ΗΠΑ: Οι Εβραίοι γνώριζαν-από την ιστορία του αμερικανικού στρατού-Ο άγνωστος πόλεμος της ηρωίνης.
Η μεγάλη και σχεδόν απρόσμενη επιτυχία των Εβραίων στις ΗΠΑ —όπως ήταν φυσικό— τους άνοιξε την "όρεξη". Η παροιμιώδης αμερικανική ευπιστία και αφέλεια —σε συνδυασμό με τα εύκολα στην εκμετάλλευσή τους προτεσταντικά άκρα— είχε ανοίξει την όρεξη των Εβραίων ...Μια άπειρη όρεξη για χρήμα ...Χρήμα, που για πρώτη φορά θα έβγαζαν, χωρίς να κυλιούνται στον "βόθρο" των γκέτο και της κοινής εγκληματικότητας, όπως συνέβαινε στην Ευρώπη ...Χρήμα, που ήδη γνώριζαν να το βγάζουν με τα κουστούμια τους και εντελώς εκ του ασφαλούς, μπαίνοντας επιτέλους στα μεγάλα "σαλόνια" της χώρας που τους φιλοξενούσε ...Χρήμα, το οποίο, άσχετα με πόσο ρίσκο, κόπο ή αίμα, το έβγαζε ο κακοποιός, αυτοί θα το "ξέπλεναν" μέσα στα πανάκριβα γραφεία τους και χωρίς να χάσουν τη "βιτρίνα" τους. Τότε ήδη είχαν αρχίσει να διαπρέπουν όλα τα "ευαγή" ιδρύματα, τα οποία σήμερα γνωρίζουν οι πάντες ...Οι Goldman Sachs, Lehman Bros. Lazard, Citibank κλπ..
Το αμερικανικό "όνειρο" για τους Εβραίους είχε τη γεύση του αλκοόλ. Είχαν "μεθύσει" από την ποτοαπαγόρευση, αλλά αυτή η φάμπρικα δεν θα μπορούσε να είναι μακρόπνοη. Ήταν μια γρήγορη "αρπαχτή", που μέσα σε λίγα χρόνια έπρεπε να έχει τελειώσει. Έπρεπε να βρουν ένα άλλο "παιχνίδι", για να συνεχίσουν την "επιτυχία" τους. Γρήγορα την προσοχή τους την απέσπασε ο στρατός των ΗΠΑ ...Ο στρατός, όχι ως "μηχανή" πολέμου, που αποτελούσε προνομιακό "πεδίο" για το βιομηχανικό κατεστημένο των προτεσταντών, αλλά ο στρατός ως κοινωνική "ομάδα" με ιδιαιτερότητες ...Ο στρατός ως "αγορά" συγκεκριμένων ανθρώπων με συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες ...Ο στρατός ως "πληθυσμός", που μπορούσε να μπαίνει και να βγαίνει από τη χώρα και να αποκτά ειδικά χαρακτηριστικά.
Μπήκαν εύκολα στον "πειρασμό" ν' ασχοληθούν με τον στρατό, γιατί γνώριζαν ότι αυτό δεν ήταν επικίνδυνο. Ο στρατός δεν ήταν "ιερός" για την αμερικανική κοινωνία και άρα δεν απαγορευόταν να "παίξεις" μαζί του. Γνώριζαν το εξής απλό για τον αμερικανικό στρατό: Ο αμερικανικός στρατός ποτέ δεν ήταν ένα προνομιακό "πεδίο" δραστηριότητας για την αμερικανική κοινωνία. Η ιστορία των ΗΠΑ ποτέ δεν μετέτρεψε τον στρατό τους σε κάτι το "ιερό". Ποτέ ο στρατός των ΗΠΑ δεν απέσπασε την προσοχή της άρχουσας τάξης τους.
Η έλλειψη σοβαρών εξωτερικών εχθρών έκανε τον στρατό των ΗΠΑ ένα δευτερευούσης αξίας "εργαλείο" με προτεραιότητα την εσωτερική καταστολή και τη διασφάλιση της "Ενώσεως". Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αμερικανικός στρατός ιδρύθηκε στον αμερικανικό εμφύλιο. Ακόμα όμως και όταν ιδρύθηκε, το έκανε μέσα στην ξεφτίλα και την προτεσταντική υποκρισία. Οι πλούσιοι προτεστάντες πλήρωναν, για να απαλλαχθούν παράνομα από τα στρατιωτικά τους καθήκοντα και άφηναν την "πλέμπα" να τον στελεχώνει.
...Πήγαιναν στις φυτείες και μάζευαν μαύρους, τους οποίους τους υπόσχονταν "ελευθερία", αν κατατάσσονταν σ' αυτόν. Πήγαιναν στα λιμάνια και μάζευαν λαθρομετανάστες, τους οποίους τους υπόσχονταν "πράσινη κάρτα" ...επίσης αν κατατάσσονταν σ' αυτόν. Μιλάμε για την απόλυτη ξεφτίλα και απαξίωση. Καμία σχέση με την Ευρώπη, όπου για το κάθε κράτος ο εθνικός του στρατός ήταν το "εργαστήρι" παραγωγής ισχυρών ανδρών ...Την Ευρώπη, όπου ο στρατός ήταν θεματοφύλακας όχι μόνον των εθνικών, αλλά και των ταξικών συμφερόντων των ισχυρών ...Εκεί όπου οι "εκλεκτοί" και "γαλαζοαίματοι" θα έστελναν υποχρεωτικά κάποιο από τα παιδιά τους, για να κάνει καριέρα και να "τιμήσει" το όνομά τους.
Τίτλος τιμής ήταν για κάποιον να είναι αξιωματικός του βρετανικού ή του γαλλικού ή του γερμανικού στρατού. Όλες οι "μεγάλες" οικογένειες της Ευρώπης στην στρατιωτική ιστορία αποδείκνυαν τις βαθιές τους "ρίζες". Όλες οι μεγάλες οικογένειες της Ευρώπης ήταν εκτός των άλλων και χορηγοί των στρατών τους. Ενώ λοιπόν ο στρατός στην Ευρώπη ήταν σχεδόν "ιερός" για τους πλούσιους και εφαλτήριο για την πιο λαμπρή καριέρα, στις ΗΠΑ, αντίθετα, ήταν ένας μηχανισμός, για να κονομάνε οι ισχυροί προμηθευτές και να υπηρετεί η "πλέμπα" ...Το εύκολο κέρδος των πλουσίων, οι οποίοι είχαν τα "μέσα" να γίνουν προμηθευτές του και το εύκολο καταφύγιο των αναξιοπαθούντων.
Η καλύτερη "καριέρα" σ' αυτόν τον στρατό δεν ήταν εφαλτήριο για καμία καριέρα. Το πολύ-πολύ να σου έδινε ο στρατός τη δυνατότητα να πάρεις ένα πτυχίο ασήμαντου Κολεγίου. Το πολύ-πολύ να σου εξασφάλιζε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την οποία δεν θα την εξασφάλιζες με την απλή εργασία ...Ούτε καν σε "άσπριζε" λίγο αν ήσουν μαύρος. Αν ήσουν μαύρος, ακόμα και Στρατηγός να γινόσουν, αυτό δεν σου άνοιγε ούτε καν τον "δρόμο" για να κατοικήσεις σε μια μεσοαστική λευκή συνοικία ...Στρατηγός ήσουν μέσα στους στρατώνες και έξω από αυτούς ένας ακόμα μαύρος ...Ακόμα και σήμερα έτσι είναι.
Αν πεθάνεις γι' αυτούς σε κάποιο μέτωπο, θα σου κάνουν μια καλή κηδεία, για να διατηρούν τη "βιτρίνα" της πολιτικής τους, ενώ, αν μείνεις ανάπηρος, θα σε πετάξουν στα "σκουπίδια". Αν πεθάνεις με τη στολή, θα σε θάψουν στο Άρλινγκτον, ενώ, αν μείνεις ανάπηρος και βγάλεις τη στολή, θα σε "ξεχάσουν" την ίδια ώρα. Ακόμα "ψάχνονται" οι ανάπηροι του πολέμου στο Ιράκ, για να πάρουν τις αποζημιώσεις τους.
Τους τα "έφαγαν" τα χρήματα οι πονηροί και τώρα τους έχουν "πεταμένους" χωρίς καν φάρμακα. Τους τα έφαγαν οι γνωστοί "μετρ" των χρηματοοικονομικών παιχνιδιών.
Γιατί κάνουμε αυτήν την φαινομενικά άσχετη αναφορά στο αμερικανικό στράτευμα; Για τον εξής απλό λόγο. Αυτήν την αναφορά την κάναμε, για να μπορέσει να καταλάβει ο αναγνώστης τον λόγο που άρχισε ο στρατός της "πλέμπας" ν' απασχολεί τους Εβραίους. Οι Εβραίοι κατάλαβαν γρήγορα ότι το παιχνίδι με το αλκοόλ και τη βλακώδη ποτοαπαγόρευση ήταν θέμα χρόνου να τελειώσει. Δεν είναι δυνατόν σε ολόκληρο τον κόσμο το αλκοόλ να είναι νόμιμο και στις ΗΠΑ να παίζουν το παιχνίδι "κλέφτες κι αστυνόμοι". Θέμα χρόνου ήταν οι Αμερικανοί ν' αναγκαστούν να προσαρμοστούν στην παγκόσμια πραγματικότητα. Γελούσε όλος ο κόσμος με τις γελοιότητες της μαφίας και των πληρωμένων αστυνομικών, που δήθεν την κυνηγούσαν.
