Χθες είχα μια συνομιλία, πάλι με τον γνωστό σοφό φίλο fund manager εξ Αμερικής ορμώμενο, από τα χρόνια της Νέας Υόρκης. Τον πέτυχα χαλαρό στο lounge του αεροδρομίου όπου πήγαινε σε άλλη πολιτεία, για να κατσαδιάσει πρόσωπο με πρόσωπο τον CEO μιας μεγάλης επένδυσης που συντονίζει, πιθανόν και να τον απολύσει αν του απαντήσει κάτι άλλο από αυτό που θέλει να ακούσει.
Το θέμα της κουβέντας μας χθες ήταν η Αμερική και το πλάνο του Τραμπ για την Ευρώπη.
Χωρίς ο συγκεκριμένος να είναι Τραμπικός (το αντίθετο μάλιστα αλλά είναι αδιάφορο για την ουσία της κουβέντας μας), μου λέει ότι όποιος ήδη βγάζει ή έχει πολλά χρήματα στην Αμερική, αναμένεται ότι θα ωφεληθεί από την προεδρία του Τραμπ και θα βγάλει περισσότερα χρήματα. Θα σας μεταφέρω όσο καλύτερα μπορώ, όπως θυμάμαι την κουβέντα (αλλά ας με συγχωρέσει ο ίδιος αν κάτι από όσα μου είπε δεν το κατάλαβα σωστά).
Αυτός - "Κοίτα, ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να μειώσει τη φορολόγηση στην Αμερική” μου ξεκινάει, "και θα το κάνει με οποιοδήποτε κόστος. Για να το κάνει όμως, οφείλει να μειώσει το ετήσιο έλλειμμα του προϋπολογισμού, το οποίο πλησιάζει τα $2 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Η Αμερική μαζεύει κοντά στα $5 τρισ. και ξοδεύει $7 τρισ. το χρόνο. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, και το ξέρουν καλά όλοι!”
Εγώ - Φυσικά και δεν μπορεί να συνεχιστεί, ειδεμή η Αμερική θα γίνει Ελλάδα, του λέω.
Απάντηση: - Δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα εδώ, καθώς η αγορά μας είναι τεράστια, και το δολάριο είναι κατάδικό μας. Επίσης, έχουμε το μεγαλύτερο κομμάτι της παγκόσμιας πίτας της τεχνολογίας, η οποία είναι ο κύριος driver της μεγέθυνσης της αμερικανικής αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας στα τελευταία 40 χρόνια. Παρόλα αυτά, το συνολικό χρέος μας είναι πάνω από 120% του GDP και δεν είναι καλό αυτό.
Ερώτηση: - Δεν ξέρω αν θα σας σώσει η Τεχνολογία, αλλά το DOGE στοχεύει σε μείωση των δαπανών $2 τρισ. και είναι ζήτημα αν υπάρχουν $800 δισ. που να μπορεί να κόψει ο Μασκ. Άντε να κόψει $300 δισ. από τις λεγόμενες σπατάλες, και άλλα $300 δισ. από ομοσπονδιακό προσωπικό, και άλλα $200 δισ. από μείωση φοροδιαφυγής;
Μετά τί; Έχει πολύ δρόμο ως τα $2 τρισεκατομμύρια.
Απάντηση: - Είναι αρκετά που έχεις ξεχάσει μου φαίνεται. Λείπεις πολλά χρόνια [σσ: ισχύει] και σου διαφεύγει ότι αυτό που εσείς στας Ευρώπας ονομάζετε "φοροδιαφυγή” είναι η φιλοσοφία του Αμερικανικού συστήματος να αφήνει αρκετά χρήματα στην τσέπη των μικρών με φοροαπαλλαγές, ώστε να μη χρειάζεται να ασκεί επιδοματικές πολιτικές.
Παραπάνω από τις μισές θέσεις εργασίας της χώρας είναι "μικρές” εταιρείες που δεν ενοχλούν κανέναν και κανείς δεν τις ενοχλεί. Μάλιστα, η εφορία παροτρύνει τους μικρούς να περνάνε τα προσωπικά τους έξοδα στις εταιρείες τους, το αμάξι τους, τις βενζίνες τους, τα εστιατόριά τους, ακόμα και μέρος από το στεγαστικό τους που αναγνωρίζεται ως επαγγελματική δαπάνη αν χρησιμοποιούν κάποιο δωμάτιο του σπιτιού τους για γραφείο, τη δυνατότητα να προσλάβουν τα παιδιά τους πριν τελειώσουν το σχολείο, να χρεώσουν την ασφάλεια υγείας τους στην εταιρεία, και άλλα πολλά. Θα ήταν αυτοκτονία για οποιονδήποτε πολιτικό, Ρεπουμπλικανό ή Δημοκρατικό, να στραφεί εναντίον των μικρών για να μαζέψει παραπάνω φόρους. Οι μικρές εταιρείες προσφέρουν θέσεις εργασίας πιο καλά από οποιονδήποτε άλλον. Τελεία.
Οι Δημοκρατικοί λέγανε ότι ανάμεσα στο να πληρώσουν οι πλούσιοι παραπάνω φόρους και να πέσει έξω η οικονομία, καλύτερα να πληρώσουν φόρους! Όσοι έχουν λίγα παραπάνω χρήματα στην Αμερική αντιλαμβάνονται ότι "if the poor go hungry, they will eat the rich”. Κανείς με σώας τας φρένας δεν θα αφήσει αυτό το θέμα στην τύχη του. Απλά ο Τραμπ μοιάζει να έχει διαφορετική προσέγγιση για να το λύσει.
Ερώτηση: - Πώς θα πάει από τα $600 δισ. στα $2 τρισ. τότε; Δεν μου φαίνεται εφικτό. Λείπουν $1.4 τρισ. από αυτή την εξίσωση που δεν βρίσκονται στην τύχη. Πώς νομίζεις ότι θα μπορέσει να καλύψει τόσο μεγάλη διαφορά;
Απάντηση: - Καταρχήν δεν θα είναι εύκολο. Όμως, φαίνεται ότι έχει κάποιο πλάνο. Για αρχή, δεν χρειάζεται πραγματικά να βρει $1.4 τρισ. γιατί σήμερα δίνουμε $1 τρισεκατομμύριο το χρόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους. Όταν μπει μια τάξη στο ανεξέλεγκτο φούσκωμα των εξόδων, είναι αυτονόητο ότι θα μειωθεί το κόστος εξυπηρέτησης του δανεισμού, ίσως και κατά το ένα τρίτο.
Μαζί, η μείωση του βασικού επιτοκίου αλλά και η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη που προκαλεί στους αγοραστές του χρέους όταν το μαγαζί μπαίνει σε τάξη, μπορεί να εξοικονομήσει ίσως $400 δισ. ετησίως σε κάποιο βάθος χρόνου.
Από το υπόλοιπο, έστω $1 τρισ. σε έξοδα δεν χρειάζεται να κάνει και πολλά για να πάρει κάποια άλλα savings από την κεκτημένη ταχύτητα συγκράτησης των εξόδων, η οποία θα δημιουργηθεί από την νέα κουλτούρα. Όμως, δεν είναι εκεί η ουσιαστική λύση. Κατά πάσα πιθανότητα, θα μειώσει το έλλειμμα, αλλά δεν θα το μηδενίσει, ακόμα και αν λέγει ότι θα το μηδενίσει. Ας πούμε ότι θα το φτάσει στα $500 δισ. ή στο 1/4 του σημερινού ελλείμματος. Αν υπάρχει μεγέθυνση του GDP αρκετά παραπάνω από την αύξηση του ελλείμματος, και τα δημοσιονομικά συγκρατούνται με τη νέα κουλτούρα, η μεγέθυνση αυτή θα μειώσει το ποσοστό GDP του χρέους σε ανεκτά επίπεδα σε λίγα χρόνια.
Αυτή τη στρατηγική προσπαθείτε να ακολουθήσετε και στην Ελλάδα, και τα πάτε μια χαρά. Φαντάσου τώρα πόσο καλύτερα θα πηγαίνατε αν δίνατε και λίγο "blood” τους ομολογιούχους σας για να πειστούν ότι θέλετε στα σοβαρά να βάλετε τάξη στο "μαγαζί” σας.
Ο Τραμπ τους δίνει αυτό το "blood” που θέλουν για να γίνει πιο γρήγορα η διόρθωση, και για να πιέσει την Fed να μειώσει το βασικό επιτόκιο για να αποτρέψει μια ύφεση που θα έρθει, αν αυτή κρατήσει το βασικό επιτόκιο στο σημερινό επίπεδο.
Ερώτηση: - Πολλά είναι τα "αν” που βάζεις στην εξίσωση, και κυρίως η αύξηση του ΑΕΠ ταχύτερα από το έλλειμμα. Αν έχεις έλλειμμα 5% και το κόψεις στο 1.25%, τότε με 2% μεγέθυνση της οικονομίας δεν σώζεσαι. Ειδικά αν μεγάλο μέρος αυτού είναι πληθωρισμός.
Απάντηση: - Δεν είναι σωστό αυτό απαραίτητα, και σίγουρα ο πληθωρισμός έχει το ρόλο του, αλλά είναι αντίθετος με εκείνον που μοιάζει να λες. Οι φόροι δεν νοιάζονται αν ανεβαίνουν από τον πληθωρισμό, ή από πραγματική αύξηση της παραγωγής προστιθέμενης αξίας σε μια οικονομία. Απλά ανεβαίνουν. Αν καταφέρεις να κρατήσεις την αύξηση των δαπανών κάτω από τον πληθωρισμό, τότε το πλεόνασμα φόρων που εισπράττεις μειώνει το έλλειμμα.
Όμως, ο Τραμπ δεν κάνει μόνο αυτά. Μάλιστα, αυτή δεν είναι καν η κύρια στρατηγική του για να ανατρέψει αυτό το trend που υπάρχει στα τελευταία 15 χρόνια! Προσπαθεί να δώσει τεχνητά boost στην αμερικανική οικονομία μέσω πιέσεων στους συμμάχους και εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, οι οποίες πιέσεις ελπίζει ότι θα μεταφραστούν σε αύξηση της διείσδυσης των προϊόντων αμερικανικής παραγωγής με δύο τρόπους.
Ο πρώτος είναι λίγο άκομψος, όπως πχ να λέει ο αντιπρόεδρος Βανς στους Ευρωπαίους "ξοδέψτε 5% ή παραπάνω για την άμυνά σας”. Αυτό μεταφράζεται σε αυξημένες πωλήσεις οπλικών συστημάτων για τις ΗΠΑ που έχουν τα πιο προηγμένα συστήματα.
Ο δεύτερος είναι ακόμα πιο άκομψος. Λέει στους Κινέζους, στους Καναδούς, στους Μεξικανούς και στους Γερμανούς ότι αν δεν γκρεμίσετε τα εμπόδια στο εμπόριο αμερικανικών προϊόντων στις αγορές σας, τότε θα βάλω εγώ ίσα ή μεγαλύτερα εμπόδια στα δικά σας προϊόντα στη δική μας αγορά.
Δεν μπορείς να θέλεις παγκοσμιοποίηση των αγορών και να εμποδίζεις τα προϊόντα της Αμερικής να πωλούνται στην αγορά σου, αλλά να πιστεύεις ότι δεν θα κάνει το ίδιο.
Ξέρω ότι αυτό ταρακούνησε πολύ τους συμμάχους της Αμερικής, αλλά χωρίς ταρακούνημα δεν θα άλλαζε τίποτα. Δεν μπορείς πχ να φτιάχνεις την περισσότερη βιομηχανική παραγωγή σου στο Μεξικό και την Κίνα, και εκείνοι να μην αγοράζουν τα προϊόντα σου. Δεν μπορεί να κυκλοφορούν εκατομμύρια γερμανικά αυτοκίνητα στην Αμερική, και σχεδόν καθόλου αμερικανικά αυτοκίνητα στην Ευρώπη.
