Type Here to Get Search Results !

Γιάννης Πουλόπουλος: Τα ψέματα




Κι έπειτα αρχίσαμε για αστείο
Τα ψέματα στη συντροφιά
Κι είπαν να δώσουν το βραβείο
Στη μεγαλύτερη ψευτιά

Ο ένας είπε ότι είδε το Θεό.
Ο άλλος είπε ότι πέταξε με πλοίο.
Εσύ με κοίταξες και μου 'πες "Σ’ αγαπώ"
Κι όλοι σου δώσανε το πρώτο το βραβείο

Κι εγώ δε μίλαγα,
το δρόμο κοίταγα.
Η μέρα άρχιζε
κι εγώ ξεψύχαγα

Ξημέρωνε μες στο σαλόνι
κι είχαμε μείνει σιωπηλοί
στο πεζοδρόμιο μες στο χιόνι
ξεψύχαγε ένα πουλί.

Το χελιδόνι είχε παγώσει στα σκαλιά
και σαν να ήταν η ψυχή μου το κοιτούσα
Κι εσύ με γέμιζες με ψεύτικα φιλιά.
Μέσα μου σπάραζα μα σε χειροκροτούσα.

Κι εγώ δε μίλαγα
το δρόμο κοίταγα
Η μέρα άρχιζε
κι εγώ ξεψύχαγα

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.

Top Post Ad


"Το ποιο επικίνδυνο από όλα τα ηθικά διλήμματα είναι όταν, είμαστε υποχρεωμένοι να κρύβουμε την αλήθεια για να βοηθήσουμε την αλήθεια να νικήσει"

Below Post Ad


“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”