Όμως, οι Εβραίοι, έχοντας μάθει ένα τέτοιο παιχνίδι παράνομων ουσιών και έχοντας μια υποδομή "διαφθοράς" ανάμεσα στους πολιτικούς και τις διωκτικές αρχές, ήταν θέμα χρόνου ν' αρχίσουν τις επικίνδυνες αναζητήσεις. "Ουσία" δεν είναι μόνον το αλκοόλ, αλλά και τα ναρκωτικά. Η καταδίωξη του αλκοόλ μπορεί να ήταν γελοία, αλλά η καταδίωξη των ναρκωτικών ήταν σοβαρή υπόθεση. Πώς όμως θα έστηναν το παιχνίδι με τα ναρκωτικά; Το παιχνίδι με το αλκοόλ είχε στηθεί πανεύκολα, γιατί υπήρχαν εκατομμύρια άνθρωποι, που ήταν συστηματικοί πότες ...Υπήρχαν χιλιάδες άνθρωποι που ήταν αλκοολικοί και άρα έτοιμοι ακόμα και να εγκληματήσουν, για να εξασφαλίσουν το πάθος τους.
Υπήρχε δηλαδή η "αγορά". Αυτό, το οποίο είναι ζητούμενο για κάποιον, που θέλει να προσφέρει ένα προϊόν με σίγουρη ζήτηση και απλά "παίζει" με τον τρόπο διάθεσής του, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του. Αυτή όμως η "αγορά" δεν υπήρχε για τα ναρκωτικά. Μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν υπήρχαν τα ναρκωτικά ως πρόβλημα μέσα στην αμερικανική κοινωνία. Τα ναρκωτικά αφορούσαν ένα πολύ περιορισμένο κοινωνικό περιθώριο, το οποίο δεν ενδιέφερε κανέναν να το εκμεταλλευθεί. Αυτό ήταν το πρόβλημά τους ...Τους έλλειπε η "αγορά" των ναρκωτικών ...Δεν υπήρχαν πελάτες για τα ναρκωτικά, ακόμα κι αν αυτοί τα διέθεταν στην αμερικανική πιάτσα.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Με βάση αυτά, που μέχρι τώρα περιγράψαμε, τι βλέπουμε; ...Βλέπουμε μια τεράστια "μηχανή" παραγωγής εγκλήματος χωρίς αντικείμενο ...Βλέπουμε ένα εβραϊκό τοκογλυφικό κύκλωμα έτοιμο να "ξεπλύνει" τεράστιες ποσότητες "βρόμικου" χρήματος. Δίπλα σ' αυτούς βλέπουμε ένα κύκλωμα έμπειρων κακοποιών έτοιμο να "εμπορευτεί" απαγορευμένες ουσίες —διαθέτοντας μια τεράστια υποδομή διαφθοράς—, αλλά χωρίς να υπάρχει αγορά για τέτοιες ουσίες. Δεν υπήρχαν Αμερικανοί ναρκομανείς σε όγκο τέτοιο, που να προσφέρουν κέρδη ικανά, ώστε να λειτουργήσει αυτή η κτηνώδης παναμερικανική "μηχανή". Έπρεπε να βρεθούν Αμερικανοί και να γίνουν ναρκομανείς ...Αμερικανοί χαμηλών κοινωνικών τάξεων, για να μην εξοργιστούν οι κυρίαρχοι λευκοί.
Αναμνήσεις ενός πράκτορα της CIA, κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του ο Τζιμ Φράνκλιν. Ο πρώην μυστικός πράκτορας ισχυρίζεται ότι συμμετείχε σε διάφορες επιχειρήσεις λαθρεμπορίου ναρκωτικών για λογαριασμό της Υπηρεσίας, για 17 ολόκληρα χρόνια (από το 1972 έως το 1989).
Πώς όμως θα γινόταν αυτό; Πώς θα ξεχώριζε η εβραϊκή συμμορία οργανωμένα μια κοινωνική μερίδα, για να την εθίσει στα ναρκωτικά, ώστε να την αναγκάσει στη συνέχεια να συνεργαστεί με τους εμπόρους και τους τοκογλύφους; ...Τους τοκογλύφους, οι οποίοι θα "επένδυαν" με τεράστιους τόκους σε τεράστια δίκτυα μεταφοράς και διακίνησης ναρκωτικών και στη συνέχεια θα "ξέπλεναν" με τεράστιο ποσοστό τα τεράστια κέρδη από αυτήν τη διακίνηση. Πώς θα μπορούσε η εβραϊκή συμμορία να μιμηθεί τους Βρετανούς και να πυροδοτήσει έναν πόλεμο οπίου εναντίον των ΗΠΑ;
Σε αυτό το σημείο απέσπασε την προσοχή τους ο αμερικανικός στρατός. Οι Εβραίοι γνώριζαν —από την ιστορία του αμερικανικού στρατού— ότι ο στρατός είχε πρόβλημα με τα ναρκωτικά από την εποχή του εμφυλίου. Η μορφίνη, που παρείχαν στους τραυματισμένους στρατιώτες —ως ισχυρό παυσίπονο—, δημιουργούσε προβλήματα εθισμού. Οι στρατιώτες συνήθιζαν στην τεχνητή ευφορία τής οπιούχου ουσίας και οδηγούνταν στην εξάρτηση από αυτήν. Μετά τον αμερικανικό εμφύλιο, δηλαδή, υπήρχε μια μικρή "αγορά" ναρκωτικών στις ΗΠΑ από τους πρώην στρατιώτες του εμφυλίου. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο με τη χρήση της ηρωίνης.
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η ηρωίνη, η οποία ήταν η πολύ πιο ισχυρή "αδερφή" της μορφίνης, εμφανιζόταν ως φάρμακο δια πάσαν νόσον. Ήταν εμπορικό προϊόν της γνωστής γερμανικής εταιρείας BAYER. Ήταν "αδερφάκι" της ασπιρίνης και έτσι κάπως παρουσιαζόταν στην αγορά ως νόμιμο προϊόν. Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια, για να εντοπιστεί το πρόβλημα, που προκαλούσε στους χρήστες της. Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν υπήρχε αυτό το πρόβλημα, γιατί ήδη η ηρωίνη είχε "καταγραφεί" ως σκληρό ναρκωτικό και δεν κυκλοφορούσε ανάμεσα στους στρατιώτες, για να φτιάχνουν τη διάθεσή τους.
...Καταλαβαίνει ο αναγνώστης πού το "πάμε"; Όταν υπήρχαν στις ΗΠΑ ναρκομανείς σε εκμεταλλεύσιμο μέγεθος, οι Εβραίοι δεν ήταν ισχυροί, για να τους εκμεταλλευτούν εις βάρος της αμερικανικής κοινωνίας και όταν ισχυροποιήθηκαν οι Εβραίοι, δεν υπήρχαν ναρκομανείς. Κάποιοι, δηλαδή, έχασαν την "ευκαιρία" της δημιουργίας "αγοράς" ναρκωτικών στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και ο δεύτερος δεν τους έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία. Όμως, γι’ αυτό που ήταν σίγουροι, ήταν ότι ο στρατός ήταν το "κλειδί", που θα τους άνοιγε την "πόρτα" της επιτυχίας ...Με το Βιετνάμ θα προσπαθούσαν να "ρεφάρουν" ...
Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν ένας "τεχνητός" πόλεμος, για ν' αποκτήσουν τεχνητά αυτήν τη δεύτερη ευκαιρία. Δεν θα ήταν κανονικός πόλεμος, αλλά θα είχε κανονικές "συνέπειες" πολέμου. Θα είχε το κόστος σε αίμα, αλλά θα έφερνε πίσω στην πατρίδα και εξαρτημένους ναρκομανείς ...Άλλωστε η γεωγραφική επιλογή του μετώπου ήταν κάτι παραπάνω από ιδανική ...Στο Βιετνάμ θα γινόταν ο πόλεμος και όχι στην Κορνουάλη ...Στο κέντρο του "Χρυσού Τριγώνου" της ηρωίνης ...Εκεί όπου βρίσκεις πιο εύκολα όπιο παρά ρύζι.
Λίγη σκέψη χρειάζεται, για να το αντιληφθεί κάποιος αυτό ...Δεν αποτελεί προϊόν φαντασίας ή συνομωσιολογίας η άποψη πως επρόκειτο περί "στημένου" πολέμου ...Περί ενός πολέμου, του οποίου το αποτέλεσμα δεν ενδιέφερε, όσο ενδιέφεραν οι συνέπειές του ως τέτοιου ...Στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας και γεωπολιτικής απαιτεί. Υπάρχει άλλωστε και η "μαρτυρία" των δεκαετιών που ακολούθησαν τον πόλεμο. Δεν βρισκόμαστε στην εποχή που διαδραματίζονταν τα γεγονότα και θα έπρεπε να μαντέψουμε πού το "πάνε". Βρισκόμαστε δεκαετίες μετά και είδαμε με τα μάτια τους πού το "πήγαν". Γνωρίζουμε την τύχη του ψυχροπολεμικού σχεδιασμού, όπως γνωρίζουμε και το αποτέλεσμα του πολέμου στο Βιετνάμ. Όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε, η ψυχροπολεμική εποχή ήταν "στημένη". Υπάλληλοι των Αμερικανών αποδείχθηκαν οι σταλινικοί ...από τον Κορμπατσώφ, που διαφημίζει πίτσες, μέχρι τον μεθύστακα τον Γέλτσιν, που έκανε τον "πλασιέ" της ρωσικής περιουσίας. Οι Αμερικανοί αυτούς τους σταλινικούς τούς έστησαν ως "φόβητρο", για να πουλήσουν "προστασία" στον δυτικό κόσμο.