Όταν αυτή η διαδικασία τελειώσει, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ευκολότερη η διείσδυση για τα αμερικανικά προϊόντα στον υπόλοιπο κόσμο, και αυτό θα δώσει το boost που χρειάζεται το αμερικανικό GDP για να καλύψει τη διαφορά στο έλλειμμα, με έξτρα φορολογικά έσοδα από το έξτρα GDP.
Ερώτηση: - Δεν πιστεύεις δηλαδή ότι ο Τραμπ θα βάλει δασμούς στον υπόλοιπο κόσμο;
Μπλοφάρει όταν το λέγει;
Απάντηση: - Δεν μπλοφάρει, όχι. Έχει κάθε πρόθεση να βάλει 25% tariffs, ΑΝ οι απέναντι πλευρές [σσ: Κίνα, Καναδάς, Μεξικό, Ευρώπη] αποφασίσουν να κρατήσουν τα εμπόδια και να υποστούν τα tariffs.
Τότε το σχέδιο του Τραμπ θα αποτύχει. Όμως, αυτό θα είναι πιο επίπονο για κείνους από το να μειώσουν τα εμπόδια για τα αμερικανικά προϊόντα στις δικές τους οικονομίες. Δεν θα στοιχημάτιζα ότι τα tariffs, ακόμα και αν μπουν αρχικά, θα μείνουν για πολύ.
Είναι αυτό που λέμε negotiation amongst rational adults.
Ούτε θα είναι σε βάρος κάποιου αν απελευθερωθεί εξίσου το εμπόριο από την Αμερική προς άλλες χώρες, όσο είναι σήμερα ελεύθερο από τις άλλες χώρες προς την Αμερική. Όλοι θα αυξήσουν το GDP τους.
Από αυτά θα μειώσει ο Τραμπ τους φόρους. Όχι από τη μείωση των εξόδων.
Πρέπει να φύγω τώρα, κάλεσαν την πτήση μου.
Και έτσι τελείωσε η κουβέντα μας.
Μπορώ να πω ότι είμαι λιγότερο ανήσυχος για τον Τραμπ μετά από αυτή την κουβέντα, και περισσότερο ανήσυχος για το αν η ΕΕ θα λειτουργήσει rationally.
Οψόμεθα.
capital.gr
Χωρίς ο συγκεκριμένος να είναι Τραμπικός (το αντίθετο μάλιστα αλλά είναι αδιάφορο για την ουσία της κουβέντας μας), μου λέει ότι όποιος ήδη βγάζει ή έχει πολλά χρήματα στην Αμερική, αναμένεται ότι θα ωφεληθεί από την προεδρία του Τραμπ και θα βγάλει περισσότερα χρήματα. Θα σας μεταφέρω όσο καλύτερα μπορώ, όπως θυμάμαι την κουβέντα (αλλά ας με συγχωρέσει ο ίδιος αν κάτι από όσα μου είπε δεν το κατάλαβα σωστά).
Αυτός - "Κοίτα, ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να μειώσει τη φορολόγηση στην Αμερική” μου ξεκινάει, "και θα το κάνει με οποιοδήποτε κόστος. Για να το κάνει όμως, οφείλει να μειώσει το ετήσιο έλλειμμα του προϋπολογισμού, το οποίο πλησιάζει τα $2 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Η Αμερική μαζεύει κοντά στα $5 τρισ. και ξοδεύει $7 τρισ. το χρόνο. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, και το ξέρουν καλά όλοι!”
Εγώ - Φυσικά και δεν μπορεί να συνεχιστεί, ειδεμή η Αμερική θα γίνει Ελλάδα, του λέω.
Απάντηση: - Δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα εδώ, καθώς η αγορά μας είναι τεράστια, και το δολάριο είναι κατάδικό μας. Επίσης, έχουμε το μεγαλύτερο κομμάτι της παγκόσμιας πίτας της τεχνολογίας, η οποία είναι ο κύριος driver της μεγέθυνσης της αμερικανικής αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας στα τελευταία 40 χρόνια. Παρόλα αυτά, το συνολικό χρέος μας είναι πάνω από 120% του GDP και δεν είναι καλό αυτό.
