Siloviki -Η BP ελέγχει τη Βενεζουέλα του Μαδούρο, όπως την Τουρκία του Ερντογάν;
Από ρωσικής προέλευσης: Siloviki
Η Siloviki είναι μέλη της αστυνομίας των υπηρεσιών ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων. Επίσης, η «σιλοβική» είναι ένας ανεπίσημος όρος για μια ομάδα υψηλόβαθμων πολιτικών στους κορυφαίους κρατικούς θεσμούς της Ρωσικής Ομοσπονδίας που ήταν μέλη στρατιωτικών ή των υπηρεσιών ασφαλείας και συνεργάστηκε στενά με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στα πρώτα χρόνια της η καριέρα του.
Ο όρος προέρχεται από τη ρωσική λέξη "sila" (δύναμη), και σημαίνει κυριολεκτικά "άνθρωποι με δύναμη". Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, πολλοί νέοι πολιτικοί είχαν έντονες συζητήσεις σχετικά με την ανάγκη ελέγχου των "δομών δύναμης" (silovye struktury): το Υπουργείο Άμυνας, η Αστυνομία και η KGB FSB - Υπηρεσία Ομοσπονδιακής Ασφάλειας).
Η Siloviki στην κατασκευή
Πολλές από τις πρώτες σιλοβίκες δεν ήταν πιστοί στον Μπορίς Γέλτσιν (όταν ήταν Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας) και στην κυβέρνησή του. Αυτό οδήγησε σε αντίθεση μεταξύ του αρχηγού του κράτους και του Κοινοβουλίου τον Οκτώβριο του 1993. Ο Πρόεδρος θέλησε να περιορίσει τη δραστηριότητα των βουλευτών που αργούν να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις προσανατολισμένες στην αγορά. Αρχικά, η σιλοβική ήταν από την πλευρά του Κοινοβουλίου. Όταν κατέστη σαφές ότι η περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης θα μπορούσε να προκαλέσει νέο εμφύλιο πόλεμο στη Ρωσία, άλλαξαν αμέσως την υπακοή τους.
Τα πράγματα, ωστόσο, δεν βελτιώθηκαν για τη σιλοβική. Ήταν σχεδόν αδύνατο να διατηρηθεί ο στρατός και η αστυνομία χωρίς τους «νέους πλούσιους» της Ρωσίας - οι άνθρωποι που έκαναν τα εκατομμύρια τους σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, φυσικούς πόρους και λίγο περισσότερο από ό, τι στις αρχές της δεκαετίας του 1990, έκανε στην ατμόσφαιρα πρακτικά κανένας γραπτός νόμος και κανονισμούς για το εμπόριο και το εμπόριο. Αυτό έδωσε τη θέση της στους ισχυρισμούς περί διαφθοράς μεταξύ της σιλοβίκης που έπρεπε να υπογράψει επικερδείς συμβάσεις με τους επιχειρηματίες για να διατηρήσουν τις ένοπλες δυνάμεις στη ζωή τους.
Οι σιλοβίκες δεν ήταν καλά σεβαστές στα μέσα της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με αναλυτές, λόγω των γεγονότων στην Τσετσενία - όπου ο άρρωστος εξοπλισμένος ρωσικός στρατός της δεκαετίας του '90 έχασε τον πρώτο γύρο σύγκρουσης με τους τοπικούς πολέμαρχους που χρηματοδοτήθηκαν από τη διεθνή κοινότητα ισλαμικών εξτρεμιστές.
Το 1999, η σιλοβική άρχισε να αποκαθιστά την επιρροή της. Υπενθύμισε στους ανθρώπους τι μπορεί να κάνει η δύναμη όταν χρησιμοποιείται σωστά, καθώς ο νεοδιορισθείς Πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασε τη σταθερή του στάση για να συντρίψει την αντίσταση των Τσετσένων πολέμαρχων και να αποτρέψει τις μελλοντικές τους επιθέσεις εναντίον των αμάχων.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξελέγη Πρόεδρος τον Μάρτιο του 2000. Από καιρό σε καιρό προώθησε εκείνους με τους οποίους εργάστηκε κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στην KGB στη δεκαετία του '80, τόσο στη Ρωσία όσο και στην Ανατολική Γερμανία, καθώς και στο γραφείο του Δήμαρχου St. Πετρούπολη τη δεκαετία του '90. Καθώς η επιρροή αυτών των ανθρώπων αυξήθηκε, πολλοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί αναλυτές άρχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο "σιλοβική" σε ευρύτερη κλίμακα.
Στα ψηλά μέρη
Τα τρία πιο γνωστά "μέλη της σιλοβίκης" είναι ο Σεργκέι Ιβάνοφ , ο Νικολάι Πατούσεφ και ο Ιγκόρ Σεχίν - άνθρωποι που από καιρό ήταν μέλη της ομάδας του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο Σεργκέι Ιβάνοφ ήταν αναπληρωτής του Πούτιν στο FSB (πρώην KGB ). Αφού έφυγε από τη στρατιωτική θητεία, διορίστηκε ο υπουργός Άμυνας - ο πρώτος πολιτικός στην ιστορία της σύγχρονης Ρωσίας για να ηγηθεί του στρατού. Από το 2005 κατέχει τη θέση του Αντιπροέδρου.