Τι σχέση έχει αυτό με το θέμα μας; Ότι όλη η ψυχροπολεμική ένταση ήταν τεχνητή. Ασκήσεις τρομοκράτησης των λαών ήταν οι ψευδοαψιμαχίες των "Υπερδυνάμεων" που την χαρακτήριζαν. Δεν υπήρχε θέμα αλλαγής των μεταπολεμικών συνθηκών, ώστε να "συγκρούονται" μεταξύ τους. Ό,τι είχαν συμφωνήσει στη Γιάλτα οι Αμερικανοί με τους Σοβιετικούς συνέφερε καί τις δύο πλευρές και άρα κανένας δεν θα επιχειρούσε να τις αλλάξει. Άρα; Άρα, όπου δήθεν υπήρχε περίπτωση "αλλαγής", αυτή ήταν τεχνητή ...Ειδικά όταν έβγαιναν συμβατικά όπλα, για να παριστάνουν οι "πλανητάρχες" τους ηγέτες ...Ήταν τεχνητός ο πόλεμος του Βιετνάμ, όπως ήταν τεχνητή και η κρίση στην Κούβα.
Τι ήθελαν πραγματικά στο Βιετνάμ οι Αμερικανοί; Γιατί ασχολούνταν τόσα χρόνια με ένα πρόβλημα τεχνητό; Διπλάσιο χρόνο δαπάνησαν εκεί απ’ όσο διήρκησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Γιατί; Για τους λόγους που εξηγήσαμε. Για την "ευκαιρία" κάποιων κακοποιών και τοκογλύφων να δημιουργήσουν αγορά ναρκομανών ...Για να μετατρέψουν τις ΗΠΑ σε μια Κίνα του Τζιαντζινγκ και να της κάνουν τον "πόλεμο της ηρωίνης". Στο Βιετνάμ έγινε ο πόλεμος, αλλά ο πραγματικός στόχος των εμπνευστών του ήταν οι ΗΠΑ. Στο Βιετνάμ "έπαιζαν" οι στρατηγοί με τα στρατιωτάκια τους, αλλά στην πραγματικότητα αυτοί, οι οποίοι πολεμούσαν πραγματικά, ήταν οι Εβραίοι τοκογλύφοι και οι κακοποιοί εναντίον των ΗΠΑ. Αλεξιπτωτιστές πετούσαν οι στρατηγοί στη μάχη του Βιετνάμ και ναρκομανείς "πετούσαν" οι κακοποιοί στη "μάχη" των ΗΠΑ
...Απλά πράγματα. Πόσοι στρατιώτες πήγαν πέρα δώθε; Τι γνωρίζουμε γι' αυτούς τους στρατιώτες; Πάνω από μισό εκατομμύριο στρατιώτες πήγαν και ήρθαν στο Βιετνάμ. Σε έναν πόλεμο, ο οποίος διήρκησε από το 1965 μέχρι το 1973, πόσοι στρατιώτες έκαναν αυτό το "ταξίδι", όταν μόνον το 1966 βρίσκονταν στο Βιετνάμ 385.000 από αυτούς; ...Εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες σε έναν πόλεμο, ο οποίος δεν είχε καν "μέτωπο"; Γιατί τους έστειλαν όλους εκείνους εκεί; Γιατί επέλεξαν εκείνο το μέτωπο στο κέντρο της "πηγής" του οπίου; Τα παιδιά της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ —όπως ο Τζώρτζ Μπους Τζούνιορ ή ο Κλίντον— γιατί δεν πήγαν;
Όλα αυτά δεν φαίνονται κάπως παράξενα; Τέτοια κινητοποίηση, τόσα έξοδα για έναν πόλεμο, που δεν ήταν καν πόλεμος; Οι Αμερικανοί για ένα ελάχιστο κέρδος ρίσκαραν να χρεωθούν μια τεράστια αντιαμερικανική υστερία παγκοσμίως; Ξόδεψαν έναν τόνο χρήματα για έναν πόλεμο, ο οποίος τελικά χάθηκε, χωρίς κανένας να δώσει εξηγήσεις στον λαό που τον πλήρωσε; Ποιος τον σχεδίασε αυτόν τον πόλεμο και τι επεδίωκε; Γνωρίζει ο αναγνώστης ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα του αμερικανικού στρατού στο Βιετνάμ; Εκτός από τους δεκάδες χιλιάδες θανάτους στρατιωτών, το μεγαλύτερο πρόβλημα εκείνου του στρατού ήταν ο εθισμός των στρατιωτών στην ηρωίνη. Αγνά φτωχόπαιδα πήγαιναν στο Βιετνάμ και γυρνούσαν "τελειωμένοι" ναρκομανείς.
Άρα; Άρα με την επιστροφή τους στην πατρίδα όλοι αυτοί δημιουργούσαν μια "αγορά". Μια "αγορά", η οποία δεν είχε δημιουργηθεί μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου και πάλι οι Αμερικανοί είχαν κάνει "εξαγωγή" μέρους της κοινωνίας τους ...Μια "αγορά" σχετικά μεγάλη. Γιατί; Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι 58.000 ήταν μόνον οι νεκροί του πολέμου. Ένας ανάλογος αριθμός δεν γύρισε με αναπηρία και άρα εξαρτώμενος από την παυσίπονη δράση της ηρωίνης; Ένας ανάλογος αριθμός δεν γύρισε με ψυχολογικά προβλήματα και απλό εθισμό στα ναρκωτικά; Η ηρωίνη είναι εξαιρετικά εθιστική και αυτοί ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα χρήστες. Χιλιάδες εξαρτώμενοι χρήστες από όλα τα μήκη και τα πλάτη των ΗΠΑ. Μετά το Βιετνάμ, δηλαδή, δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ μια "αγορά" καλά διασκορπισμένη στην αμερικανική επικράτεια ...πεινασμένη για ναρκωτικά, αλλά "στεγνή" λόγω φτώχειας.
Οι ΗΠΑ —γι' αυτούς που γνωρίζανε τις συνέπειες του πολέμου του Βιετνάμ— είχαν μεταμορφωθεί. Οι ΗΠΑ είχαν γίνει όμοιες με την Κίνα του οπίου. Είχαν μια "αγορά" φτωχών ναρκομανών, των οποίων το πρόβλημα κάποιοι μπορούσαν να εκμεταλλευτούν και να κάνουν "επιθετική" εμπορική πολιτική ...Να δίνουν δόσεις με "πίστωση", οι οποίες θα πληρώνονται από τους νέους πελάτες. Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανένας γιατί άραγε η αμερικανική κοινωνία δεν συμπάθησε ποτέ τους βετεράνους του Βιετνάμ; Παράλογο δεν είναι; Δεν συμπάθησε τα πιο φτωχά από τα παιδιά της, που πολέμησαν για τα εθνικά τους συμφέροντα; Όχι βέβαια. Αυτό, που δεν συμπάθησε, ήταν άλλο. Δεν συμπάθησε τα παιδιά, τα οποία πήγαν "έξω" και έφεραν "μέσα" ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν συμπάθησε τους βετεράνους ναρκομανείς, που, για να βρουν τις δόσεις τους, περίμεναν τα παιδιά τους έξω από τα σχολεία και τα κολέγια.
Γι' αυτόν τον λόγο και οι Εβραίοι τοκογλύφοι και έμποροι ναρκωτικών, οι οποίοι σχεδίασαν αυτόν τον άνευ αντικειμένου πόλεμο, προσπάθησαν να τον "εξωραΐσουν". Πώς; Ζητώντας τη βοήθεια του εβραιοκρατούμενου Χόλυγουντ. Προσπαθώντας, μέσω τις προπαγάνδας, να δώσουν ένα "νόημα" και ένα εθνικό "περιεχόμενο" στον πόλεμο αυτόν. Προσπαθώντας να δώσουν μια στοιχειώδη συμπάθεια στους βετεράνους, οι οποίοι αντιπροσώπευαν κοινωνική απειλή. Πιο πολλές "μάχες" δόθηκαν στα στούντιο του Χόλυγουντ, παρά στο Βιετνάμ. Πιο εκπαιδευμένος ήταν ο κινηματογραφικός "Ράμπο" από τους πραγματικούς βετεράνους του πολέμου. Οι τοκογλύφοι ξόδευαν τόνους χρημάτων, για να προστατεύσουν τους "παρεξηγημένους" βετεράνους ενός "παρεξηγημένου" πολέμου, οι οποίοι σκορπούσαν τα ναρκωτικά στην κοινωνία των ΗΠΑ.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μυστικός πράκτορας, για να καταλάβει μερικά πράγματα. Δεν χρειάζονται απόρρητες πληροφορίες. Τα μεγάλα μυστικά είναι συνήθως μπροστά μας και δεν τα "βλέπουμε", γιατί θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα, τα οποία δεν είναι. Δεν τα "βλέπουμε", γιατί δεν φαίνονται όλα με τα μάτια. Με το μυαλό "βλέπεις" καλύτερα, γιατί το έξυπνο μυαλό δεν παρασύρεται από τις "οφθαλμαπάτες" ...Τα μάτια είναι που βλέπουν οάσεις στις ερήμους και όχι το μυαλό.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν ένα επιχειρηματικό "πρότζεκτ" και όχι ένα στρατιωτικό συμβάν. Έγινε, για να αποκομίσουν οι εμπνευστές του οικονομικά οφέλη και όχι στρατηγικά κέρδη. Χρηματοδοτήθηκαν διεφθαρμένοι ηγέτες, για να κάνουν κακή χρήση των εξουσιών τις οποίες έφεραν. Έγινε, για να "κατασκευαστεί" η αγορά των ναρκωτικών στις ΗΠΑ.
