Αμαλία: 20 Μαΐου 1887: Απαγχονίζεται ο Αλιξάντρ Ιλίτς Ουλιάνωφ, για απόπειρα δολοφονίας του Τσάρου
Αναμνηστική φωτογραφία της οικογένειας Ουλιάνωφ
Μας λένε κάποιοι «σοβαροί» αριστεροί, πως η αριστερά δεν έχει σχέση με την τρομοκρατία. Ψεύδονται ασυστόλως! Η ρίζα της αριστεράς, είναι η τρομοκρατία! Σ’ αυτό το ζήτημα θα αναφερθώ σήμερα, με αφορμή την συμπλήρωση 138 χρόνων από τον απαγχονισμό του μεγαλύτερου αδελφού του Λένιν, που ήταν τρομοκράτης.
Πριν την εμφάνιση του κόμματος των Μπολσεβίκων, η αριστερά στην Ρωσσία εμφανίστηκε με την μορφή της τρομοκρατίας, που είχε την επωνυμία «Ζέμλια ι Βόλια» (Γη και Ελευθερία). Το 1879, η οργάνωση διασπάστηκε κι έτσι προέκυψε η «Ναρόντναγια Βόλια» (Λαϊκή Θέληση). Τα μέλη της, οι «ναρόντνικοι» (η ακριβής ερμηνεία της λέξης είναι «λαϊκιστές»), ήταν κυρίως νέοι φοιτητές και διανοούμενοι, που πίστευαν ότι με τις δολοφονίες κρατικών αξιωματούχων (των «ηγετών της καταπίεσης», όπως τους αποκαλούσαν, θα πυροδοτηθεί μια μαζική εξέγερση του λαού ενάντια στον τσαρισμό.
Η πιο τρανταχτή ενέργεια των «ναρόντνικων» ήταν η δολοφονία του Τσάρου Αλέξανδρου Β' την 1η Μαρτίου 1881. Οι βόμβες που ρίχτηκαν στην άμαξά του, εν κινήσει. Να σημειωθεί, ότι είχαν προηγηθεί άλλες τέσσερις απόπειρες δολοφονίας εναντίον του! Βέβαια, τα αποτελέσματα δεν δικαίωσαν τους επαναστάτες, καθώς αντί για λαϊκή εξέγερση, ακολούθησε σκληρή καταστολή και «πογκρόμ».
Ο Αλιξάντρ γεννήθηκε το 1866 και ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Βλαντιμίρ Ιλίτς Ουλιάνωφ (κατά κόσμον Λένιν). Μυήθηκε στις ανατρεπτικές ιδέες το 1886, κατά την διάρκεια των σπουδών του, στην Αγία Πετρούπολη και χρησιμοποιήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση ως προπαγανδιστής. Το 1887, η συμμορία οργάνωσε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο: την δολοφονία του Τσάρου Αλέξανδρου Γ', την 1η Μαρτίου 1887, που συμπληρώνονταν 6 χρόνια από την δολοφονία του προηγούμενου Τσάρου και πατέρα του.
Όμως, αυτή την φορά, η μυστική αστυνομία του Τσάρου (Οχράνα), είχε πληροφορηθεί τα του σχεδίου και επενέβη εγκαίρως, συλλαμβάνοντας 15 από τους επίδοξους δολοφόνους. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο αδελφός του Λένιν. Μάλιστα, παρά τις προσπάθειες της μητέρας του, αρνήθηκε να ζητήσει χάρη από τον ηγεμόνα και μοιραία οδηγήθηκε στην κρεμάλα, στην αυλή του φρουρίου-φυλακής Σλισελμπούργκ, σε ηλικία 21 ετών.
Όπως ήταν φυσικό, ο θάνατος του αδελφού του επηρέασε καθοριστικά τον Λένιν να ασπαστεί τις ιδέες της ανατροπής. Αργότερα, όταν ρωτήθηκε για τον αδελφό του, φέρεται να είπε πως «Εμείς θα ακολουθήσουμε άλλο δρόμο». Και, όντως, ακολούθησε άλλον δρόμο, πρωτοστατώντας στην ίδρυση μαρξιστικού κόμματος. Βέβαια, ο «άλλος δρόμος» δεν απέκλεισε την τρομοκρατία, αλλά την έκανε δεύτερη προτεραιότητα του κινήματος, συμπληρωματική στον πολιτικό αγώνα.
Έτσι, στο βιβλίο του «Τι να κάνουμε;», που γράφτηκε το 1902 και απευθυνόταν στα στελέχη του κόμματος, κι όχι στο κοινό, ο Λένιν υποστήριξε ότι το επαναστατικό κόμμα πρέπει να έχει δύο μηχανισμούς, οι οποίοι θα πρέπει να δρουν παράλληλα: τον νόμιμο και τον παράνομο. Ο νόμιμος θα έκανε τον πολιτικό αγώνα. Ο παράνομος θα ασκούσε τρομοκρατία στους πολιτικούς αντιπάλους και θα φρόντιζε για την «αυτοχρηματοδότηση» του κόμματος, κυρίως με ένοπλες ληστείες.
Προκειμένου να εξασφαλιστεί η μυστικότητα της δράσης του παράνομου μηχανισμού του κόμματος, ο Λένιν όρισε μια «τρόικα» ηγετικών στελεχών, η ύπαρξη της οποίας ήταν κρυφή όχι μόνο για την αστυνομία, αλλά και για τα υπόλοιπα στελέχη του κόμματος. Επιχειρησιακός αρχηγός του παράνομου ληστοτρομοκρατικού μηχανισμού, ορίστηκε ο έχων τότε το κομματικό ψευδώνυμο «Κόμπα». Δηλαδή, ο Στάλιν.
Κι αν τα παραπάνω σας θυμίζουν τις αναρχοκομμουνιστικές συμμορίες των Εξαρχείων και τις διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν κατά καιρούς στην Ελλάδα, καλώς σας τα θυμίζουν! Πηγές:
Robert Service, «Λένιν, μια βιογραφία».
Β.Ι. Λένιν, «Τι να κάνουμε;».
https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1925221759130722524
Δεν υπάρχουν σχόλια: