Όλοι γνωρίζουμε το δίκτυο των Indymedia (imc- Independent Media Centers, Ανεξάρτητα Κέντρα Πληροφόρησης- www.indymedia.org).
Πρόκειται, σύμφωνα με τα δικά τους λεγόμενα, για ένα «ανεξάρτητο» διαδικτυακό φόρουμ αντιπληροφόρησης και ανταλλαγής απόψεων και ιδεών. «Ένα δημοκρατικό ενημερωτικό μόρφωμα, για την δημιουργία ριζοσπαστικών, έγκυρων και παθιασμένων αφηγήσεων της αλήθειας»…
Όμως, πολλοί είχαν εδώ και χρόνια απορήσει με τη φασίζουσα νοοτροπία ορισμένων διαχειριστών αυτού του φόρουμ, να «πετσοκόβουν» οποιαδήποτε σκέψη, όταν πρόκειται για ουσιαστική και μη εκσυγχρονιστική κριτική της παγκοσμιοποίησης, ουσιαστική κριτική της ανά τον κόσμο φιλοαμερικανικής πολιτικής ή αντιρρήσεις για τον ρόλο ορισμένων πολιτικών, δημοσιογράφων κλπ, πασίγνωστων για την αυτοκρατορική ρητορεία τους. Οι διαφωνούντες «διαγράφονται» από το φόρουμ συνήθως με την ρετσινιά του «ακροδεξιού».
Η απορία αυτή, πιθανόν να βρει τη λύση της, στο άρθρο που ακολουθεί. Το δίκτυο των Indymedia, ίσως να μην είναι τόσο ανεξάρτητο, όσο ισχυρίζονται οι συντελεστές του. Ίσως κατά βάθος να μην είναι τόσο «επαναστατικό»∙ ίσως να μην επιδιώκει την πραγματική αντιπληροφόρηση, αλλά αντίθετα, χρησιμοποιώντας μία «αριστερίζουσα» γλώσσα να επιδιώκει τον έλεγχο των συνειδήσεων μέσω lite εκτόνωσης των αντιρρήσεων, όταν αυτές τάσσονται με ουσιαστικό τρόπο ενάντια στις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης και της υπερδύναμης. Για το λόγο αυτό ίσως και να χρηματοδοτείται από το δίκτυο του πολυεκατομμυριούχου υπερασπιστή των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» Τζωρτζ Σόρος, όπως δείχνουν οι καταγγελίες.
Σε αυτά τα «ίσως» όμως, δεν συνηγορεί ούτε ο Καρατζαφέρης, όπως πολύ θα ήθελαν ορισμένοι, ούτε η Χρυσή Αυγή, ούτε καν ο …Παττακός της Χούντας. Συνηγορούν καταγγελίες ανθρώπων που έχουν συνεργήσει στη λειτουργία του Indymedia ανά τον κόσμο και αποχώρησαν αγανακτισμένοι.
Οι καταγγελίες
Με δύο λόγια: οι άνθρωποι που «έστησαν» το Indymedia Αργεντινής, καταγγέλλουν ότι χωρίς να το γνωρίζουν ελάμβαναν υπογείως χρηματική ενίσχυση από τα ιδρύματα του πολυεκατομμυριούχου Τ. Σόρος. Στο ίδιο μήκος κύματος το Indymedia Θεσσαλονίκης, προφανώς για τους ίδιους λόγους διέκοψε τη λειτουργία του, καταγγέλλοντας: «συνδιαλλαγή των «αντί-καπιταλιστικών» imc με τους θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού, δηλαδή τους κρατικούς θεσμούς, τα κυρίαρχα media, τις εταιρίες και τις μ.κ.ο.»,
Το τι είναι τα ιδρύματα του Τ. Σόρος γίνεται σαφές από τα λεγόμενα του Α. Γουαϊνστάιν, ιδρυτή της αντικομουνιστικής, Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης National Endowment for Democracy, που έδρασε στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Αναφερόμενος στη συνεργασία του με τον Σόρος, λέει,: «Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα, πραγματοποιούνταν υπόγεια πριν από 25 χρόνια από την CIA». Σήμερα είναι σε όλους γνωστό ότι ο Σόρος και οι οργανώσεις του αποτελούν βραχίονα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Τη δράση του έχουν υποστεί πολλές πρώην κομμουνιστικές χώρες με γνωστά αποτελέσματα.
Τελικά την απάντηση για όλα αυτά, μπορεί να τη δώσει μόνο ο ίδιος ο Τ. Σόρος, τα παρακλάδια της CIA στην Ελλάδα, ίσως ακόμη και ο Ιός της Ελευθεροτυπίας, που τόσο έχει στηρίξει τα Indymedia.
Ολόκληρα τα κείμενα που ακολουθούν βρίσκονται, για όσους ενδιαφέρονται, στην διεύθυνση http://thessaloniki.indymedia.org/
Imc και αντι παγκοσμιοποίηση
Στα τέλη του 2001 ξεκινάει τη λειτουργία του το Indymedia Θεσσαλονίκης, σχεδόν παράλληλα με αυτό της Αθήνας. Όμως πριν κλείσει έξι μήνες λειτουργίας, οι σύντροφοι του Indymedia Θεσσαλονίκης αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά, με το παγκόσμιο δίκτυο των imc.
Το κείμενό τους δεν είναι απλώς αποκαλυπτικό, είναι δραματικό:
«…πολύ σύντομα, πριν καν ακόμα κλείσει μισό χρόνο λειτουργίας το imc thessaloniki, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε μια σειρά από αντιφάσεις και προβλήματα που υπάρχουν στο δίκτυο των indymedia. Άρχισαν να ξεδιπλώνονται οι πραγματικές αντιλήψεις, αφετηρίες και πρακτικές των ανθρώπων που συμμετέχουν στο δίκτυο των imc, με πολλές από τις οποίες - ειδικά όσον αφορά την περίπτωση της Ευρώπης - είμαστε ριζικά αντίθετοι, και η αλήθεια είναι ότι βρεθήκαμε σε αδιέξοδο…
Την άνοιξη του 2002 το imc Θεσσαλονίκης, κηρύσσει την πλήρη ανεξαρτησία του και δηλώνει ότι δεν φέρει ευθύνη για την πολιτική των υπόλοιπων imc. Ωστόσο εξακολουθεί να παραμένει στο δίκτυο των Indymedia.
Το 2003, στη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έγινε στην Θεσσαλονίκη, καταφθάνουν στελέχη των imc από πολλές χώρες. Η συντακτική ομάδα του Indymedia Θεσσαλονίκης προσπαθεί να συνεννοηθεί μαζί τους ώστε να γίνει μία συζήτηση για το ρόλο του δικτύου παγκοσμίως. Όμως τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά. «…στις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν φάνηκε για άλλη μια φορά η τεράστια απόσταση που μας χωρίζει και απλώς συμφωνήθηκε όλοι να σεβαστούν τις αρχές που έθεσε το imc thessaloniki. Από τότε και έπειτα δεν υπάρχει ουσιαστικά καμιά επαφή με το παγκόσμιο δίκτυο των imc…».
Οι σύντροφοι του Indymedia Θεσσαλονίκης μετά από συζητήσεις και προβληματισμό πολλών μηνών αποφασίζουν να διακόψουν τη λειτουργία του.
Η καταγγελία για σχέσεις του Indymedia, με «κρατικούς θεσμούς», «εταιρείες», «ΜΚΟ» και άλλους «θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού» είναι ανατριχιαστική και αποτελεί ράπισμα για όσους το στηρίζουν:«… είδαμε κατάματα ότι η πραγματικότητα διαφέρει πολύ από τις φαντασιώσεις και ότι τελικά περισσότερα πράγματα μας χωρίζουνε παρά μας ενώνουνε με τα υπόλοιπα imc… …Ζητήματα όπως η σχέση των imc με εταιρικά-εμπορευματικά αλλά και εναλλακτικά media, οι τρόποι οικονομικής ενίσχυσης, γενικότερα η συνδιαλλαγή των «αντί-καπιταλιστικών» imc με τους θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού, δηλαδή τους κρατικούς θεσμούς, τα κυρίαρχα media, τις εταιρίες και τις μ.κ.ο., η διάσταση των ρόλων δημοσιογράφου-διαδηλωτή, οι σχέσεις άτυπης ιεραρχίας, είναι ορισμένα πεδία αιχμής στα οποία διαφωνούμε…»
Στο αποχαιρετιστήριο κείμενό τους δεν θα βρούμε κραυγαλέες κατηγορίες εναντίον του «αδελφού» Indymedia Αθηνών ή άλλων imc.
«…πολύ σύντομα, πριν καν ακόμα κλείσει μισό χρόνο λειτουργίας το imc thessaloniki, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε μια σειρά από αντιφάσεις και προβλήματα που υπάρχουν στο δίκτυο των indymedia. Άρχισαν να ξεδιπλώνονται οι πραγματικές αντιλήψεις, αφετηρίες και πρακτικές των ανθρώπων που συμμετέχουν στο δίκτυο των imc, με πολλές από τις οποίες - ειδικά όσον αφορά την περίπτωση της Ευρώπης - είμαστε ριζικά αντίθετοι, και η αλήθεια είναι ότι βρεθήκαμε σε αδιέξοδο…
Την άνοιξη του 2002 το imc Θεσσαλονίκης, κηρύσσει την πλήρη ανεξαρτησία του και δηλώνει ότι δεν φέρει ευθύνη για την πολιτική των υπόλοιπων imc. Ωστόσο εξακολουθεί να παραμένει στο δίκτυο των Indymedia.
Το 2003, στη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έγινε στην Θεσσαλονίκη, καταφθάνουν στελέχη των imc από πολλές χώρες. Η συντακτική ομάδα του Indymedia Θεσσαλονίκης προσπαθεί να συνεννοηθεί μαζί τους ώστε να γίνει μία συζήτηση για το ρόλο του δικτύου παγκοσμίως. Όμως τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά. «…στις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν φάνηκε για άλλη μια φορά η τεράστια απόσταση που μας χωρίζει και απλώς συμφωνήθηκε όλοι να σεβαστούν τις αρχές που έθεσε το imc thessaloniki. Από τότε και έπειτα δεν υπάρχει ουσιαστικά καμιά επαφή με το παγκόσμιο δίκτυο των imc…».
Οι σύντροφοι του Indymedia Θεσσαλονίκης μετά από συζητήσεις και προβληματισμό πολλών μηνών αποφασίζουν να διακόψουν τη λειτουργία του.
Η καταγγελία για σχέσεις του Indymedia, με «κρατικούς θεσμούς», «εταιρείες», «ΜΚΟ» και άλλους «θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού» είναι ανατριχιαστική και αποτελεί ράπισμα για όσους το στηρίζουν:«… είδαμε κατάματα ότι η πραγματικότητα διαφέρει πολύ από τις φαντασιώσεις και ότι τελικά περισσότερα πράγματα μας χωρίζουνε παρά μας ενώνουνε με τα υπόλοιπα imc… …Ζητήματα όπως η σχέση των imc με εταιρικά-εμπορευματικά αλλά και εναλλακτικά media, οι τρόποι οικονομικής ενίσχυσης, γενικότερα η συνδιαλλαγή των «αντί-καπιταλιστικών» imc με τους θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού, δηλαδή τους κρατικούς θεσμούς, τα κυρίαρχα media, τις εταιρίες και τις μ.κ.ο., η διάσταση των ρόλων δημοσιογράφου-διαδηλωτή, οι σχέσεις άτυπης ιεραρχίας, είναι ορισμένα πεδία αιχμής στα οποία διαφωνούμε…»
Στο αποχαιρετιστήριο κείμενό τους δεν θα βρούμε κραυγαλέες κατηγορίες εναντίον του «αδελφού» Indymedia Αθηνών ή άλλων imc.
Ωστόσο, πίσω από το συγκρατημένο ύφος το μήνυμα είναι σαφές: αν θέλουμε να έχουμε μία πραγματική δράση εναντίον της παγκοσμιοποίησης, το δίκτυο των imc δεν είναι το κατάλληλο μέσο, ούτε βέβαια και το «θεσμικό» πλέον κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση.
«…Όσο μας επηρέασε η πρώτη μας επαφή με το κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης στην δημιουργία του IMC Θεσσαλονίκης άλλο τόσο μας επηρέασε στην απόφαση μας για το κλείσιμό του η απομάκρυνσή μας από το κίνημα αυτό…»
«…Όσο μας επηρέασε η πρώτη μας επαφή με το κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης στην δημιουργία του IMC Θεσσαλονίκης άλλο τόσο μας επηρέασε στην απόφαση μας για το κλείσιμό του η απομάκρυνσή μας από το κίνημα αυτό…»
«…οι λόγοι που μας οδήγησαν στην απόφαση αυτή είναι η αδυναμία των χρηστών αλλά και η δική μας να ανταποκριθούμε στις αρχικές μας προσδοκίες. Προσδοκίες για αδιαμεσολάβητη συμμετοχή στην πληροφόρηση από τα ίδια τα υποκείμενα των κοινωνικών αντιπαραθέσεων, προσδοκίες για αλληλεπίδραση των χρηστών που θα αποτελούσε έναυσμα για ενεργή συμμετοχή στον πραγματικό χώρο, προσδοκίες για ενημέρωση σε άμεσο χρόνο, δημιουργώντας ένα "πεδίο" οργάνωσης κοινωνικών αντανακλαστικών, προσδοκίες για τη δημιουργία ενός "χώρου δημόσιας αντιπαράθεσης" με ουσιαστικά επιχειρήματα, ανάλυση και κριτική…»Κάποιοι από αυτούς που στελέχωσαν το Indymedia Θεσσαλονίκης συνεχίζουν ακόμη και σήμερα τη συνεργασία τους με το Indymedia Αθήνας. Άλλοι όμως μίλησαν για «παραμάγαζα» του Σόρος, και διάφορων ύποπτων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και αποσύρθηκαν διακριτικά…
Στην Αθήνα, οι Αρίστοι, οι Κανέληδες και οι λοιποί ιο-γιαννοπουλαίοι, συνέχισαν απτόητοι την εργασία τους: δεν ίδρωσε ούτε το αυτί τους…
Imc Αργεντινής: ανακαλύψαμε ότι …δεν είμαστε ο εαυτός μας
Λίγο νωρίτερα, σκάνδαλο ξεσπάει στους κόλπους του Indymedia Αργεντινής: οι συντελεστές του ανακαλύπτουν ότι τους χρηματοδοτεί ο Σόρος και μάλιστα ότι θα τους έστελνε ένα …φορτίο με υπολογιστές.
Οι σύντροφοι του Indymedia Θεσσαλονίκης, δημοσιεύουν μία συγκλονιστική επιστολή του imc Αργεντινής, που γράφτηκε το 2002, όταν στην …Παταγωνία κατάλαβαν ότι υπάρχουν επειδή το θέλει ο Σόρος.