...Απλά πράγματα. Ρωτάμε τον αναγνώστη πράγματα, τα οποία είναι βέβαιον ότι, ακόμα κι αν δεν τα γνωρίζει, μπορεί να τα βρει εύκολα ακόμα και στο διαδίκτυο. Πριν τον πόλεμο του Βιετνάμ υπήρχε πρόβλημα ναρκωτικών στις ΗΠΑ; Γνώριζαν οι ΗΠΑ τα σκληρά ναρκωτικά; ...Όχι βέβαια.
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό δεν χρειάζεται να μας το αποκαλύψουν μυστικές υπηρεσίες. Το "λέει" η λογοτεχνία της εποχής. Το "λέει" ο κινηματογράφος της εποχής. Το "λένε" οι αστυνομικές στήλες των εφημερίδων της εποχής. Το "λένε" όλοι αυτοί, οι οποίοι άμεσα ή έμμεσα περιγράφουν την πραγματικότητα της εποχής τους. Στις ΗΠΑ, πριν τον πόλεμο του Βιετνάμ, δεν κυκλοφορούσαν μαζικά τα σκληρά ναρκωτικά ...Το "βεβαιώνουν" όλοι οι παραπάνω. Μέχρι τότε τα σκληρά ναρκωτικά αφορούσαν πολύ συγκεκριμένες περιθωριακές "κοινότητες" ανθρώπων. Για τους περισσότερους Αμερικανούς εκείνη την εποχή η έννοια της "ουσίας" και της "κατάχρησης" συνδεόταν με το αλκοόλ. Από ναρκωτικές ουσίες υπήρχε μόνον το "χόρτο" —κι αυτό αφορούσε ελάχιστους— και ήταν οικονομικά μη αποδοτικό στην εμπορία του, εφόσον το φύτευαν ακόμα και οι φτωχοί στις γλάστρες και στις αυλές τους.
...Καμία σχέση με τα σκληρά ναρκωτικά, τα οποία παράγονταν σε άλλα σημεία του Πλανήτη και έπρεπε να περάσουν μεγάλους ωκεανούς και άπειρα τελωνεία και ελέγχους, για να φτάσουν στην "πιάτσα" πανάκριβα ...Σκληρά ναρκωτικά, τα οποία απαιτούσαν το πάθος και τον εθισμό των ναρκομανών, για να "δουλέψουν" στην "πιάτσα" ...Σκληρά ναρκωτικά, που έβγαζαν τρομερά κέρδη, αλλά είχαν επίσης και τρομερά έξοδα ...Σκληρά ναρκωτικά, των οποίων η εμπορία και η διακίνηση δεν μπορούσε να γίνει από κοινούς ανθρώπους ...Γνώσεις γεωστρατηγικής απαιτείται να έχει κάποιος, για να "σχεδιάσει" μια διαδρομή, ώστε να φτάσει το ναρκωτικό από το Αφγανιστάν μέχρι τις "πιάτσες" των ΗΠΑ ...Υποδομή μυστικών υπηρεσιών χρειάζεται, για να φτάσει ένα τέτοιο ναρκωτικό από το αφγανικό χωράφι του οπίου στο νεοϋορκέζικο Studio 54 ...Χρήμα πρέπει να ξοδευτεί, για να βγει χρήμα.
Όλα αυτά έγιναν μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και όπως αντιλαμβανόμαστε εξαιτίας του. Αν δεν υπήρχαν οι ναρκομανείς βετεράνοι του πολέμου να γνωρίζουν —ως πρώην στρατιώτες— τη "διαδρομή", αλλά και ως νυν πολίτες την "πιάτσα" μέσα στις ΗΠΑ, τίποτε από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε. Αν σκεφτεί κάποιος ότι σήμερα αυτή η κατάσταση όχι μόνον δεν γνωρίζει κρίση και κάμψη, αλλά συνεχίζει να "καλπάζει" και να αποφέρει ετήσια κέρδη πάνω από 200 δις δολάρια, ευνόητα είναι μερικά πράγματα.
Δεν μπορεί να είναι τυχαία κατάσταση. Κάποιοι την έφτιαξαν ...Την έφτιαξαν με κόπο, εφόσον, ως εξαιρετικά παράνομη κι απάνθρωπη δραστηριότητα, δεν βρήκε εξ’ αρχής πρόσφορο "έδαφος" ...Την έφτιαξαν με άπειρα χρήματα, γιατί τα μεγέθη και οι αποστάσεις μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης ήταν τεράστιες. Έτσι δεν είναι; Δεν γίνεται διαφορετικά ...Τυχαία μόνον νερό βρέχει ...Ναρκωτικά, για να "βρέξει", θα πρέπει να κινητοποιηθεί κόσμος και κοσμάκης ...Αυτό το λένε τα επίσημα στοιχεία των ΗΠΑ και όχι εμείς.
Τόνοι από "μαύρα" ναρκοδολάρια κυκλοφορούν μέσα σε μια κοινωνία, η οποία κυνηγάει με τον πιο σκληρό τρόπο και τον πιο ισχυρό μηχανισμό το "μαύρο" χρήμα. Άρα; Άρα, το "ξέπλυμα" είναι πανάκριβο. Ποιος είναι ο μόνος που μπορεί να το κάνει; Αυτοί, οι οποίοι εξ αρχής γνωρίζανε ότι μπορούν να το κάνουν ...Οι τοκογλύφοι ...Οι Εβραίοι, που παριστάνουν τους τραπεζίτες το πρωί και τους τοκογλύφους το βράδυ. Αν, δηλαδή, όλοι αυτοί οι εγκληματίες, οι οποίοι εμπορεύονται τα σκληρά ναρκωτικά, κατορθώνουν και μοιράζονται μεταξύ τους κέρδη 200 δις δολαρίων κάθε χρόνο, μόνον από τις ΗΠΑ τουλάχιστον τα 100 από αυτά τα δις καταλήγουν στις τσέπες των τοκογλύφων ...Στις τσέπες της Goldman Sachs και των άλλων "παιδιών".
...Είναι οι Εβραίοι αγαθοί; Πιστεύει κανείς ότι οι Εβραίοι δεν είναι έξυπνοι; Άρα; Άρα, αν μπορούμε να καταλάβουμε εκ των υστέρων πως κάτι είναι χρυσοφόρο γι' αυτούς, γιατί να μην υποθέσουμε ότι ήταν αρκετά έξυπνοι να το μεθοδεύσουν εκ των προτέρων; Αν γνώριζαν πόσα παράνομα —και άρα "βρόμικα"— δισεκατομμύρια θα προέκυπταν από την εμπορία ναρκωτικών και θα περίμεναν να "ξεπλυθούν", γιατί να μην την υποβοηθούσαν, εφόσον ήταν οι ειδικοί στο "ξέπλυμα"; Γιατί να μην "επενδύσουν" σε ανθρώπους, οι οποίοι θα έφερναν τόσα "βρόμικα" κέρδη; Γιατί να μην υποθέσουμε λοιπόν ότι αυτοί έκαναν "τον πόλεμο της ηρωίνης" εναντίον των ΗΠΑ; Σε τι διαφέρουν αυτοί από τους Βρετανούς, οι οποίοι έκαναν το ίδιο εναντίον της Κίνας; Ήταν ανήθικοι οι Βρετανοί και είναι ηθικοί οι Εβραίοι; Πώς να το εξηγήσουμε διαφορετικά;
Δεν μπορούμε καν να φανταστούμε ότι τυχαία κάποιοι άλλοι —πιο πονηροί από τους Εβραίους— έκαναν αυτήν την εμπορία και οι Εβραίοι τοκογλύφοι απλά ήταν οι τυχεροί, που μπορούσαν να "ξεπλύνουν" χρήμα. Δεν μπορούμε να φανταστούμε πού θα μπορούσαν να βρουν όλοι αυτοί οι "έξυπνοι" τόσα χρήματα και τόσες άκρες, για να κάνουν αυτό το επικίνδυνο και ριψοκίνδυνο οικονομικά εμπόριο. Πόσο τυχαία θα μπορούσε να είναι αυτή η κατάσταση, εφόσον χωρίς τον πανάκριβο πόλεμο του Βιετνάμ δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει η "φάμπρικα" των τρισεκατομμυρίων δολαρίων; Ποιοι κακοποιοί μπορούσαν να "εκμαιεύσουν" τέτοια απόφαση από τους πολιτικούς των ΗΠΑ; Οι πολιτικοί, που σχεδίασαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ, γνωρίζουν εκ των θέσεών τους τι πραγματικά έγινε σε εκείνον τον πόλεμο. Αυτοί, όμως, που τους χρηματοδότησαν, για να πάρουν την εξουσία, είναι αυτοί, οι οποίοι τα μεθόδευσαν όλα.
Είναι τυχαίο που το "άλμα", το οποίο οδήγησε στον πόλεμο του Βιετνάμ, έγινε από τον Κένεντι; Τον γιο του Τζόζεφ Κένεντι, ο οποίος έγινε πλούσιος εξαιτίας της ποτοαπαγόρευσης; Πόσο τυχαίο είναι που το ίδιο κύκλωμα στο ίδιο παιχνίδι για το ίδιο κέρδος χρησιμοποιεί τους ίδιους ανθρώπους;
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/
Η μεγάλη και σχεδόν απρόσμενη επιτυχία των Εβραίων στις ΗΠΑ —όπως ήταν φυσικό— τους άνοιξε την "όρεξη". Η παροιμιώδης αμερικανική ευπιστία και αφέλεια —σε συνδυασμό με τα εύκολα στην εκμετάλλευσή τους προτεσταντικά άκρα— είχε ανοίξει την όρεξη των Εβραίων ...Μια άπειρη όρεξη για χρήμα ...Χρήμα, που για πρώτη φορά θα έβγαζαν, χωρίς να κυλιούνται στον "βόθρο" των γκέτο και της κοινής εγκληματικότητας, όπως συνέβαινε στην Ευρώπη ...Χρήμα, που ήδη γνώριζαν να το βγάζουν με τα κουστούμια τους και εντελώς εκ του ασφαλούς, μπαίνοντας επιτέλους στα μεγάλα "σαλόνια" της χώρας που τους φιλοξενούσε ...Χρήμα, το οποίο, άσχετα με πόσο ρίσκο, κόπο ή αίμα, το έβγαζε ο κακοποιός, αυτοί θα το "ξέπλεναν" μέσα στα πανάκριβα γραφεία τους και χωρίς να χάσουν τη "βιτρίνα" τους. Τότε ήδη είχαν αρχίσει να διαπρέπουν όλα τα "ευαγή" ιδρύματα, τα οποία σήμερα γνωρίζουν οι πάντες ...Οι Goldman Sachs, Lehman Bros. Lazard, Citibank κλπ..
Το αμερικανικό "όνειρο" για τους Εβραίους είχε τη γεύση του αλκοόλ. Είχαν "μεθύσει" από την ποτοαπαγόρευση, αλλά αυτή η φάμπρικα δεν θα μπορούσε να είναι μακρόπνοη. Ήταν μια γρήγορη "αρπαχτή", που μέσα σε λίγα χρόνια έπρεπε να έχει τελειώσει. Έπρεπε να βρουν ένα άλλο "παιχνίδι", για να συνεχίσουν την "επιτυχία" τους. Γρήγορα την προσοχή τους την απέσπασε ο στρατός των ΗΠΑ ...Ο στρατός, όχι ως "μηχανή" πολέμου, που αποτελούσε προνομιακό "πεδίο" για το βιομηχανικό κατεστημένο των προτεσταντών, αλλά ο στρατός ως κοινωνική "ομάδα" με ιδιαιτερότητες ...Ο στρατός ως "αγορά" συγκεκριμένων ανθρώπων με συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες ...Ο στρατός ως "πληθυσμός", που μπορούσε να μπαίνει και να βγαίνει από τη χώρα και να αποκτά ειδικά χαρακτηριστικά.
Μπήκαν εύκολα στον "πειρασμό" ν' ασχοληθούν με τον στρατό, γιατί γνώριζαν ότι αυτό δεν ήταν επικίνδυνο. Ο στρατός δεν ήταν "ιερός" για την αμερικανική κοινωνία και άρα δεν απαγορευόταν να "παίξεις" μαζί του. Γνώριζαν το εξής απλό για τον αμερικανικό στρατό: Ο αμερικανικός στρατός ποτέ δεν ήταν ένα προνομιακό "πεδίο" δραστηριότητας για την αμερικανική κοινωνία. Η ιστορία των ΗΠΑ ποτέ δεν μετέτρεψε τον στρατό τους σε κάτι το "ιερό". Ποτέ ο στρατός των ΗΠΑ δεν απέσπασε την προσοχή της άρχουσας τάξης τους.
Η έλλειψη σοβαρών εξωτερικών εχθρών έκανε τον στρατό των ΗΠΑ ένα δευτερευούσης αξίας "εργαλείο" με προτεραιότητα την εσωτερική καταστολή και τη διασφάλιση της "Ενώσεως". Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αμερικανικός στρατός ιδρύθηκε στον αμερικανικό εμφύλιο. Ακόμα όμως και όταν ιδρύθηκε, το έκανε μέσα στην ξεφτίλα και την προτεσταντική υποκρισία. Οι πλούσιοι προτεστάντες πλήρωναν, για να απαλλαχθούν παράνομα από τα στρατιωτικά τους καθήκοντα και άφηναν την "πλέμπα" να τον στελεχώνει.
...Πήγαιναν στις φυτείες και μάζευαν μαύρους, τους οποίους τους υπόσχονταν "ελευθερία", αν κατατάσσονταν σ' αυτόν. Πήγαιναν στα λιμάνια και μάζευαν λαθρομετανάστες, τους οποίους τους υπόσχονταν "πράσινη κάρτα" ...επίσης αν κατατάσσονταν σ' αυτόν. Μιλάμε για την απόλυτη ξεφτίλα και απαξίωση. Καμία σχέση με την Ευρώπη, όπου για το κάθε κράτος ο εθνικός του στρατός ήταν το "εργαστήρι" παραγωγής ισχυρών ανδρών ...Την Ευρώπη, όπου ο στρατός ήταν θεματοφύλακας όχι μόνον των εθνικών, αλλά και των ταξικών συμφερόντων των ισχυρών ...Εκεί όπου οι "εκλεκτοί" και "γαλαζοαίματοι" θα έστελναν υποχρεωτικά κάποιο από τα παιδιά τους, για να κάνει καριέρα και να "τιμήσει" το όνομά τους.
Τίτλος τιμής ήταν για κάποιον να είναι αξιωματικός του βρετανικού ή του γαλλικού ή του γερμανικού στρατού. Όλες οι "μεγάλες" οικογένειες της Ευρώπης στην στρατιωτική ιστορία αποδείκνυαν τις βαθιές τους "ρίζες". Όλες οι μεγάλες οικογένειες της Ευρώπης ήταν εκτός των άλλων και χορηγοί των στρατών τους. Ενώ λοιπόν ο στρατός στην Ευρώπη ήταν σχεδόν "ιερός" για τους πλούσιους και εφαλτήριο για την πιο λαμπρή καριέρα, στις ΗΠΑ, αντίθετα, ήταν ένας μηχανισμός, για να κονομάνε οι ισχυροί προμηθευτές και να υπηρετεί η "πλέμπα" ...Το εύκολο κέρδος των πλουσίων, οι οποίοι είχαν τα "μέσα" να γίνουν προμηθευτές του και το εύκολο καταφύγιο των αναξιοπαθούντων.
Η καλύτερη "καριέρα" σ' αυτόν τον στρατό δεν ήταν εφαλτήριο για καμία καριέρα. Το πολύ-πολύ να σου έδινε ο στρατός τη δυνατότητα να πάρεις ένα πτυχίο ασήμαντου Κολεγίου. Το πολύ-πολύ να σου εξασφάλιζε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την οποία δεν θα την εξασφάλιζες με την απλή εργασία ...Ούτε καν σε "άσπριζε" λίγο αν ήσουν μαύρος. Αν ήσουν μαύρος, ακόμα και Στρατηγός να γινόσουν, αυτό δεν σου άνοιγε ούτε καν τον "δρόμο" για να κατοικήσεις σε μια μεσοαστική λευκή συνοικία ...Στρατηγός ήσουν μέσα στους στρατώνες και έξω από αυτούς ένας ακόμα μαύρος ...Ακόμα και σήμερα έτσι είναι.
Αν πεθάνεις γι' αυτούς σε κάποιο μέτωπο, θα σου κάνουν μια καλή κηδεία, για να διατηρούν τη "βιτρίνα" της πολιτικής τους, ενώ, αν μείνεις ανάπηρος, θα σε πετάξουν στα "σκουπίδια". Αν πεθάνεις με τη στολή, θα σε θάψουν στο Άρλινγκτον, ενώ, αν μείνεις ανάπηρος και βγάλεις τη στολή, θα σε "ξεχάσουν" την ίδια ώρα. Ακόμα "ψάχνονται" οι ανάπηροι του πολέμου στο Ιράκ, για να πάρουν τις αποζημιώσεις τους.
Τους τα "έφαγαν" τα χρήματα οι πονηροί και τώρα τους έχουν "πεταμένους" χωρίς καν φάρμακα. Τους τα έφαγαν οι γνωστοί "μετρ" των χρηματοοικονομικών παιχνιδιών.
Γιατί κάνουμε αυτήν την φαινομενικά άσχετη αναφορά στο αμερικανικό στράτευμα; Για τον εξής απλό λόγο. Αυτήν την αναφορά την κάναμε, για να μπορέσει να καταλάβει ο αναγνώστης τον λόγο που άρχισε ο στρατός της "πλέμπας" ν' απασχολεί τους Εβραίους. Οι Εβραίοι κατάλαβαν γρήγορα ότι το παιχνίδι με το αλκοόλ και τη βλακώδη ποτοαπαγόρευση ήταν θέμα χρόνου να τελειώσει. Δεν είναι δυνατόν σε ολόκληρο τον κόσμο το αλκοόλ να είναι νόμιμο και στις ΗΠΑ να παίζουν το παιχνίδι "κλέφτες κι αστυνόμοι". Θέμα χρόνου ήταν οι Αμερικανοί ν' αναγκαστούν να προσαρμοστούν στην παγκόσμια πραγματικότητα. Γελούσε όλος ο κόσμος με τις γελοιότητες της μαφίας και των πληρωμένων αστυνομικών, που δήθεν την κυνηγούσαν.
Όμως, οι Εβραίοι, έχοντας μάθει ένα τέτοιο παιχνίδι παράνομων ουσιών και έχοντας μια υποδομή "διαφθοράς" ανάμεσα στους πολιτικούς και τις διωκτικές αρχές, ήταν θέμα χρόνου ν' αρχίσουν τις επικίνδυνες αναζητήσεις. "Ουσία" δεν είναι μόνον το αλκοόλ, αλλά και τα ναρκωτικά. Η καταδίωξη του αλκοόλ μπορεί να ήταν γελοία, αλλά η καταδίωξη των ναρκωτικών ήταν σοβαρή υπόθεση. Πώς όμως θα έστηναν το παιχνίδι με τα ναρκωτικά; Το παιχνίδι με το αλκοόλ είχε στηθεί πανεύκολα, γιατί υπήρχαν εκατομμύρια άνθρωποι, που ήταν συστηματικοί πότες ...Υπήρχαν χιλιάδες άνθρωποι που ήταν αλκοολικοί και άρα έτοιμοι ακόμα και να εγκληματήσουν, για να εξασφαλίσουν το πάθος τους.
Υπήρχε δηλαδή η "αγορά". Αυτό, το οποίο είναι ζητούμενο για κάποιον, που θέλει να προσφέρει ένα προϊόν με σίγουρη ζήτηση και απλά "παίζει" με τον τρόπο διάθεσής του, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του. Αυτή όμως η "αγορά" δεν υπήρχε για τα ναρκωτικά. Μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν υπήρχαν τα ναρκωτικά ως πρόβλημα μέσα στην αμερικανική κοινωνία. Τα ναρκωτικά αφορούσαν ένα πολύ περιορισμένο κοινωνικό περιθώριο, το οποίο δεν ενδιέφερε κανέναν να το εκμεταλλευθεί. Αυτό ήταν το πρόβλημά τους ...Τους έλλειπε η "αγορά" των ναρκωτικών ...Δεν υπήρχαν πελάτες για τα ναρκωτικά, ακόμα κι αν αυτοί τα διέθεταν στην αμερικανική πιάτσα.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Με βάση αυτά, που μέχρι τώρα περιγράψαμε, τι βλέπουμε; ...Βλέπουμε μια τεράστια "μηχανή" παραγωγής εγκλήματος χωρίς αντικείμενο ...Βλέπουμε ένα εβραϊκό τοκογλυφικό κύκλωμα έτοιμο να "ξεπλύνει" τεράστιες ποσότητες "βρόμικου" χρήματος. Δίπλα σ' αυτούς βλέπουμε ένα κύκλωμα έμπειρων κακοποιών έτοιμο να "εμπορευτεί" απαγορευμένες ουσίες —διαθέτοντας μια τεράστια υποδομή διαφθοράς—, αλλά χωρίς να υπάρχει αγορά για τέτοιες ουσίες. Δεν υπήρχαν Αμερικανοί ναρκομανείς σε όγκο τέτοιο, που να προσφέρουν κέρδη ικανά, ώστε να λειτουργήσει αυτή η κτηνώδης παναμερικανική "μηχανή". Έπρεπε να βρεθούν Αμερικανοί και να γίνουν ναρκομανείς ...Αμερικανοί χαμηλών κοινωνικών τάξεων, για να μην εξοργιστούν οι κυρίαρχοι λευκοί.
Αναμνήσεις ενός πράκτορα της CIA, κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του ο Τζιμ Φράνκλιν. Ο πρώην μυστικός πράκτορας ισχυρίζεται ότι συμμετείχε σε διάφορες επιχειρήσεις λαθρεμπορίου ναρκωτικών για λογαριασμό της Υπηρεσίας, για 17 ολόκληρα χρόνια (από το 1972 έως το 1989).
Πώς όμως θα γινόταν αυτό; Πώς θα ξεχώριζε η εβραϊκή συμμορία οργανωμένα μια κοινωνική μερίδα, για να την εθίσει στα ναρκωτικά, ώστε να την αναγκάσει στη συνέχεια να συνεργαστεί με τους εμπόρους και τους τοκογλύφους; ...Τους τοκογλύφους, οι οποίοι θα "επένδυαν" με τεράστιους τόκους σε τεράστια δίκτυα μεταφοράς και διακίνησης ναρκωτικών και στη συνέχεια θα "ξέπλεναν" με τεράστιο ποσοστό τα τεράστια κέρδη από αυτήν τη διακίνηση. Πώς θα μπορούσε η εβραϊκή συμμορία να μιμηθεί τους Βρετανούς και να πυροδοτήσει έναν πόλεμο οπίου εναντίον των ΗΠΑ;
Σε αυτό το σημείο απέσπασε την προσοχή τους ο αμερικανικός στρατός. Οι Εβραίοι γνώριζαν —από την ιστορία του αμερικανικού στρατού— ότι ο στρατός είχε πρόβλημα με τα ναρκωτικά από την εποχή του εμφυλίου. Η μορφίνη, που παρείχαν στους τραυματισμένους στρατιώτες —ως ισχυρό παυσίπονο—, δημιουργούσε προβλήματα εθισμού. Οι στρατιώτες συνήθιζαν στην τεχνητή ευφορία τής οπιούχου ουσίας και οδηγούνταν στην εξάρτηση από αυτήν. Μετά τον αμερικανικό εμφύλιο, δηλαδή, υπήρχε μια μικρή "αγορά" ναρκωτικών στις ΗΠΑ από τους πρώην στρατιώτες του εμφυλίου. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο με τη χρήση της ηρωίνης.
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η ηρωίνη, η οποία ήταν η πολύ πιο ισχυρή "αδερφή" της μορφίνης, εμφανιζόταν ως φάρμακο δια πάσαν νόσον. Ήταν εμπορικό προϊόν της γνωστής γερμανικής εταιρείας BAYER. Ήταν "αδερφάκι" της ασπιρίνης και έτσι κάπως παρουσιαζόταν στην αγορά ως νόμιμο προϊόν. Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια, για να εντοπιστεί το πρόβλημα, που προκαλούσε στους χρήστες της. Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν υπήρχε αυτό το πρόβλημα, γιατί ήδη η ηρωίνη είχε "καταγραφεί" ως σκληρό ναρκωτικό και δεν κυκλοφορούσε ανάμεσα στους στρατιώτες, για να φτιάχνουν τη διάθεσή τους.
...Καταλαβαίνει ο αναγνώστης πού το "πάμε"; Όταν υπήρχαν στις ΗΠΑ ναρκομανείς σε εκμεταλλεύσιμο μέγεθος, οι Εβραίοι δεν ήταν ισχυροί, για να τους εκμεταλλευτούν εις βάρος της αμερικανικής κοινωνίας και όταν ισχυροποιήθηκαν οι Εβραίοι, δεν υπήρχαν ναρκομανείς. Κάποιοι, δηλαδή, έχασαν την "ευκαιρία" της δημιουργίας "αγοράς" ναρκωτικών στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και ο δεύτερος δεν τους έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία. Όμως, γι’ αυτό που ήταν σίγουροι, ήταν ότι ο στρατός ήταν το "κλειδί", που θα τους άνοιγε την "πόρτα" της επιτυχίας ...Με το Βιετνάμ θα προσπαθούσαν να "ρεφάρουν" ...
Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν ένας "τεχνητός" πόλεμος, για ν' αποκτήσουν τεχνητά αυτήν τη δεύτερη ευκαιρία. Δεν θα ήταν κανονικός πόλεμος, αλλά θα είχε κανονικές "συνέπειες" πολέμου. Θα είχε το κόστος σε αίμα, αλλά θα έφερνε πίσω στην πατρίδα και εξαρτημένους ναρκομανείς ...Άλλωστε η γεωγραφική επιλογή του μετώπου ήταν κάτι παραπάνω από ιδανική ...Στο Βιετνάμ θα γινόταν ο πόλεμος και όχι στην Κορνουάλη ...Στο κέντρο του "Χρυσού Τριγώνου" της ηρωίνης ...Εκεί όπου βρίσκεις πιο εύκολα όπιο παρά ρύζι.
Λίγη σκέψη χρειάζεται, για να το αντιληφθεί κάποιος αυτό ...Δεν αποτελεί προϊόν φαντασίας ή συνομωσιολογίας η άποψη πως επρόκειτο περί "στημένου" πολέμου ...Περί ενός πολέμου, του οποίου το αποτέλεσμα δεν ενδιέφερε, όσο ενδιέφεραν οι συνέπειές του ως τέτοιου ...Στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας και γεωπολιτικής απαιτεί. Υπάρχει άλλωστε και η "μαρτυρία" των δεκαετιών που ακολούθησαν τον πόλεμο. Δεν βρισκόμαστε στην εποχή που διαδραματίζονταν τα γεγονότα και θα έπρεπε να μαντέψουμε πού το "πάνε". Βρισκόμαστε δεκαετίες μετά και είδαμε με τα μάτια τους πού το "πήγαν". Γνωρίζουμε την τύχη του ψυχροπολεμικού σχεδιασμού, όπως γνωρίζουμε και το αποτέλεσμα του πολέμου στο Βιετνάμ. Όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε, η ψυχροπολεμική εποχή ήταν "στημένη". Υπάλληλοι των Αμερικανών αποδείχθηκαν οι σταλινικοί ...από τον Κορμπατσώφ, που διαφημίζει πίτσες, μέχρι τον μεθύστακα τον Γέλτσιν, που έκανε τον "πλασιέ" της ρωσικής περιουσίας. Οι Αμερικανοί αυτούς τους σταλινικούς τούς έστησαν ως "φόβητρο", για να πουλήσουν "προστασία" στον δυτικό κόσμο.
