"Μετά το ρόλο που έπαιξε ο τραπεζικός Οίκος του Rothschild, κανείς δε θα εκπλαγεί από την επιστράτευση στο Kieff όλων των λόγιων και των δικαστικών ειδημώνων".
Η Zemstchina κατηγορεί τον Παπικό Γραμματέα του Κράτους, Καρδινάλιο Merry del Val, ότι δωροδοκήθηκε για να επιβεβαιώσει της Παπικές ανακοινώσεις κατά των κατηγοριών του αίματος. ***
Σε γράμμα του προς το Λόρδο Rothschild, ο Καρδινάλιος Merry del Val, Γραμματέας του Κράτους του Βατικανού, επιβεβαιώνει την αυθεντικότητα των ανακοινώσεων του Πάπα Αθώου IV, του Παύλου III, του Ιρηγορίου Χ, και του Κλεμέντιου XIV, οι οποίοι διακήρυξαν ότι ο τελετουργικός φόνος είναι μια αβάσιμη κατηγορία και μια διεστραμμένη επινόηση.
Από την τελευταία σελίδα, 376, του βιβλίου του Albert Monniot "Le Crime Rituel chez les Juifs", έκδοσn του 1914, βιβλίο το οποίο βρίσκεται στο Εβραϊκό τμήμα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης, παραθέτουμε μια σύντομη περίληψι αυτής της περίφημης υπόθεσης Beilis: "Δυνάμει όλων όσων προηγούνται, ο Menachile Mendel Teview Beilis, ένας αστός του Κιέβου. ετών 29, κατηγορείται ότι σκότωσε, μαζί με άλλους ανθρώπους άγνωστους στο δικαστήριο τον Andre Yuchinsky, ετών 12, με πρόθεση φανατικά θρησκευτική.
Ο προαναφερόμενος, απήχθει στις 12 Μαρτίου 1911, ενώ έπαιζε στον αυλόγυρο του Zaitzew, και σύρθηκε μέσα στην αυλή όπου, με την συγκατάθεση του Beilis, του δέσανε τα χέρια, τον φίμωσαν και τον σκότωσαν. Βρέθηκαν 48 τραύματα στο κεφάλι, το λαιμό και το στήθος*** που είχαν σαν συνέπεια να στραγγίσει όλο το αίμα από το σώμα.
"Πριν αφήσουμε τα σχετικά με τον Αθώο IV, ζητώ από τον αναγνώστη να αναγνωρίσει την τυπική Εβραϊκή πανουργία που επιδεικνύει ο Rothschild με το να εκμεταλλευτεί την απάντηση του Καρδινάλιου Merry del Val σχετικά με την αυθεντικότητα του γράμματος, σαν επιβεβαίωση της ερμηνείας του περιεχομένου αυτού του γράμματος από τον ίδιο τον Rothschild.
Όλες οι Ραββινικές σχολές παρά τη διαφοροποίηση τους σε πολλά θέματα, βρίσκονταν σε πλήρη ταύτιση απόψεων όσον αφορά το μίσος τους για τους μη Εβραίους, οι οποίοι, σύμφωνα με το Ταλμούδ, θα πρέπει να θεωρούνται ως "κτήνη με ανθρώπινη μορφή". Αυτό το συναίσθημα μίσους και μοχθηρίας το οποίο οι Εβραίοι τρέφουν μέσα τους για όλους όσους ανήκουν σε άλλες εθνικότητες και θρησκείες.
Η εξόντωση μη— Εβραίων ταυτίζεται με τον θρησκευτικό ηρωισμό, όπως αυτός οριοθετείται από το Νόμο. Σύμφωνα με το μυστικό, κυρίως, νόμο, κάθε μη-Εβραίος που θανατώνεται, επισπεύδει τον ερχομό του Μεσσία, στον οποίο κάθε Εβραίο πρέπει να αποβλέπει. Επίσης, ο θάνατος ενός μη— Εβραίου ισοδυναμεί με ιεροτελεστία θυσίας, ιεροτελεστία η οποία ήταν η πιο σπουδαία στο θρήσκευμα των Εβραίων. Οι θυσίες αίματος δεν μπορούν να τελούνται μετά την καταστροφή του Ναού της Ιερουσαλήμ και του βωμού. Σε αντικατάσταση αυτών, εγκαινιάστηκε η εξόντωση μη-Εβραίων.
Για την δολοφονία όλων των μη—Εβραίων, προτείνονταν μια συγκεκριμένη μέθοδος που αναφέρονταν στο Kabalah.
Έπρεπε να θανατώνονται "με τα χείλη τους σφιχτόκλειστα, σαν κτήνη που πεθαίνουν άφωνα και χωρίς ούτε μια κραυγή" και "πρέπει να καρφωθούν με δώδεκα μαχαιριές και μια τελειωτική για να γίνουν δεκατρείς".
Παραθέτονται αποσπάσματα από αυτό το κείμενο του "Zohar" του μυστικού βιβλίου στο οποίο αναφέρονταν αυτή η μέθοδος θανάτωσης, ο ειδήμων Pranaitis εστίασε επανειλημμένα την προσοχή του προεδρεύοντος Δικαστού στο γεγονός ότι το στόμα του Youtchinsky ήταν ερμητικά κλεισμένο και ότι υπήρχαν δεκατρία τραύματα στο δεξί του κρόταφο.
Οι Ραββίνοι θεωρούν ότι είναι εξαιρετικό φάρμακο για τις δερματικές και οφθαλμολογικές παθήσεις, οι οποίες προσβάλλουν τους Εβραίους τόσο συχνά. Το αίμα χρη σιμοποιείται ακόμα στις τελετές του γάμου της περιτο-μής και της ταφής, πρώτα απ' όλα όμως στο φτιάξιμο του άζυμου ψωμιού, Γι' αυτή την τελευταία χρήση, απαγάγουν παιδιά πριν από το Πάσχα, τα κλειδώνουν και μετά τα σκοτώνουν για να πάρουν το αίμα τους. Πριν από το φόνο, προηγούνται πάντα βασανιστήρια.
Ο Προφορικός Νόμος είνα ανώτερος απ' όλους τους άλλους".
Σελίδα 81. ΣΤΟ βιβλίο του Μωϋσή αναφέρεται ότι το αίμα χρησιμοποιείται για εξαγνισμό"*. Το ανθρώπινο αίμα δεν χρησιμοποιείται από μας στην αγνή του μορφή, ούτε και μπορούμε εμείς* (*Υποτίθεται ότι αφηγείται ο Εβραίος ερμηνευτής του Νόμου), να το αποκαλούμε ανθρώπινο, γιατί οι Εθνικοί είναι απλώς ακάθαρτα ζωύφια, και λέγεται για τις κόρες τους τις οποίες πρέπει να τις αποφεύγουν οι Εβραίοι: "Καταραμένος να είναι αυτός που θα πλησιάσει κάποιο κτήνος", θα πρέπει επίσης να υποβάλλουμε σε επεξεργασία, ώστε να αλλάξει η ουσία του. Ούτε και παρέχεται σε όλους χωρίς διάκριση, αλλά μόνο στους ζηλωτές.
Την παραμονή του Πάσχα, ο Εβραίος Δάσκαλος του Νόμου ασχολείται με το φούρνο και ανακατεύει ότι θέλει ο ίδιος για να γίνουν τα γλυκίσματα, τα οποία αποστέλλονται κατόπιν στην Συναγωγή.
Από το βιβλίο του Πέτρου Α. Κασιμάτη "Περί ανδρωποθυσιών παρ' Εβραίοις" (Δικαστικαί Αποφάσεις Εκδόσεις 1891) αντιγράφουμε: Σελίδα 26: Στο Ταλμουδικό βιβλίο των Εβραίων, το Χορκόιμ, αναφέρεται:
"Εκείνος που απειθεί στο Νόμο του Μωϋσή μπορεί να συγχωρεθεί, αλλά αυτός που παραβιάζει τους κανόνες του Ταλμούδ πρέπει να τιμωρηθεί με θάνατο".
"Όποιος αμφιβάλλει για τη θεοπνευστία του Ταλμούδ ή για κάποια διδασκαλία του που περιέχεται σ' αυτό, θα κληρονομήσει την αιώνιο κόλαση". "Ο Μεσσίας θα έλθη τότε μόνο, όταν οι Εβραίοι καταλύσουν την άθλια και αισχρά βασιλεία των άλλων λαών. Όταν θα έλθη ο Μεσσίας, όλοι οι λαοί θα τον προσκυνήσουν και θα τον υπηρετήσουν.
Όταν θα έλθη ο Μεσσίας, κάθε Εβραίος θα έχει 2.800 δούλους και 310 γυναίκες, όλη δε η περιουσία των λαών της γης θα περιέλθει στα χέρια των υιών του Ισραήλ".
Κάποιος Εβραίος, γενόμενος Χριστιανός, απεκάλυψε ο ίδιος τις Ταλμουδικές θηριωδίες. Ο Ι.Φέλτρης διηγείται ότι το 1420, οι Εβραίοι της Γερμανίας επαναλάμβαναν κάθε χρόνο συνεχώς μια μυστηριώδη, θρησκευτική τελετή στην οποία, όπως ο ίδιος θυμάται, έπαιρνε μέρος και ο πατέρας του.
"Την παραμονή του Πάσχα και την επομένη — διηγείται — ο πατέρας μου προμηθεύετο Χριστιανικό αίμα από τον Ραββίνο και το έρριπτε στο ποτήρι του μαζί με κρασί. Έπειτα ράντιζε την τράπεζα με το μίγμα αυτό. Επίσης έβαζαν από το αίμα αυτό στη ζύμη με την οποία έπλαθαν τα άζυμα και τρώγαμε όλοι στο σπίτι μας".