Ερώτηση: - Δεν ξέρω αν θα σας σώσει η Τεχνολογία, αλλά το DOGE στοχεύει σε μείωση των δαπανών $2 τρισ. και είναι ζήτημα αν υπάρχουν $800 δισ. που να μπορεί να κόψει ο Μασκ. Άντε να κόψει $300 δισ. από τις λεγόμενες σπατάλες, και άλλα $300 δισ. από ομοσπονδιακό προσωπικό, και άλλα $200 δισ. από μείωση φοροδιαφυγής;
Μετά τί; Έχει πολύ δρόμο ως τα $2 τρισεκατομμύρια.
Απάντηση: - Είναι αρκετά που έχεις ξεχάσει μου φαίνεται. Λείπεις πολλά χρόνια [σσ: ισχύει] και σου διαφεύγει ότι αυτό που εσείς στας Ευρώπας ονομάζετε "φοροδιαφυγή” είναι η φιλοσοφία του Αμερικανικού συστήματος να αφήνει αρκετά χρήματα στην τσέπη των μικρών με φοροαπαλλαγές, ώστε να μη χρειάζεται να ασκεί επιδοματικές πολιτικές.
Παραπάνω από τις μισές θέσεις εργασίας της χώρας είναι "μικρές” εταιρείες που δεν ενοχλούν κανέναν και κανείς δεν τις ενοχλεί. Μάλιστα, η εφορία παροτρύνει τους μικρούς να περνάνε τα προσωπικά τους έξοδα στις εταιρείες τους, το αμάξι τους, τις βενζίνες τους, τα εστιατόριά τους, ακόμα και μέρος από το στεγαστικό τους που αναγνωρίζεται ως επαγγελματική δαπάνη αν χρησιμοποιούν κάποιο δωμάτιο του σπιτιού τους για γραφείο, τη δυνατότητα να προσλάβουν τα παιδιά τους πριν τελειώσουν το σχολείο, να χρεώσουν την ασφάλεια υγείας τους στην εταιρεία, και άλλα πολλά. Θα ήταν αυτοκτονία για οποιονδήποτε πολιτικό, Ρεπουμπλικανό ή Δημοκρατικό, να στραφεί εναντίον των μικρών για να μαζέψει παραπάνω φόρους. Οι μικρές εταιρείες προσφέρουν θέσεις εργασίας πιο καλά από οποιονδήποτε άλλον. Τελεία.
Οι Δημοκρατικοί λέγανε ότι ανάμεσα στο να πληρώσουν οι πλούσιοι παραπάνω φόρους και να πέσει έξω η οικονομία, καλύτερα να πληρώσουν φόρους! Όσοι έχουν λίγα παραπάνω χρήματα στην Αμερική αντιλαμβάνονται ότι "if the poor go hungry, they will eat the rich”. Κανείς με σώας τας φρένας δεν θα αφήσει αυτό το θέμα στην τύχη του. Απλά ο Τραμπ μοιάζει να έχει διαφορετική προσέγγιση για να το λύσει.
Ερώτηση: - Πώς θα πάει από τα $600 δισ. στα $2 τρισ. τότε; Δεν μου φαίνεται εφικτό. Λείπουν $1.4 τρισ. από αυτή την εξίσωση που δεν βρίσκονται στην τύχη. Πώς νομίζεις ότι θα μπορέσει να καλύψει τόσο μεγάλη διαφορά;
Απάντηση: - Καταρχήν δεν θα είναι εύκολο. Όμως, φαίνεται ότι έχει κάποιο πλάνο. Για αρχή, δεν χρειάζεται πραγματικά να βρει $1.4 τρισ. γιατί σήμερα δίνουμε $1 τρισεκατομμύριο το χρόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους. Όταν μπει μια τάξη στο ανεξέλεγκτο φούσκωμα των εξόδων, είναι αυτονόητο ότι θα μειωθεί το κόστος εξυπηρέτησης του δανεισμού, ίσως και κατά το ένα τρίτο.