Τι σχέση έχει αυτό με το θέμα μας; Ότι όλη η ψυχροπολεμική ένταση ήταν τεχνητή. Ασκήσεις τρομοκράτησης των λαών ήταν οι ψευδοαψιμαχίες των "Υπερδυνάμεων" που την χαρακτήριζαν. Δεν υπήρχε θέμα αλλαγής των μεταπολεμικών συνθηκών, ώστε να "συγκρούονται" μεταξύ τους. Ό,τι είχαν συμφωνήσει στη Γιάλτα οι Αμερικανοί με τους Σοβιετικούς συνέφερε καί τις δύο πλευρές και άρα κανένας δεν θα επιχειρούσε να τις αλλάξει. Άρα; Άρα, όπου δήθεν υπήρχε περίπτωση "αλλαγής", αυτή ήταν τεχνητή ...Ειδικά όταν έβγαιναν συμβατικά όπλα, για να παριστάνουν οι "πλανητάρχες" τους ηγέτες ...Ήταν τεχνητός ο πόλεμος του Βιετνάμ, όπως ήταν τεχνητή και η κρίση στην Κούβα.
Τι ήθελαν πραγματικά στο Βιετνάμ οι Αμερικανοί; Γιατί ασχολούνταν τόσα χρόνια με ένα πρόβλημα τεχνητό; Διπλάσιο χρόνο δαπάνησαν εκεί απ’ όσο διήρκησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Γιατί; Για τους λόγους που εξηγήσαμε. Για την "ευκαιρία" κάποιων κακοποιών και τοκογλύφων να δημιουργήσουν αγορά ναρκομανών ...Για να μετατρέψουν τις ΗΠΑ σε μια Κίνα του Τζιαντζινγκ και να της κάνουν τον "πόλεμο της ηρωίνης". Στο Βιετνάμ έγινε ο πόλεμος, αλλά ο πραγματικός στόχος των εμπνευστών του ήταν οι ΗΠΑ. Στο Βιετνάμ "έπαιζαν" οι στρατηγοί με τα στρατιωτάκια τους, αλλά στην πραγματικότητα αυτοί, οι οποίοι πολεμούσαν πραγματικά, ήταν οι Εβραίοι τοκογλύφοι και οι κακοποιοί εναντίον των ΗΠΑ. Αλεξιπτωτιστές πετούσαν οι στρατηγοί στη μάχη του Βιετνάμ και ναρκομανείς "πετούσαν" οι κακοποιοί στη "μάχη" των ΗΠΑ
...Απλά πράγματα. Πόσοι στρατιώτες πήγαν πέρα δώθε; Τι γνωρίζουμε γι' αυτούς τους στρατιώτες; Πάνω από μισό εκατομμύριο στρατιώτες πήγαν και ήρθαν στο Βιετνάμ. Σε έναν πόλεμο, ο οποίος διήρκησε από το 1965 μέχρι το 1973, πόσοι στρατιώτες έκαναν αυτό το "ταξίδι", όταν μόνον το 1966 βρίσκονταν στο Βιετνάμ 385.000 από αυτούς; ...Εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες σε έναν πόλεμο, ο οποίος δεν είχε καν "μέτωπο"; Γιατί τους έστειλαν όλους εκείνους εκεί; Γιατί επέλεξαν εκείνο το μέτωπο στο κέντρο της "πηγής" του οπίου; Τα παιδιά της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ —όπως ο Τζώρτζ Μπους Τζούνιορ ή ο Κλίντον— γιατί δεν πήγαν;
Όλα αυτά δεν φαίνονται κάπως παράξενα; Τέτοια κινητοποίηση, τόσα έξοδα για έναν πόλεμο, που δεν ήταν καν πόλεμος; Οι Αμερικανοί για ένα ελάχιστο κέρδος ρίσκαραν να χρεωθούν μια τεράστια αντιαμερικανική υστερία παγκοσμίως; Ξόδεψαν έναν τόνο χρήματα για έναν πόλεμο, ο οποίος τελικά χάθηκε, χωρίς κανένας να δώσει εξηγήσεις στον λαό που τον πλήρωσε; Ποιος τον σχεδίασε αυτόν τον πόλεμο και τι επεδίωκε; Γνωρίζει ο αναγνώστης ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα του αμερικανικού στρατού στο Βιετνάμ; Εκτός από τους δεκάδες χιλιάδες θανάτους στρατιωτών, το μεγαλύτερο πρόβλημα εκείνου του στρατού ήταν ο εθισμός των στρατιωτών στην ηρωίνη. Αγνά φτωχόπαιδα πήγαιναν στο Βιετνάμ και γυρνούσαν "τελειωμένοι" ναρκομανείς.
Άρα; Άρα με την επιστροφή τους στην πατρίδα όλοι αυτοί δημιουργούσαν μια "αγορά". Μια "αγορά", η οποία δεν είχε δημιουργηθεί μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου και πάλι οι Αμερικανοί είχαν κάνει "εξαγωγή" μέρους της κοινωνίας τους ...Μια "αγορά" σχετικά μεγάλη. Γιατί; Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι 58.000 ήταν μόνον οι νεκροί του πολέμου. Ένας ανάλογος αριθμός δεν γύρισε με αναπηρία και άρα εξαρτώμενος από την παυσίπονη δράση της ηρωίνης; Ένας ανάλογος αριθμός δεν γύρισε με ψυχολογικά προβλήματα και απλό εθισμό στα ναρκωτικά; Η ηρωίνη είναι εξαιρετικά εθιστική και αυτοί ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα χρήστες. Χιλιάδες εξαρτώμενοι χρήστες από όλα τα μήκη και τα πλάτη των ΗΠΑ. Μετά το Βιετνάμ, δηλαδή, δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ μια "αγορά" καλά διασκορπισμένη στην αμερικανική επικράτεια ...πεινασμένη για ναρκωτικά, αλλά "στεγνή" λόγω φτώχειας.
Οι ΗΠΑ —γι' αυτούς που γνωρίζανε τις συνέπειες του πολέμου του Βιετνάμ— είχαν μεταμορφωθεί. Οι ΗΠΑ είχαν γίνει όμοιες με την Κίνα του οπίου. Είχαν μια "αγορά" φτωχών ναρκομανών, των οποίων το πρόβλημα κάποιοι μπορούσαν να εκμεταλλευτούν και να κάνουν "επιθετική" εμπορική πολιτική ...Να δίνουν δόσεις με "πίστωση", οι οποίες θα πληρώνονται από τους νέους πελάτες. Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανένας γιατί άραγε η αμερικανική κοινωνία δεν συμπάθησε ποτέ τους βετεράνους του Βιετνάμ; Παράλογο δεν είναι; Δεν συμπάθησε τα πιο φτωχά από τα παιδιά της, που πολέμησαν για τα εθνικά τους συμφέροντα; Όχι βέβαια. Αυτό, που δεν συμπάθησε, ήταν άλλο. Δεν συμπάθησε τα παιδιά, τα οποία πήγαν "έξω" και έφεραν "μέσα" ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν συμπάθησε τους βετεράνους ναρκομανείς, που, για να βρουν τις δόσεις τους, περίμεναν τα παιδιά τους έξω από τα σχολεία και τα κολέγια.
Γι' αυτόν τον λόγο και οι Εβραίοι τοκογλύφοι και έμποροι ναρκωτικών, οι οποίοι σχεδίασαν αυτόν τον άνευ αντικειμένου πόλεμο, προσπάθησαν να τον "εξωραΐσουν". Πώς; Ζητώντας τη βοήθεια του εβραιοκρατούμενου Χόλυγουντ. Προσπαθώντας, μέσω τις προπαγάνδας, να δώσουν ένα "νόημα" και ένα εθνικό "περιεχόμενο" στον πόλεμο αυτόν. Προσπαθώντας να δώσουν μια στοιχειώδη συμπάθεια στους βετεράνους, οι οποίοι αντιπροσώπευαν κοινωνική απειλή. Πιο πολλές "μάχες" δόθηκαν στα στούντιο του Χόλυγουντ, παρά στο Βιετνάμ. Πιο εκπαιδευμένος ήταν ο κινηματογραφικός "Ράμπο" από τους πραγματικούς βετεράνους του πολέμου. Οι τοκογλύφοι ξόδευαν τόνους χρημάτων, για να προστατεύσουν τους "παρεξηγημένους" βετεράνους ενός "παρεξηγημένου" πολέμου, οι οποίοι σκορπούσαν τα ναρκωτικά στην κοινωνία των ΗΠΑ.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μυστικός πράκτορας, για να καταλάβει μερικά πράγματα. Δεν χρειάζονται απόρρητες πληροφορίες. Τα μεγάλα μυστικά είναι συνήθως μπροστά μας και δεν τα "βλέπουμε", γιατί θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα, τα οποία δεν είναι. Δεν τα "βλέπουμε", γιατί δεν φαίνονται όλα με τα μάτια. Με το μυαλό "βλέπεις" καλύτερα, γιατί το έξυπνο μυαλό δεν παρασύρεται από τις "οφθαλμαπάτες" ...Τα μάτια είναι που βλέπουν οάσεις στις ερήμους και όχι το μυαλό.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν ένα επιχειρηματικό "πρότζεκτ" και όχι ένα στρατιωτικό συμβάν. Έγινε, για να αποκομίσουν οι εμπνευστές του οικονομικά οφέλη και όχι στρατηγικά κέρδη. Χρηματοδοτήθηκαν διεφθαρμένοι ηγέτες, για να κάνουν κακή χρήση των εξουσιών τις οποίες έφεραν. Έγινε, για να "κατασκευαστεί" η αγορά των ναρκωτικών στις ΗΠΑ.
