Τελευταία, με αφορμή τις «παλαιστινιακές βόλτες» των επίδοξων πογκρομιστών του Ρουβίκωνα, σε τουριστικές περιοχές της Αθήνας, γίνεται σύγκρισή τους με τα ναζιστικά «Τάγματα Εφόδου», της εποχής της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, στην Γερμανία.
Χάριν της ιστορικής αλήθειας και για να αποδίδουμε «τα Καίσαρος Καίσαρι», τα ναζιστικά Τάγματα Εφόδου, υπό την έννοια της παραστρατιωτικής οργάνωσης, που είχε ως αποστολή την προστασία των κομματικών εκδηλώσεων, αλλά και την άσκηση βίας και τρομοκρατίας στους αντιπάλους του κόμματος, δεν ήταν τα πρώτα του είδους, ούτε οι ναζί οι πρώτοι διδάξαντες.
Η πρώτη κομματική παραστρατιωτική οργάνωση στην σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική ιστορία, ήταν οι «Προλεταριακές Εκατονταρχίες» (Proletarische Hundertschaften), του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας (KPD)! Η επίσημη αποστολή των μαχητικών αυτών ομάδων, ήταν η προστασία των κομματικών δραστηριοτήτων και συγκεντρώσεων και η ανεπίσημη, η εμπλοκή σε βίαιες οδομαχίες με την αστυνομία και η κατατρομοκράτηση των πολιτικών αντιπάλων.
Ωστόσο, οι «Προλεταριακές Εκατονταρχίες» διακρίθηκαν ιδιαίτερα στην ανεπίσημη αποστολή τους και, ως εκ τούτου, το γερμανικό κράτος τις έθεσε εκτός νόμου το 1923. Επειδή όμως ο κομμουνισμός δεν είναι ποτέ δυνατόν να επιβληθεί χωρίς βία και τρομοκρατία, το επόμενο έτος, στο 9ο Πανεθνικό Συνέδριο του KPD, αποφασίστηκε η ίδρυση νέας παραστρατιωτικής ομάδας, με την ονομασία Rotfrontkämpferbund (συντομογραφία: RFB), που σημαίνει «Ένωση Αγωνιστών του Κόκκινου Μετώπου» και πέρασε στην Ιστορία ως «Κόκκινο Μέτωπο».
Μάλιστα, επικεφαλής της (ένστολης) παραστρατιωτικής ομάδας, τέθηκε ο ίδιος ο αρχηγός του KPD, Ernst Thälmann (Ερνστ Τέλμαν). Σήμα κατατεθέν του «Κόκκινου Μετώπου», ήταν η σφιγμένη γροθιά, με το σύνθημα: «προστατεύοντας τον φίλο, πολεμώντας τον εχθρό». Το «Κόκκινο Μέτωπο» έφτασε στο αποκορύφωμά του, να αριθμεί σχεδόν 130.000 μέλη.
Ετέθη εκτός νόμου μετά την «Ματωμένη Πρωτομαγιά» του 1929, όταν κατά τις συγκρούσεις με την αστυνομία, υπήρξαν πάνω από 30 νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες, αλλά συνέχισε τις «δραστηριότητές» του παράνομα και, σε τοπικό επίπεδο, υπό άλλες παραπλανητικές ονομασίες, μέχρι το 1933, που ανέβηκαν οι ναζί στην εξουσία.
Επειδή η δράση φέρνει αντίδραση, το Ναζιστικό Κόμμα (NSDAP), προχώρησε στην ίδρυση των Sturmabteilung (συντομογραφία: SA, στα ελληνικά: «Τάγματα Εφόδου»). Τους αποκαλούσαν «φαιοχίτωνες», γιατί φορούσαν καφέ πουκάμισα. Και, πολύ σύντομα οι «μαθητές» ναζί ξεπέρασαν τους κομμουνιστές «δασκάλους», στην προσέλκυση ταραχοποιών και άλλων κακοποιών στοιχείων, κυρίως από τις τάξεις των ανέργων και του λούμπεν προλεταριάτου. Ανάλογες παραστρατιωτικές ομάδες σχημάτισαν και τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά μικρότερου βεληνεκούς.
Ο σχηματισμός των παραστρατιωτικών ομάδων (στην πραγματικότητα συμμοριών), έφερε έναν φαύλο κύκλο βίας στην γερμανική πολιτική ζωή. Σχεδόν κάθε πολιτική δραστηριότητα (αφισοκόλληση, διανομή προπαγανδιστικού υλικού κ.τ.λ.), σε μεγάλες πόλεις, ειδικά των ναζιστών και των κομμουνιστών, κατέληγε σε σύγκρουση με τις αντίπαλες συμμορίες. Οι δε μεγάλες συγκεντρώσεις των κομμάτων, ειδικά του ναζιστικού και του κομμουνιστικού, κατέληγαν σε αιματηρές οδομαχίες στους δρόμους και τις πλατείες. Οι τραυματίες αλλά και οι νεκροί, χιλιάδες.
Στην Ελλάδα, μετά την μεταπολίτευση, είχαμε ανάλογα φαινόμενα παραστρατιωτικών ομάδων (βαλκανικού τύπου...), με πιο κλασσική περίπτωση τα «ΚΝΑΤ» (όπως χλευαστικά τα ονόμασαν οι αναρχικοί της δεκαετίας του ’80 και ο... Τζίμης Πανούσης). Ακόμα και σήμερα υπάρχουν τα «ΚΝΑΤ», με το άλλοθι της «περιφρούρησης», ως ομάδα ροπαλοφόρων και κρανοφόρων, που παρελαύνουν με στρατιωτικό σχηματισμό, για να τρομοκρατούν τον κόσμο.
Υπάρχει πάντα και το «μαύρο μπλοκ» των αναρχοκομμουνιστών, το οποίο όμως βρίσκεται σε παρακμή. Τελευταία, μας προέκυψαν και οι επίδοξοι πογκρομιστές του Ρουβίκωνα. Σε κάθε περίπτωση, πριν γίνουμε Βαϊμάρη, το κράτος οφείλει να τους «μαζέψει», με συνοπτικές διαδικασίες.
Τα σχόλια δικά σας.
https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1952047263271866795