Μαζί, η μείωση του βασικού επιτοκίου αλλά και η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη που προκαλεί στους αγοραστές του χρέους όταν το μαγαζί μπαίνει σε τάξη, μπορεί να εξοικονομήσει ίσως $400 δισ. ετησίως σε κάποιο βάθος χρόνου.
Από το υπόλοιπο, έστω $1 τρισ. σε έξοδα δεν χρειάζεται να κάνει και πολλά για να πάρει κάποια άλλα savings από την κεκτημένη ταχύτητα συγκράτησης των εξόδων, η οποία θα δημιουργηθεί από την νέα κουλτούρα. Όμως, δεν είναι εκεί η ουσιαστική λύση. Κατά πάσα πιθανότητα, θα μειώσει το έλλειμμα, αλλά δεν θα το μηδενίσει, ακόμα και αν λέγει ότι θα το μηδενίσει. Ας πούμε ότι θα το φτάσει στα $500 δισ. ή στο 1/4 του σημερινού ελλείμματος. Αν υπάρχει μεγέθυνση του GDP αρκετά παραπάνω από την αύξηση του ελλείμματος, και τα δημοσιονομικά συγκρατούνται με τη νέα κουλτούρα, η μεγέθυνση αυτή θα μειώσει το ποσοστό GDP του χρέους σε ανεκτά επίπεδα σε λίγα χρόνια.
Αυτή τη στρατηγική προσπαθείτε να ακολουθήσετε και στην Ελλάδα, και τα πάτε μια χαρά. Φαντάσου τώρα πόσο καλύτερα θα πηγαίνατε αν δίνατε και λίγο "blood” τους ομολογιούχους σας για να πειστούν ότι θέλετε στα σοβαρά να βάλετε τάξη στο "μαγαζί” σας.
Ο Τραμπ τους δίνει αυτό το "blood” που θέλουν για να γίνει πιο γρήγορα η διόρθωση, και για να πιέσει την Fed να μειώσει το βασικό επιτόκιο για να αποτρέψει μια ύφεση που θα έρθει, αν αυτή κρατήσει το βασικό επιτόκιο στο σημερινό επίπεδο.
Ερώτηση: - Πολλά είναι τα "αν” που βάζεις στην εξίσωση, και κυρίως η αύξηση του ΑΕΠ ταχύτερα από το έλλειμμα. Αν έχεις έλλειμμα 5% και το κόψεις στο 1.25%, τότε με 2% μεγέθυνση της οικονομίας δεν σώζεσαι. Ειδικά αν μεγάλο μέρος αυτού είναι πληθωρισμός.
Απάντηση: - Δεν είναι σωστό αυτό απαραίτητα, και σίγουρα ο πληθωρισμός έχει το ρόλο του, αλλά είναι αντίθετος με εκείνον που μοιάζει να λες. Οι φόροι δεν νοιάζονται αν ανεβαίνουν από τον πληθωρισμό, ή από πραγματική αύξηση της παραγωγής προστιθέμενης αξίας σε μια οικονομία. Απλά ανεβαίνουν. Αν καταφέρεις να κρατήσεις την αύξηση των δαπανών κάτω από τον πληθωρισμό, τότε το πλεόνασμα φόρων που εισπράττεις μειώνει το έλλειμμα.
Όμως, ο Τραμπ δεν κάνει μόνο αυτά. Μάλιστα, αυτή δεν είναι καν η κύρια στρατηγική του για να ανατρέψει αυτό το trend που υπάρχει στα τελευταία 15 χρόνια! Προσπαθεί να δώσει τεχνητά boost στην αμερικανική οικονομία μέσω πιέσεων στους συμμάχους και εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, οι οποίες πιέσεις ελπίζει ότι θα μεταφραστούν σε αύξηση της διείσδυσης των προϊόντων αμερικανικής παραγωγής με δύο τρόπους.
Ο πρώτος είναι λίγο άκομψος, όπως πχ να λέει ο αντιπρόεδρος Βανς στους Ευρωπαίους "ξοδέψτε 5% ή παραπάνω για την άμυνά σας”. Αυτό μεταφράζεται σε αυξημένες πωλήσεις οπλικών συστημάτων για τις ΗΠΑ που έχουν τα πιο προηγμένα συστήματα.
Ο δεύτερος είναι ακόμα πιο άκομψος. Λέει στους Κινέζους, στους Καναδούς, στους Μεξικανούς και στους Γερμανούς ότι αν δεν γκρεμίσετε τα εμπόδια στο εμπόριο αμερικανικών προϊόντων στις αγορές σας, τότε θα βάλω εγώ ίσα ή μεγαλύτερα εμπόδια στα δικά σας προϊόντα στη δική μας αγορά.
Δεν μπορείς να θέλεις παγκοσμιοποίηση των αγορών και να εμποδίζεις τα προϊόντα της Αμερικής να πωλούνται στην αγορά σου, αλλά να πιστεύεις ότι δεν θα κάνει το ίδιο.
Ξέρω ότι αυτό ταρακούνησε πολύ τους συμμάχους της Αμερικής, αλλά χωρίς ταρακούνημα δεν θα άλλαζε τίποτα. Δεν μπορείς πχ να φτιάχνεις την περισσότερη βιομηχανική παραγωγή σου στο Μεξικό και την Κίνα, και εκείνοι να μην αγοράζουν τα προϊόντα σου. Δεν μπορεί να κυκλοφορούν εκατομμύρια γερμανικά αυτοκίνητα στην Αμερική, και σχεδόν καθόλου αμερικανικά αυτοκίνητα στην Ευρώπη.
Όταν αυτή η διαδικασία τελειώσει, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ευκολότερη η διείσδυση για τα αμερικανικά προϊόντα στον υπόλοιπο κόσμο, και αυτό θα δώσει το boost που χρειάζεται το αμερικανικό GDP για να καλύψει τη διαφορά στο έλλειμμα, με έξτρα φορολογικά έσοδα από το έξτρα GDP.
Ερώτηση: - Δεν πιστεύεις δηλαδή ότι ο Τραμπ θα βάλει δασμούς στον υπόλοιπο κόσμο;
Μπλοφάρει όταν το λέγει;
Απάντηση: - Δεν μπλοφάρει, όχι. Έχει κάθε πρόθεση να βάλει 25% tariffs, ΑΝ οι απέναντι πλευρές [σσ: Κίνα, Καναδάς, Μεξικό, Ευρώπη] αποφασίσουν να κρατήσουν τα εμπόδια και να υποστούν τα tariffs.
Τότε το σχέδιο του Τραμπ θα αποτύχει. Όμως, αυτό θα είναι πιο επίπονο για κείνους από το να μειώσουν τα εμπόδια για τα αμερικανικά προϊόντα στις δικές τους οικονομίες. Δεν θα στοιχημάτιζα ότι τα tariffs, ακόμα και αν μπουν αρχικά, θα μείνουν για πολύ.
Είναι αυτό που λέμε negotiation amongst rational adults.
Ούτε θα είναι σε βάρος κάποιου αν απελευθερωθεί εξίσου το εμπόριο από την Αμερική προς άλλες χώρες, όσο είναι σήμερα ελεύθερο από τις άλλες χώρες προς την Αμερική. Όλοι θα αυξήσουν το GDP τους.
Από αυτά θα μειώσει ο Τραμπ τους φόρους. Όχι από τη μείωση των εξόδων.
Πρέπει να φύγω τώρα, κάλεσαν την πτήση μου.
Και έτσι τελείωσε η κουβέντα μας.
Μπορώ να πω ότι είμαι λιγότερο ανήσυχος για τον Τραμπ μετά από αυτή την κουβέντα, και περισσότερο ανήσυχος για το αν η ΕΕ θα λειτουργήσει rationally.
Οψόμεθα.
capital.gr