Ο Νικολάι Πατρουσεφ υπήρξε επί μακρόν επικεφαλής της FSB. Τώρα είναι ο επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας - ένα συμβουλευτικό όργανο του Προέδρου που ασχολείται με σημαντικές υποθέσεις εθνικής ασφάλειας.
Ο Igor Sechin είναι επίσης στενός συνεργάτης του Βλαντιμίρ Πούτιν. Από το 2000 έως το 2008 ήταν αναπληρωτής προϊστάμενος της Προεδρικής Διοίκησης. Αφού ο Βλαντιμίρ Πούτιν ορίστηκε πρωθυπουργός, ο Σεχίν έγινε αναπληρωτής του. Μέρος της δουλειάς του είναι να επιβλέπει τις συμβάσεις της Ρωσίας για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, καθώς και τους διεθνείς δεσμούς της χώρας με τους στρατηγικούς συμμάχους της. Είναι επίσης ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της "Rosneft", μιας από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες στη Ρωσική Ομοσπονδία.
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η σιλοβική κατάφερε να μειώσει την επιρροή των «νέων πλουσίων» της Ρωσίας. Ακόμη και οι πιο σκληροί επικριτές της ομάδας σημειώνουν τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά τους: κατάφεραν να αναπτύξουν τη δραστηριότητα της Προεδρικής Διοίκησης - από τις σχέσεις με την κυβέρνηση, τους αρχηγούς των περιφερειών και το κοινοβούλιο με την εισερχόμενη ροή χαρτιού και το χρονοδιάγραμμα του προέδρου.
Αν και μερικές από τις σιλοβικές εταιρείες κατέχουν σημαντικές θέσεις στη ρωσική κυβέρνηση, δεν είναι ενωμένες σύμφωνα με τις αρχές ενός πολιτικού κόμματος, δεν υπάρχει σαφώς διατυπωμένη «ημερήσια διάταξη σιλοβίας». Αλλά πολλοί ειδικοί των πολιτικών επιστημών υπογραμμίζουν την επιθυμία τους για την επανεμφάνιση ενός ισχυρού ρωσικού κράτους που θα επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό όλες τις σφαίρες της ζωής στη ρωσική κοινωνία.
Συντάχθηκε από τον Oleg Dmitriev, RT
Η BP ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΡΟΣΝΕΦΤ!..... MORGAN STANLEY
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ BP EXPLORACION DE VENEZUELA SA
Από ρωσικής προέλευσης: Siloviki
Η Siloviki είναι μέλη της αστυνομίας των υπηρεσιών ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων. Επίσης, η «σιλοβική» είναι ένας ανεπίσημος όρος για μια ομάδα υψηλόβαθμων πολιτικών στους κορυφαίους κρατικούς θεσμούς της Ρωσικής Ομοσπονδίας που ήταν μέλη στρατιωτικών ή των υπηρεσιών ασφαλείας και συνεργάστηκε στενά με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στα πρώτα χρόνια της η καριέρα του.
Ο όρος προέρχεται από τη ρωσική λέξη "sila" (δύναμη), και σημαίνει κυριολεκτικά "άνθρωποι με δύναμη". Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, πολλοί νέοι πολιτικοί είχαν έντονες συζητήσεις σχετικά με την ανάγκη ελέγχου των "δομών δύναμης" (silovye struktury): το Υπουργείο Άμυνας, η Αστυνομία και η KGB FSB - Υπηρεσία Ομοσπονδιακής Ασφάλειας).
Η Siloviki στην κατασκευή
Πολλές από τις πρώτες σιλοβίκες δεν ήταν πιστοί στον Μπορίς Γέλτσιν (όταν ήταν Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας) και στην κυβέρνησή του. Αυτό οδήγησε σε αντίθεση μεταξύ του αρχηγού του κράτους και του Κοινοβουλίου τον Οκτώβριο του 1993. Ο Πρόεδρος θέλησε να περιορίσει τη δραστηριότητα των βουλευτών που αργούν να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις προσανατολισμένες στην αγορά. Αρχικά, η σιλοβική ήταν από την πλευρά του Κοινοβουλίου. Όταν κατέστη σαφές ότι η περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης θα μπορούσε να προκαλέσει νέο εμφύλιο πόλεμο στη Ρωσία, άλλαξαν αμέσως την υπακοή τους.
Τα πράγματα, ωστόσο, δεν βελτιώθηκαν για τη σιλοβική. Ήταν σχεδόν αδύνατο να διατηρηθεί ο στρατός και η αστυνομία χωρίς τους «νέους πλούσιους» της Ρωσίας - οι άνθρωποι που έκαναν τα εκατομμύρια τους σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, φυσικούς πόρους και λίγο περισσότερο από ό, τι στις αρχές της δεκαετίας του 1990, έκανε στην ατμόσφαιρα πρακτικά κανένας γραπτός νόμος και κανονισμούς για το εμπόριο και το εμπόριο. Αυτό έδωσε τη θέση της στους ισχυρισμούς περί διαφθοράς μεταξύ της σιλοβίκης που έπρεπε να υπογράψει επικερδείς συμβάσεις με τους επιχειρηματίες για να διατηρήσουν τις ένοπλες δυνάμεις στη ζωή τους.
Οι σιλοβίκες δεν ήταν καλά σεβαστές στα μέσα της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με αναλυτές, λόγω των γεγονότων στην Τσετσενία - όπου ο άρρωστος εξοπλισμένος ρωσικός στρατός της δεκαετίας του '90 έχασε τον πρώτο γύρο σύγκρουσης με τους τοπικούς πολέμαρχους που χρηματοδοτήθηκαν από τη διεθνή κοινότητα ισλαμικών εξτρεμιστές.
Το 1999, η σιλοβική άρχισε να αποκαθιστά την επιρροή της. Υπενθύμισε στους ανθρώπους τι μπορεί να κάνει η δύναμη όταν χρησιμοποιείται σωστά, καθώς ο νεοδιορισθείς Πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασε τη σταθερή του στάση για να συντρίψει την αντίσταση των Τσετσένων πολέμαρχων και να αποτρέψει τις μελλοντικές τους επιθέσεις εναντίον των αμάχων.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξελέγη Πρόεδρος τον Μάρτιο του 2000. Από καιρό σε καιρό προώθησε εκείνους με τους οποίους εργάστηκε κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στην KGB στη δεκαετία του '80, τόσο στη Ρωσία όσο και στην Ανατολική Γερμανία, καθώς και στο γραφείο του Δήμαρχου St. Πετρούπολη τη δεκαετία του '90. Καθώς η επιρροή αυτών των ανθρώπων αυξήθηκε, πολλοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί αναλυτές άρχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο "σιλοβική" σε ευρύτερη κλίμακα.
Στα ψηλά μέρη
Τα τρία πιο γνωστά "μέλη της σιλοβίκης" είναι ο Σεργκέι Ιβάνοφ , ο Νικολάι Πατούσεφ και ο Ιγκόρ Σεχίν - άνθρωποι που από καιρό ήταν μέλη της ομάδας του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο Σεργκέι Ιβάνοφ ήταν αναπληρωτής του Πούτιν στο FSB (πρώην KGB ). Αφού έφυγε από τη στρατιωτική θητεία, διορίστηκε ο υπουργός Άμυνας - ο πρώτος πολιτικός στην ιστορία της σύγχρονης Ρωσίας για να ηγηθεί του στρατού. Από το 2005 κατέχει τη θέση του Αντιπροέδρου.
Ο Νικολάι Πατρουσεφ υπήρξε επί μακρόν επικεφαλής της FSB. Τώρα είναι ο επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας - ένα συμβουλευτικό όργανο του Προέδρου που ασχολείται με σημαντικές υποθέσεις εθνικής ασφάλειας.
Ο Igor Sechin είναι επίσης στενός συνεργάτης του Βλαντιμίρ Πούτιν. Από το 2000 έως το 2008 ήταν αναπληρωτής προϊστάμενος της Προεδρικής Διοίκησης. Αφού ο Βλαντιμίρ Πούτιν ορίστηκε πρωθυπουργός, ο Σεχίν έγινε αναπληρωτής του. Μέρος της δουλειάς του είναι να επιβλέπει τις συμβάσεις της Ρωσίας για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, καθώς και τους διεθνείς δεσμούς της χώρας με τους στρατηγικούς συμμάχους της. Είναι επίσης ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της "Rosneft", μιας από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες στη Ρωσική Ομοσπονδία.
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η σιλοβική κατάφερε να μειώσει την επιρροή των «νέων πλουσίων» της Ρωσίας. Ακόμη και οι πιο σκληροί επικριτές της ομάδας σημειώνουν τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά τους: κατάφεραν να αναπτύξουν τη δραστηριότητα της Προεδρικής Διοίκησης - από τις σχέσεις με την κυβέρνηση, τους αρχηγούς των περιφερειών και το κοινοβούλιο με την εισερχόμενη ροή χαρτιού και το χρονοδιάγραμμα του προέδρου.
Αν και μερικές από τις σιλοβικές εταιρείες κατέχουν σημαντικές θέσεις στη ρωσική κυβέρνηση, δεν είναι ενωμένες σύμφωνα με τις αρχές ενός πολιτικού κόμματος, δεν υπάρχει σαφώς διατυπωμένη «ημερήσια διάταξη σιλοβίας». Αλλά πολλοί ειδικοί των πολιτικών επιστημών υπογραμμίζουν την επιθυμία τους για την επανεμφάνιση ενός ισχυρού ρωσικού κράτους που θα επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό όλες τις σφαίρες της ζωής στη ρωσική κοινωνία.
Συντάχθηκε από τον Oleg Dmitriev, RT
Η BP ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΡΟΣΝΕΦΤ!..... MORGAN STANLEY
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ BP EXPLORACION DE VENEZUELA SA
