Οι Δουλικοί Ραγιάδες
Μεγάλο πράμα να είσαι δυνατός.(Πατριάρχης Τουρκαλάς) Περπατάς ντούρος, φοράς ζακέ, καθαρό κολάρο της κόλλας, ψηλό καπέλο, γάντι… Δεν είναι απαραίτητο νάχης πλύνει και τα ποδάρια σου. Ούτε που φαίνονται.(Τα ράσα τα καλύπτουν όλα) Όλο το παν είναι οι καλοί τρόποι. 
- Σας μοιράζω μερικές ανύπαρκτες ευχές για τα πανηγύρια και σας ξεπαραδιάζω αγαπητό μου ποίμνιο !
- Αγαπητέ μου… Μα, ναι… θα σας προσέξωμεν.
Λες το γλυκό λόγο και ούτε πούναι υποχρεωτικό να τον κρατήσης. Τέτοια θα κυττάμε τώρα; Πας μεγαλειώδικος μέσα στον γελοίο όχλο. Σου κάνουνε τεμενάδες. ¨Η εξοχότης σας¨και η Αγιοσύνη σας, δεν παίζονται σας λέω! … Τι; δεν το πιστεύεται; Δείτε γύρω σας τον όχλο..!
Πλάι στον δυνατό, εν βήμα οπίσω και αριστερά αυτού, έρχεται η ακολουθία του: πρωτοκαθικάριοι, σφουγκοκωλάριοι, δούλοι με τρικαντά και υποκλίσεις και ¨τα σέβη των¨ εις τα χείλη. Καμαρώνουνε γιατί ο πυρήνας τους είναι μια ισχύς και ατενίζουνε κι αυτοί τον κοσμάκη με ανωτερότητα. Φοράνε τρικαντά, σιδερωμένα ράσα, καλιμάφκια, γυαλισμένα παπούτσια, ακάθαρτα σώβρακα.
Δίνουνε και υποσχέσεις: ¨θα φροντίσω παρά τω ισχυρώ Άγιο Πνεύμα, να σας γίνη το χατήρι¨. ¨Οπωσδήποτε, δηλαδή, διότι εγώ με τον φον Βαρθολομάκη και το Άγιο Πνεύμα να ούμ, είμεθα πρωκτός και περισκελίς¨.
Και περιμένεις να σε υποστηρίξη ο άλφα δύο κι άμα τον παραζορίσης ή άμα του γυαλίσεις τίποτα συμφεροντολογικό, ερωτικό και άλλα τινά, άντε το πολύ-πολύ να σου κάνη ένα τηλεφώνημα, στο Γιαχβέ, άνευ αποτελέσματος.
Και περιμένεις φουκαρά, γελοίε και τιποτένιε, περιμένεις και άκρη δεν βγαίνει…
Μεγάλο πράμα να είσαι δυνατός.(Πατριάρχης Τουρκαλάς) Περπατάς ντούρος, φοράς ζακέ, καθαρό κολάρο της κόλλας, ψηλό καπέλο, γάντι… Δεν είναι απαραίτητο νάχης πλύνει και τα ποδάρια σου. Ούτε που φαίνονται.(Τα ράσα τα καλύπτουν όλα) Όλο το παν είναι οι καλοί τρόποι.
- Σας μοιράζω μερικές ανύπαρκτες ευχές για τα πανηγύρια και σας ξεπαραδιάζω αγαπητό μου ποίμνιο !
- Αγαπητέ μου… Μα, ναι… θα σας προσέξωμεν.
Λες το γλυκό λόγο και ούτε πούναι υποχρεωτικό να τον κρατήσης. Τέτοια θα κυττάμε τώρα; Πας μεγαλειώδικος μέσα στον γελοίο όχλο. Σου κάνουνε τεμενάδες. ¨Η εξοχότης σας¨και η Αγιοσύνη σας, δεν παίζονται σας λέω! … Τι; δεν το πιστεύεται; Δείτε γύρω σας τον όχλο..!
Πλάι στον δυνατό, εν βήμα οπίσω και αριστερά αυτού, έρχεται η ακολουθία του: πρωτοκαθικάριοι, σφουγκοκωλάριοι, δούλοι με τρικαντά και υποκλίσεις και ¨τα σέβη των¨ εις τα χείλη. Καμαρώνουνε γιατί ο πυρήνας τους είναι μια ισχύς και ατενίζουνε κι αυτοί τον κοσμάκη με ανωτερότητα. Φοράνε τρικαντά, σιδερωμένα ράσα, καλιμάφκια, γυαλισμένα παπούτσια, ακάθαρτα σώβρακα.
Δίνουνε και υποσχέσεις: ¨θα φροντίσω παρά τω ισχυρώ Άγιο Πνεύμα, να σας γίνη το χατήρι¨. ¨Οπωσδήποτε, δηλαδή, διότι εγώ με τον φον Βαρθολομάκη και το Άγιο Πνεύμα να ούμ, είμεθα πρωκτός και περισκελίς¨.
Και περιμένεις να σε υποστηρίξη ο άλφα δύο κι άμα τον παραζορίσης ή άμα του γυαλίσεις τίποτα συμφεροντολογικό, ερωτικό και άλλα τινά, άντε το πολύ-πολύ να σου κάνη ένα τηλεφώνημα, στο Γιαχβέ, άνευ αποτελέσματος.
Και περιμένεις φουκαρά, γελοίε και τιποτένιε, περιμένεις και άκρη δεν βγαίνει…
Δημοσίευση σχολίου