...Απλά πράγματα. Ρωτάμε τον αναγνώστη πράγματα, τα οποία είναι βέβαιον ότι, ακόμα κι αν δεν τα γνωρίζει, μπορεί να τα βρει εύκολα ακόμα και στο διαδίκτυο. Πριν τον πόλεμο του Βιετνάμ υπήρχε πρόβλημα ναρκωτικών στις ΗΠΑ; Γνώριζαν οι ΗΠΑ τα σκληρά ναρκωτικά; ...Όχι βέβαια.
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό δεν χρειάζεται να μας το αποκαλύψουν μυστικές υπηρεσίες. Το "λέει" η λογοτεχνία της εποχής. Το "λέει" ο κινηματογράφος της εποχής. Το "λένε" οι αστυνομικές στήλες των εφημερίδων της εποχής. Το "λένε" όλοι αυτοί, οι οποίοι άμεσα ή έμμεσα περιγράφουν την πραγματικότητα της εποχής τους. Στις ΗΠΑ, πριν τον πόλεμο του Βιετνάμ, δεν κυκλοφορούσαν μαζικά τα σκληρά ναρκωτικά ...Το "βεβαιώνουν" όλοι οι παραπάνω. Μέχρι τότε τα σκληρά ναρκωτικά αφορούσαν πολύ συγκεκριμένες περιθωριακές "κοινότητες" ανθρώπων. Για τους περισσότερους Αμερικανούς εκείνη την εποχή η έννοια της "ουσίας" και της "κατάχρησης" συνδεόταν με το αλκοόλ. Από ναρκωτικές ουσίες υπήρχε μόνον το "χόρτο" —κι αυτό αφορούσε ελάχιστους— και ήταν οικονομικά μη αποδοτικό στην εμπορία του, εφόσον το φύτευαν ακόμα και οι φτωχοί στις γλάστρες και στις αυλές τους.
...Καμία σχέση με τα σκληρά ναρκωτικά, τα οποία παράγονταν σε άλλα σημεία του Πλανήτη και έπρεπε να περάσουν μεγάλους ωκεανούς και άπειρα τελωνεία και ελέγχους, για να φτάσουν στην "πιάτσα" πανάκριβα ...Σκληρά ναρκωτικά, τα οποία απαιτούσαν το πάθος και τον εθισμό των ναρκομανών, για να "δουλέψουν" στην "πιάτσα" ...Σκληρά ναρκωτικά, που έβγαζαν τρομερά κέρδη, αλλά είχαν επίσης και τρομερά έξοδα ...Σκληρά ναρκωτικά, των οποίων η εμπορία και η διακίνηση δεν μπορούσε να γίνει από κοινούς ανθρώπους ...Γνώσεις γεωστρατηγικής απαιτείται να έχει κάποιος, για να "σχεδιάσει" μια διαδρομή, ώστε να φτάσει το ναρκωτικό από το Αφγανιστάν μέχρι τις "πιάτσες" των ΗΠΑ ...Υποδομή μυστικών υπηρεσιών χρειάζεται, για να φτάσει ένα τέτοιο ναρκωτικό από το αφγανικό χωράφι του οπίου στο νεοϋορκέζικο Studio 54 ...Χρήμα πρέπει να ξοδευτεί, για να βγει χρήμα.
Όλα αυτά έγιναν μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και όπως αντιλαμβανόμαστε εξαιτίας του. Αν δεν υπήρχαν οι ναρκομανείς βετεράνοι του πολέμου να γνωρίζουν —ως πρώην στρατιώτες— τη "διαδρομή", αλλά και ως νυν πολίτες την "πιάτσα" μέσα στις ΗΠΑ, τίποτε από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε. Αν σκεφτεί κάποιος ότι σήμερα αυτή η κατάσταση όχι μόνον δεν γνωρίζει κρίση και κάμψη, αλλά συνεχίζει να "καλπάζει" και να αποφέρει ετήσια κέρδη πάνω από 200 δις δολάρια, ευνόητα είναι μερικά πράγματα.
Δεν μπορεί να είναι τυχαία κατάσταση. Κάποιοι την έφτιαξαν ...Την έφτιαξαν με κόπο, εφόσον, ως εξαιρετικά παράνομη κι απάνθρωπη δραστηριότητα, δεν βρήκε εξ’ αρχής πρόσφορο "έδαφος" ...Την έφτιαξαν με άπειρα χρήματα, γιατί τα μεγέθη και οι αποστάσεις μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης ήταν τεράστιες. Έτσι δεν είναι; Δεν γίνεται διαφορετικά ...Τυχαία μόνον νερό βρέχει ...Ναρκωτικά, για να "βρέξει", θα πρέπει να κινητοποιηθεί κόσμος και κοσμάκης ...Αυτό το λένε τα επίσημα στοιχεία των ΗΠΑ και όχι εμείς.
Τόνοι από "μαύρα" ναρκοδολάρια κυκλοφορούν μέσα σε μια κοινωνία, η οποία κυνηγάει με τον πιο σκληρό τρόπο και τον πιο ισχυρό μηχανισμό το "μαύρο" χρήμα. Άρα; Άρα, το "ξέπλυμα" είναι πανάκριβο. Ποιος είναι ο μόνος που μπορεί να το κάνει; Αυτοί, οι οποίοι εξ αρχής γνωρίζανε ότι μπορούν να το κάνουν ...Οι τοκογλύφοι ...Οι Εβραίοι, που παριστάνουν τους τραπεζίτες το πρωί και τους τοκογλύφους το βράδυ. Αν, δηλαδή, όλοι αυτοί οι εγκληματίες, οι οποίοι εμπορεύονται τα σκληρά ναρκωτικά, κατορθώνουν και μοιράζονται μεταξύ τους κέρδη 200 δις δολαρίων κάθε χρόνο, μόνον από τις ΗΠΑ τουλάχιστον τα 100 από αυτά τα δις καταλήγουν στις τσέπες των τοκογλύφων ...Στις τσέπες της Goldman Sachs και των άλλων "παιδιών".
...Είναι οι Εβραίοι αγαθοί; Πιστεύει κανείς ότι οι Εβραίοι δεν είναι έξυπνοι; Άρα; Άρα, αν μπορούμε να καταλάβουμε εκ των υστέρων πως κάτι είναι χρυσοφόρο γι' αυτούς, γιατί να μην υποθέσουμε ότι ήταν αρκετά έξυπνοι να το μεθοδεύσουν εκ των προτέρων; Αν γνώριζαν πόσα παράνομα —και άρα "βρόμικα"— δισεκατομμύρια θα προέκυπταν από την εμπορία ναρκωτικών και θα περίμεναν να "ξεπλυθούν", γιατί να μην την υποβοηθούσαν, εφόσον ήταν οι ειδικοί στο "ξέπλυμα"; Γιατί να μην "επενδύσουν" σε ανθρώπους, οι οποίοι θα έφερναν τόσα "βρόμικα" κέρδη; Γιατί να μην υποθέσουμε λοιπόν ότι αυτοί έκαναν "τον πόλεμο της ηρωίνης" εναντίον των ΗΠΑ; Σε τι διαφέρουν αυτοί από τους Βρετανούς, οι οποίοι έκαναν το ίδιο εναντίον της Κίνας; Ήταν ανήθικοι οι Βρετανοί και είναι ηθικοί οι Εβραίοι; Πώς να το εξηγήσουμε διαφορετικά;
Δεν μπορούμε καν να φανταστούμε ότι τυχαία κάποιοι άλλοι —πιο πονηροί από τους Εβραίους— έκαναν αυτήν την εμπορία και οι Εβραίοι τοκογλύφοι απλά ήταν οι τυχεροί, που μπορούσαν να "ξεπλύνουν" χρήμα. Δεν μπορούμε να φανταστούμε πού θα μπορούσαν να βρουν όλοι αυτοί οι "έξυπνοι" τόσα χρήματα και τόσες άκρες, για να κάνουν αυτό το επικίνδυνο και ριψοκίνδυνο οικονομικά εμπόριο. Πόσο τυχαία θα μπορούσε να είναι αυτή η κατάσταση, εφόσον χωρίς τον πανάκριβο πόλεμο του Βιετνάμ δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει η "φάμπρικα" των τρισεκατομμυρίων δολαρίων; Ποιοι κακοποιοί μπορούσαν να "εκμαιεύσουν" τέτοια απόφαση από τους πολιτικούς των ΗΠΑ; Οι πολιτικοί, που σχεδίασαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ, γνωρίζουν εκ των θέσεών τους τι πραγματικά έγινε σε εκείνον τον πόλεμο. Αυτοί, όμως, που τους χρηματοδότησαν, για να πάρουν την εξουσία, είναι αυτοί, οι οποίοι τα μεθόδευσαν όλα.
Είναι τυχαίο που το "άλμα", το οποίο οδήγησε στον πόλεμο του Βιετνάμ, έγινε από τον Κένεντι; Τον γιο του Τζόζεφ Κένεντι, ο οποίος έγινε πλούσιος εξαιτίας της ποτοαπαγόρευσης; Πόσο τυχαίο είναι που το ίδιο κύκλωμα στο ίδιο παιχνίδι για το ίδιο κέρδος χρησιμοποιεί τους ίδιους ανθρώπους;
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου