Ο Εβραίος Αβραάμ Μπεναρόγια: «η απεργία του στρατού στο μέτωπο από το Κομμουνιστικό Κόμμα, έλυσε τη μικρασιατική τραγωδία με την ευτυχή Γενοκτονία των Ελλήνων».
«Η Κομμουνιστική ψυχή είναι η ψυχή του Ιουδαϊσμού. Αυτό σημαίνει ότι, κατά την Ρωσική επανάσταση ο θρίαμβος του Κομμουνισμού ήταν ο θρίαμβος του Ιουδαϊσμού…» –Ραββίνος Harry Waton, A Program for the Jews and Humanity, σ. 143-144
***
Στο 19ο Συνέδριό του, το ΚΚΕ συμπεριέλαβε στο Πρόγραμμά του και την στάση που θα κρατήσουν οι κομμουνιστές σε περίπτωση που μας επιτεθούν οι Τούρκοι: «Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας».
Και βέβαια, μην νομίζετε ότι αυτή είναι θέση μόνο του ΚΚΕ, που βρήκε το θάρρος (και το θράσος!), να την συμπεριλάβει στο Πρόγραμμά του και, πως οι υπόλοιποι αριστεροί θα πάνε να πολεμήσουν τον εισβολέα, «με το χαμόγελο στα χείλη». Θα σαμποτάρουν την εθνική άμυνα με κάθε τρόπο.
Η «μετατροπή του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο», για την ήττα της πατρίδας τους και την κατάκτηση της εξουσίας, είναι η γραμμή που έδωσε ο ίδιος ο Λένιν, στους απανταχού μαρξιστές - λενινιστές, από την εποχή του Α' Π.Π. Την εποχή εκείνη, επήλθε ρήξη στις τάξεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας - το κόμμα του Λένιν ονομαζόταν «Ρωσσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα» και αργότερα μετονομάστηκε σε «Κομμουνιστικό». Τα περισσότερα σοσιαλδημοκρατικά (αριστερά) κόμματα, τάχθηκαν υπέρ της πατρίδας τους.
Όχι όμως και ο Λένιν, που καταδίκασε αυτή την θέση ως «προδοσία του σοσιαλισμού και των συμφερόντων της εργατικής τάξης», χαρακτηρίζοντάς την «σοσιαλσωβινιστική» ή «σοσιαλπατριωτική».
Η θέση του Λένιν ήταν πολύ ξεκάθαρη:
- «Για μας, τους Ρώσσους σοσιαλδημοκράτες, δε χωράει αμφιβολία ότι από την άποψη της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων μαζών όλων των λαών της Ρωσσίας το μικρότερο κακό θα ήταν η ήττα της τσαρικής μοναρχίας, της πιο αντιδραστικής και της πιο βάρβαρης κυβέρνησης, που καταπιέζει το μεγαλύτερο αριθμό εθνών και τη μεγαλύτερη μάζα πληθυσμού της Ευρώπης και της Ασίας. Η μετατροπή του σημερινού ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο πόλεμο είναι το μοναδικά σωστό προλεταριακό σύνθημα».
Και δεν το είπε μόνο, αλλά το έκανε και πράξη! Από την Ελβετία, που βρισκόταν τότε, ήρθε -μέσω τρίτων- σε επαφή με την γερμανική κυβέρνηση και συμφώνησε στα εξής: πρώτον, να του διατεθούν 40.581.000 μάρκα, κολοσσιαίο ποσόν την εποχή. Και δεύτερον, ο ίδιος μαζί με τους συνεργάτες του, να διασχίσουν την Γερμανία με «σφραγισμένο τραίνο», που θα κατέληγε στο Σάσνιτζ, λιμάνι στην Βαλτική. Από κει, θα μεταφέρονταν με καράβι στην ουδέτερη Σουηδία, η κυβέρνηση της οποίας, είχε συμφωνήσει με τους Γερμανούς, να τους δεχθεί και να τους επιτρέψει να κατευθυνθούν στην Αγία Πετρούπολη.
Όπερ και εγένετο! Φθάνοντας στην Ρωσσία, ο Λένιν ξεκίνησε -επιτυχώς!- το σαμποτάζ στην πολεμική προσπάθεια και λίγους μήνες μετά, έκανε την «Οκτωβριανή Επανάσταση». Δέκα μέρες μετά την επικράτησή της, συνήφθη ανακωχή στο ανατολικό μέτωπο και στις 3 Μαρτίου 1918, υπεγράφη η Συνθήκη του Μπρεστ - Λιτόφσκ, με την οποία, παραχωρήθηκαν στους Γερμανούς η Ουκρανία, η Φινλανδία, οι Βαλτικές Χώρες και η Πολωνία - Ουκρανία και Φινλανδία αναγνωρίστηκαν ως ανεξάρτητα κράτη, υπό γερμανική κηδεμονία. Όμως, τελικά η Γερμανία έχασε τον πόλεμο, κι έτσι η Συνθήκη ακυρώθηκε.
Τέλος, να θυμίσω ότι κάτι ανάλογο (σαμποτάζ στην εθνική άμυνα και μετατροπή του πολέμου σε εμφύλιο), επιχείρησε να κάνει το ΚΚΕ κατά την διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, όμως οι δυνάμεις του ήταν μικρές και δεν το πέτυχε. Ένα μικρό δείγμα από τις προκηρύξεις τους: «Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν. Τι ζητάμε στην Αλβανία; Που μας πάνε; Ο λαός μας δε θέλει νέο Σαγγάριο... Ιδιαίτερα οι εργάτες μεταφορών, ναυτεργάτες, σιδηροδρομικοί, αυτοκινητιστές να σαμποτάρουν με κάθε τρόπο τη μεταφορά πολεμοφοδίων κι οι εργάτες των πολεμικών εργοστασίων να κωλυσιεργήσουν όσο μπορούν την παραγωγή».
Τα σχόλια δικά σας!
Πηγές:
Β. Ι. Λένιν, «Άπαντα», τόμος 26.
«ΚΚΕ, Επίσημα Κείμενα 1940-1945».
https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1963637665489657964