Απολαύστε τους Αργεντινούς:
«…Θέλουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας για το καθεστώς κάτω από το οποίο θα μας έρθουν οι υπολογιστές. Είχαμε μια καυτή συζήτηση γι αυτό το θέμα όταν μάθαμε πως ο Soros, μέσω του Tactical Media Fund, θα ήταν αυτός που θα έβαζε τα λεφτά για να μπορέσουν οι υπολογιστές -τους οποίους τόσοι από εμάς είχαν ονειρευτεί- να πακεταριστούν και να μας σταλούν. Υπήρξε μια στιγμιαία σύγχυση: Κάποιος νόμιζε ότι το Soros ήταν εταιρία ρούχων και κάποιος άλλος είπε πως αν καπνίζει μαριχουάνα, θα πρέπει να είναι εντάξει τύπος…
«…Θέλουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας για το καθεστώς κάτω από το οποίο θα μας έρθουν οι υπολογιστές. Είχαμε μια καυτή συζήτηση γι αυτό το θέμα όταν μάθαμε πως ο Soros, μέσω του Tactical Media Fund, θα ήταν αυτός που θα έβαζε τα λεφτά για να μπορέσουν οι υπολογιστές -τους οποίους τόσοι από εμάς είχαν ονειρευτεί- να πακεταριστούν και να μας σταλούν. Υπήρξε μια στιγμιαία σύγχυση: Κάποιος νόμιζε ότι το Soros ήταν εταιρία ρούχων και κάποιος άλλος είπε πως αν καπνίζει μαριχουάνα, θα πρέπει να είναι εντάξει τύπος…
..Η διευκρίνηση της κατάστασης, μας ήρθε από τη γη (συγκεκριμένα τη Παταγωνία, από την οποία ο Soros αγόρασε σχεδόν τη μισή) και τα γελάδια (θα ξέρετε πως είμαστε μια χώρα γελαδιών και ο Soros έχει περίπου 85,000 κεφάλια)…
…Είχαμε μια απίστευτη συζήτηση! Όλα τα γελάδια μαζί, όλοι οι κόκκοι της γης και όλος ο αέρας της Παταγωνίας έκλαψαν μονομιάς, καθώς θυμήθηκαν τους δέκα Βολιβιανούς αδερφούς μας που πέθαναν χτίζοντας εμπορικά κέντρα στην Αργεντινή, ιδιοκτησίας του αριστεριστή Soros, γιατί εξαναγκάστηκαν να δουλέψουν υπό συνθήκες απόλυτα παράνομες…»
Οι Αργεντίνοι συντελεστές του Indymedia, ξαφνικά ανακαλύπτουν, πως δεν είναι οι …εαυτοί τους και ότι πίσω απ΄ όλα κρύβεται το σκοτεινό δίκτυο του Σόρος.
«…δεν είμαστε οι εαυτοί μας και πάνω απ' όλα δε μπορούμε να δείξουμε ασέβεια προς τους εαυτούς μας με το να λερώσουμε τα χέρια μας με λεφτά βαμμένα με το ίδιο μας το αίμα και τον ιδρώτα. Ένα κίνημα που στάθηκε ενάντιο στο σύστημα για χρόνια δε θα τελειώσει, -ούτε καν κατά λάθος- δε θα παραδοθεί με αντάλλαγμα τα ψίχουλα που αυτό το σύστημα του προσφέρει.
…δεν είμαστε οι εαυτοί μας και δεν έχουμε το δικαίωμα να εκθέσουμε σε κίνδυνο τη φήμη, την ασφάλεια, την ειλικρίνεια και την αξιοπιστία του δικτύου με το να δεχτούμε χρήματα από ένα εγκληματικό παράδειγμα διεφθαρμένου ανθρώπου, όπως ο Soros. Θα δεχόμασταν λεφτά μόνο αν μας έφταναν σε ένα φάκελο που στο όνομα του αποστολέα θα γραφε Ντουρούτι, στη περίπτωση που χει αφήσει πουθενά συγγενείς του να ληστεύουν ακόμη τράπεζες.Ότι προτείνουμε οι υπολογιστές να ταξιδέψουν με λεφτά αλληλέγγυων, με λεφτά που έχουν αποκτηθεί με δίκαιο τρόπο (που για μας σημαίνει λεφτά που ειλικρινείς άνθρωποι κέρδισαν με τη δουλειά τους, είτε είναι ένα είτε χίλια δολάρια) και που μπήκαν στο κουτί χωρίς τίποτα κλωστές δεμένες επάνω τους: Λεφτά από φίλους και φίλες, ανθρώπους άγνωστους που δε τους ενδιαφέρει να μάθουμε το όνομά τους…»
No comments
Και ενώ η συγκλονιστική επιστολή των Αργεντινών και οι δραματικές καταγγελίες των μελών του Indymedia Θεσσαλονίκης για ύποπτη χρηματοδότηση και σκοτεινές σχέσεις των imc, θα έπρεπε να προκαλέσουν θύελλα συζητήσεων και αντιδράσεων, επικράτησε για μία ακόμη φορά η άκρα του τάφου σιωπή.
Η προβολή του Indymedia από την Ελευθεροτυπία και ορισμένα άλλα έντυπα, ο βασικός ρόλος ορισμένων γνωστών δημοσιογράφων, το lite «εναλλακτικό» στυλάκι και πάνω απ΄ όλα, το συνειδησιακό άλλοθι που προσέφερε ο Ιός, καθησύχασαν τους περισσότερους.
Κάποιοι που έχουν σοβαρές αμφιβολίες για τον ρόλο του Indymedia, και όλων αυτών, σιωπούν, φοβούμενοι την άτυπη εξουσία που ασκούν, στον αυστηρά ιεραρχημένο - κατά τα άλλα «εναλλακτικό»- αυτό χώρο.
Επίμετρο
Τελικά, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις από κάτω θα βρεις τους ΕΒΡΑΙΟΥΣ από τον …Ιό.
Η σχέση του με το Indymedia, μέσω Δικτύου, Φόρουμ κλπ είναι πασίγνωστη.
Την ώρα που ο Κωστόπουλος με την ιερή φλόγα στα μάτια, περιφέρεται στα σλαβόφωνα χωριά των βορείων συνόρων της Ελλάδας, με τον πολιτικά ορθό εγκέφαλό του καρφωμένο στο όραμα του Λώρενς της Σλαβομακεδονίας, και ο πιο πρακτικός Τρίμης, κρατώντας την σφουγκαρίστρα στο χέρι, τσαλαβουτάει στον βόρβορο μεταξύ οικονομικής παραεξουσίας, εταιρειών δημοσκόπησης και ΜΜΕ, ο Ψαρράς με την μύτη κατακόκκινη, φεύγει ξημερώματα από το γνωστό μπαρ του Κολωνακίου κατευθυνόμενος προς τον Πειραιά, στο ιστιοπλοϊκό του, για μία βόλτα στο καταγάλανο Αιγαίο, που τόσο εμίσησαν…
Οι υπόλοιποι, τους φτύνουν… Αυτοί όμως νομίζουν ότι βρέχει, όπως είπε τελευταία γνωστός συνδικαλιστής.
Οι αρθρογράφοι του «Ρεσάλτο» παρά την συκοφαντική επίθεση που δέχθηκαν, από τον Ιό της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, θα συνεχίσουν τις αποκαλύψεις. Το «Ρεσάλτο» παίρνει δύναμη από αυτές τις επιθέσεις. Κωφεύοντας λοιπόν στις κατηγορίες για «ακροδεξιές» συμμαχίες και άλλων λαϊκίστικων ρυπαρολογημάτων, θα λένε τα πράγματα με το όνομά τους: τα σύκα-σύκα, τη σκάφη-σκάφη, και τους πράκτορες-πράκτορες, λοιπόν, αφού έτσι το θέλουν.
Και οι αποκαλύψεις συνεχίζονται…
Ρεσάλτο, Τεύχος 19