγε το δρόμο για το μοίρασμα των πετρελαίων του Αιγαίου.
(Στις 18 Ιανουαρίου 1996 η ARAMCO "εξαγόρασε" το "πιόνι" της στην Ελλάδα, την Motor Oil Hellas, αγοράζοντας τα συμφέροντα της οικογένειας Βαρδινογιάννη.
Με αυτόν τον τρόπο μπήκαν ανοιχτά στην ελληνική αγορά, όχι με σκοπό το κέρδος από την κάλυψη των αναγκών πετρελαίου της Ελλάδας, αλλά για τα απέραντα κέρδη που θα αποκόμιζαν από την εκμετάλλευση των απέραντων αποθεμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο Πέλαγος.
Στις 28 Ιανουαρίου, η Αμερικανική βάση στην Πρέβεζα ήταν "γαντζωμένη" πάνω στα ελληνικά και τουρκικά εθνικά δίκτυα επικοινωνιών και το ελληνικό δίκτυο ηλεκτρισμού.
(Το σχέδιο ήταν ότι, εάν άρχιζε να ξεφεύγει η κατάσταση, τα τηλεφωνικά συστήματα των ελληνικών και τουρκικών στρατών (και οι μεγάλες πόλεις των δύο χωρών) θα αποκόπτονταν. Εάν η κατάσταση συνεχίζονταν, μια ηλεκτρική συσκότιση θα μπορούσε επίσης να επιβληθεί.)
Στις 29, η ομάδα ειδικών αποστολών στην Ουάσιγκτον, συναντήθηκε για άλλη μια φορά, και αποφάσισαν να δώσουν διαταγή στη βάση της Πρέβεζας να κόψει τις επικοινωνίες (τηλέφωνα FAX, κ.λπ.) του Έλληνα πρωθυπουργού, του διοικητή των Ένοπλων Δυνάμεων [ναυάρχου] Γ. Λυμπέρη, και όλων των άλλων σημαντικών ελληνικών υπουργείων. (Η ίδια διαταγή δόθηκε σχετικά με τους Τούρκους.)
Στις 1:00 π.μ. της ίδιας μέρας, ο ανώτερος αξιωματικός που ήταν παρών, James Rivlin, της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας (NSA), ήταν χωμένος σε έναν απόρθητο χαλύβδινο "πυργίσκο" κάπου στη μέση της Αμερικανικής βάσης στην Πρέβεζα.
Αυτή η περιοχή ήταν εκτός ορίων για όλους εκτός από τους ανώτερους αξιωματικούς με ειδική άδεια και απαγορεύονταν η είσοδος ακόμη και στον Λυμπέρη, τον επικεφαλής των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Ο Rivlin μελετούσε τις μεταδόσεις του αμερικανικού δορυφόρου NSA KH-11, οι οποίες προβάλλονταν σε μια μεγάλη οθόνη. Έλεγχε ολόκληρη την περιοχή στο Αιγαίο όπου η επικείμενη "κρίση" ήταν έτοιμη να πραγματοποιηθεί. Σε μια άλλη, μικρότερη οθόνη, μπορούσε να δει το εσωτερικό των γραφείων του Έλληνα και του Τούρκου πρωθυπουργού. (Επίσης σύντομα θα γίνονταν μάρτυρας -- και θα κατέγραφε -- τις συνεδριάσεις έκτακτης ανάγκης που πραγματοποιήθηκαν και στις δύο χώρες με τους αντίστοιχους αρχηγούς Διακλαδικού Επιτελείου.)
Το Roosevelt είχε μεταβιβάσει μια ομάδα 182 ειδικά εκπαιδευμένων Αμερικανών βατραχανθρώπων δανεισμένους από τις αμερικανικές μονάδες τις Βοσνίας.
Στην Αθήνα, ο Αμερικανός Chargé d' Affaires, Tom Miller, είχε θέσει το προσωπικό του σε επιφυλακή, ενώ οι άντρες της CIA είχαν λάβει "θέσεις μάχης".
Επιχείρηση "Omega" στο Αιγαίο
" Κύριε Πρόεδρε, έχουμε κατάσταση έκτακτης ανάγκης." Κάτω από τον αριθμό τηλεφώνου του καλούντος, η λέξη " ΑΠΟΡΡΗΤΟ" αναβοσβήνει. Ήταν ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας, Tony Lake".
Η επιχείρηση 'Omega' αρχίζει όπως το έχουμε σχεδιάσει και ήδη ο στρατός αναπτύσσεται."
Ξαφνικά, και ενώ όλα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο, μια φουσκωτή βάρκα με Τούρκους καταδρομείς εμφανίστηκε στη γιγαντιαία οθόνη. Η βάση στην Πρέβεζα έστειλε την εικόνα στην έδρα της NSA στο Fort Meade, και από εκεί εστάλη στην αίθουσα επιχειρήσεων του Λευκού Οίκου. Ο Clinton ειδοποιήθηκε αμέσως και κλήθηκε να επιστρέψει.
Απάντησε με την ερώτηση εάν ήταν βέβαιοι ότι δεν επρόκειτο για Αμερικάνους βατραχανθρώπους.
Τον βεβαίωσαν ότι ήταν Τούρκοι καταδρομείς. Ο Clinton διέταξε τον Holebrooke να ενημερώσει προσωπικά τους Έλληνες για αυτήν την νέα εξέλιξη. Έπειτα διέταξε τον καπετάνιο του Roosevelt να πλησιάσει αρκετά κοντά ώστε να είναι σε θέση να παρέμβει μεταξύ των δύο πλευρών. Ο Holebrooke, που ενέργησε αμέσως σύμφωνα με τις διαταγές του Clinton, ειδοποίησε τον Θεόδωρο Πάγκαλο, τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών.
Λίγο αργότερα, και ενώ όλα φαίνονταν να είναι ήρεμα για άλλη μια φορά, ένα ελικόπτερο εμφανίστηκε στην οθόνη.
Το αμερικανικό κατασκοπευτικό αεροπλάνο, πετώντας σε πολύ μεγάλο ύψος, συμφώνησε με τη βάση της Πρέβεζας: το ελικόπτερο ήταν Ελληνικό.
Ο Berger συμβούλεψε να το καταρρίψουν...! Ο Αμερικανός διοικητής -- που παρακολουθούσε την κατάσταση από την αρχή της "κρίσης" -- κλήθηκε από τον Πρόεδρο να εκφέρει τη γνώμη του. Συμβούλεψε να ειδοποιήσουν τον πιλότο του ελικοπτέρου να φύγει αμέσως και εάν αρνηθεί, να το καταρρίψουν.
Ο Αρχηγός του Στρατού έστειλε κωδικοποιημένο, "άκρως απόρρητο" μήνυμα στον καπετάνιο του Roosevelt, ο οποίος ενημέρωσε έπειτα τη ναυτική βάση της Σούδας.
Αθανάσιος Στριγάς