Αμαλία: Ο ρόλος της ΕΣΣΔ στην Κύπρο το 1974
Ο ανθελληνικός ρόλος της Μόσχας στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο: «Ειρηνευτική επιχείρηση» ο Αττίλας.
Για τον άθλιο ρόλο του Κίσσινγκερ στην εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, γνωρίζουν όλοι πολύ καλά. Αλλά, ελάχιστοι γνωρίζουν τον επίσης άθλιο και ανθελληνικό ρόλο της Μόσχας, ο οποίος συγκαλύφθηκε επιμελώς από την ιδεολογικά κυρίαρχη αριστερά, κατά την μεταπολίτευση. Μάλιστα, η αριστερά σε Ελλάδα και Κύπρο, έχει καλλιεργήσει και επιβάλλει την άποψη, ότι η ΕΣΣΔ στήριξε την Κύπρο!
Ακολουθεί η κατάρριψη του μύθου...
Τα κυριότερα σημεία της πρώτης επίσημης δήλωσης της σοβιετικής κυβέρνησης, που έγινε στις 20 Ιουλίου, ήταν τα εξής: «Η τουρκική επέμβαση είχε ως κίνητρο την ανάγκη υπεράσπισης της τουρκικής κοινότητας του νησιού και επιδιώκει να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κύπρου και την εξουσία της νόμιμης κυβέρνησής της. Η σοβιετική κυβέρνηση πιστεύει ότι η κατάσταση απαιτεί λήψη επειγόντων και αποτελεσματικών μέτρων, επαναβεβαιώνει ότι υποστηρίζει την κυριαρχία του κυπριακού κράτους και είναι αντίθετη στην Ένωση με την Ελλάδα, που επιδιώκεται από τον ελληνικό στρατό, ο οποίος στοχεύει στη μετατροπή του νησιού σε στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση Μακαρίου πρέπει να επανέλθει στην εξουσία, οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις πρέπει να αποσυρθούν και η Κύπρος να αποκατασταθεί ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος».
Ανάλογη θέση πήρε η Σοβιετική Ένωση στην έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που έγινε ανήμερα της εισβολής του Αττίλα: «Ο Σοβιετικός εκπρόσωπος συγκέντρωσε τα πυρά του κατά του ελληνικού καθεστώτος, ενώ δικαιολόγησε την τουρκική εισβολή και -σύμφωνα τουλάχιστον με τους Αμερικανούς- προσπάθησε να καθυστερήσει την κατάπαυση του πυρός».
Την ίδια μέρα, το σοβιετικό πρακτορείο ειδήσεων ΤΑΣΣ, δικαιολογούσε απόλυτα την εισβολή του Αττίλα: «Η τουρκική επέμβαση υπαγορεύθηκε από την ανάγκη της προστασίας της τουρκικής κοινότητας της Κύπρου και ο σκοπός της είναι η αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Κύπρου και της αποκατάστασης της νόμιμης κυβέρνησης».
Μετά την επιτυχή απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο, στις 21 Ιουλίου, το ΤΑΣΣ ξεσπαθώνει πλέον υπέρ του Αττίλα: «Οι ηρωικές τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έκαναν επιτυχημένη απόβαση για να εξασφαλίσουν την ειρήνη στο νησί. Αυτή η ενέργεια υποστηρίζεται από τη Σοβιετική Ένωση. Οι σοβιετικές αεροπορικές δυνάμεις είναι έτοιμες προς υποστήριξη της Τουρκίας ενάντια σε πιθανή επέμβαση οποιασδήποτε άλλης χώρας».
Σύμφωνα μάλιστα με τον Ali Han Tahsin, πρώην διοικητή της τουρκοκυπριακής παραστρατιωτικής οργάνωσης του Ντενκτάς, Türk Mukavemet Teşkilatı (TMT), δεν υπήρξε μόνο υποστήριξη, αλλά και προσυνεννόηση Μόσχας-Άγκυρας για τον Αττίλα: «Να σας πω και κάτι άλλο, γιατί συχνά λέγεται ότι η εισβολή έγινε με τη στήριξη των ΗΠΑ. Η πρώτη εισβολή έγινε με τη στήριξη των Σοβιετικών. Όταν η Τουρκία αποφάσισε να επέμβει, επικοινώνησε με τους Σοβιετικούς και ο πρέσβης της ΕΣΣΔ ρώτησε τον Τούρκο Πρόεδρο κατά πόσον μετά την εισβολή η Κύπρος θα παρέμενε μέλος του Κινήματος των Αδεσμεύτων. Όταν πήρε θετική απάντηση, έδωσε τη συγκατάθεσή του για την επέμβαση».
Στις 29 Ιουλίου, ενώ η Τουρκία είχε καταλάβει ήδη την Κερύνεια και ετοιμαζόταν για τον Αττίλα ΙΙ, «ο πρέσβης της ΕΣΣΔ στην Αθήνα επέδωσε στον γ.γ. του Υπ.Εξ., Άγγελο Βλάχο, διακοίνωση της Μόσχας για τη μη εφαρμογή του ψηφίσματος 353 εκ μέρους της Ελλάδας. Ο Βλάχος του είπε πως το ψήφισμα αναφερόταν σε όλα τα ξένα στρατεύματα, περιλαμβανομένων και των τουρκικών. Τότε ο Σοβιετικός πρέσβης, του είπε πως το ψήφισμα αναφερόταν στα ελληνικά και όχι στα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία έκαναν χρήση του δικαιώματος επέμβασης με βάση τη Συνθήκη Εγγυήσεως του 1959».
Τα σχόλια δικά σας!
Πηγές:
Σωτήρης Βαλντέν, «Παράταιροι Εταίροι».
Φανούλα Αργυρού, «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019».
Θεόδωρος Χαραλάμπους, «50 χρόνια μετά - Η Σοβιετική Ένωση και η βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974».
Μακάριος Δρουσιώτης, «Υποστήριζε το ΄74 ότι η Τουρκία έκανε “ειρηνευτική επιχείρηση” – O σκοτεινός ρόλος της Μόσχας στο Κυπριακό».
Τα κυριότερα σημεία της πρώτης επίσημης δήλωσης της σοβιετικής κυβέρνησης, που έγινε στις 20 Ιουλίου, ήταν τα εξής: «Η τουρκική επέμβαση είχε ως κίνητρο την ανάγκη υπεράσπισης της τουρκικής κοινότητας του νησιού και επιδιώκει να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κύπρου και την εξουσία της νόμιμης κυβέρνησής της. Η σοβιετική κυβέρνηση πιστεύει ότι η κατάσταση απαιτεί λήψη επειγόντων και αποτελεσματικών μέτρων, επαναβεβαιώνει ότι υποστηρίζει την κυριαρχία του κυπριακού κράτους και είναι αντίθετη στην Ένωση με την Ελλάδα, που επιδιώκεται από τον ελληνικό στρατό, ο οποίος στοχεύει στη μετατροπή του νησιού σε στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση Μακαρίου πρέπει να επανέλθει στην εξουσία, οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις πρέπει να αποσυρθούν και η Κύπρος να αποκατασταθεί ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος».
Ανάλογη θέση πήρε η Σοβιετική Ένωση στην έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που έγινε ανήμερα της εισβολής του Αττίλα: «Ο Σοβιετικός εκπρόσωπος συγκέντρωσε τα πυρά του κατά του ελληνικού καθεστώτος, ενώ δικαιολόγησε την τουρκική εισβολή και -σύμφωνα τουλάχιστον με τους Αμερικανούς- προσπάθησε να καθυστερήσει την κατάπαυση του πυρός».
Την ίδια μέρα, το σοβιετικό πρακτορείο ειδήσεων ΤΑΣΣ, δικαιολογούσε απόλυτα την εισβολή του Αττίλα: «Η τουρκική επέμβαση υπαγορεύθηκε από την ανάγκη της προστασίας της τουρκικής κοινότητας της Κύπρου και ο σκοπός της είναι η αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Κύπρου και της αποκατάστασης της νόμιμης κυβέρνησης».
Μετά την επιτυχή απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο, στις 21 Ιουλίου, το ΤΑΣΣ ξεσπαθώνει πλέον υπέρ του Αττίλα: «Οι ηρωικές τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έκαναν επιτυχημένη απόβαση για να εξασφαλίσουν την ειρήνη στο νησί. Αυτή η ενέργεια υποστηρίζεται από τη Σοβιετική Ένωση. Οι σοβιετικές αεροπορικές δυνάμεις είναι έτοιμες προς υποστήριξη της Τουρκίας ενάντια σε πιθανή επέμβαση οποιασδήποτε άλλης χώρας».
Σύμφωνα μάλιστα με τον Ali Han Tahsin, πρώην διοικητή της τουρκοκυπριακής παραστρατιωτικής οργάνωσης του Ντενκτάς, Türk Mukavemet Teşkilatı (TMT), δεν υπήρξε μόνο υποστήριξη, αλλά και προσυνεννόηση Μόσχας-Άγκυρας για τον Αττίλα: «Να σας πω και κάτι άλλο, γιατί συχνά λέγεται ότι η εισβολή έγινε με τη στήριξη των ΗΠΑ. Η πρώτη εισβολή έγινε με τη στήριξη των Σοβιετικών. Όταν η Τουρκία αποφάσισε να επέμβει, επικοινώνησε με τους Σοβιετικούς και ο πρέσβης της ΕΣΣΔ ρώτησε τον Τούρκο Πρόεδρο κατά πόσον μετά την εισβολή η Κύπρος θα παρέμενε μέλος του Κινήματος των Αδεσμεύτων. Όταν πήρε θετική απάντηση, έδωσε τη συγκατάθεσή του για την επέμβαση».
Στις 29 Ιουλίου, ενώ η Τουρκία είχε καταλάβει ήδη την Κερύνεια και ετοιμαζόταν για τον Αττίλα ΙΙ, «ο πρέσβης της ΕΣΣΔ στην Αθήνα επέδωσε στον γ.γ. του Υπ.Εξ., Άγγελο Βλάχο, διακοίνωση της Μόσχας για τη μη εφαρμογή του ψηφίσματος 353 εκ μέρους της Ελλάδας. Ο Βλάχος του είπε πως το ψήφισμα αναφερόταν σε όλα τα ξένα στρατεύματα, περιλαμβανομένων και των τουρκικών. Τότε ο Σοβιετικός πρέσβης, του είπε πως το ψήφισμα αναφερόταν στα ελληνικά και όχι στα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία έκαναν χρήση του δικαιώματος επέμβασης με βάση τη Συνθήκη Εγγυήσεως του 1959».
Τα σχόλια δικά σας!
Πηγές:
Σωτήρης Βαλντέν, «Παράταιροι Εταίροι».
Φανούλα Αργυρού, «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019».
Θεόδωρος Χαραλάμπους, «50 χρόνια μετά - Η Σοβιετική Ένωση και η βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974».
Μακάριος Δρουσιώτης, «Υποστήριζε το ΄74 ότι η Τουρκία έκανε “ειρηνευτική επιχείρηση” – O σκοτεινός ρόλος της Μόσχας στο Κυπριακό».
https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1946600101742350621
Δεν υπάρχουν σχόλια: