Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ "ΚΟΙΝΟ" ΚΑΛΟ-ΜΠΡΕΖΙΝΣΚΥ
Ενώ οι διάφορες χώρες θα πρέπει να αξιολογούνται όχι μονάχα ανάλογα με το βαθμό της "δημοκρατίας" στο εσωτερικό τους, αλλά και με βάση το πόσο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ έχουν γίνει!..... 
Η ελκυστικότικα μιας ιδεολογίας δεν πηγάζει μονάχα από το όραμά της για το μέλλον, αλλά και από τους συναρπαστικούς μύθους της για το παρόν. Οι τελευταίοι νομιμοποιούν το πρώτο, παρέχοντάς του αξιόπιστη ενίσχυση.
Και η Παγκοσμιοποίηση έχει πολλούς τέτοιους μύθους.
Ένας ανάμεσά τους αναφέρεται στη μετασοβιετική Ρωσσία.
Μεγάλο μέρος της αμερικανικής πολιτικής έναντι της Ρωσσίας κατά τη διάρκεια της προεδρίας Κλίντον ήταν εμποτισμένο με μηχανιστικές, ακόμη και δογματικές έννοιες που προέρχονταν από τον δογματικό ορισμό της Παγκοσμιοποίησης.
Η αμερικανική κυβέρνηση διακήρυσσε συχνά την υπόθεση ότι όσο περισσότερο η Ρωσσία υιοθετούσε τις αρχές της ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗΣ από την αγορά και αλληλεξαρτημένης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, τόσο περισσότερο η πολιτική της θα κατέληγε να συμμερίζεται τα "οικουμενικά" κριτήρια που καθορίζονται βάσει της δυτικής εμπειρίας.
Γι' αυτό και η ανάπτυξη της δημοκρατίας στη Ρωσσία αναμενόταν κατά ένα σχεδόν ντετερμινιστικό, μαρξιστικό τρόπο να είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν των δυνάμεων της αγοράς και όχι αποτέλεσμα βαθύτερων ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ή ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ!......
Οι ειδικοί του Κλίντον σε θέματα Ρωσσίας είχαν φτάσει μέχρι του σημείου να διακηρύξουν την "εκλογή" του Προέδρου Πούτιν ως την κορυφαία απόδειξη ότι η δημοκρατία στη χώρα ήταν γεγονός.
Δυστυχώς, η επακόλουθη ρωσσική παλινδρόμηση από τα πρότυπα μιας ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ και μιας "γνήσιας" δημοκρατίας εμπεριείχε μερικούς από τους κινδύνους που είναι σύμφυτοι με τη μετατροπή των πολύπλοκων διαδικασιών της ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ σε τυποποιημένες μορφές έκφρασής της!/........
Διαγγελέας
Ενώ οι διάφορες χώρες θα πρέπει να αξιολογούνται όχι μονάχα ανάλογα με το βαθμό της "δημοκρατίας" στο εσωτερικό τους, αλλά και με βάση το πόσο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ έχουν γίνει!.....
Η ελκυστικότικα μιας ιδεολογίας δεν πηγάζει μονάχα από το όραμά της για το μέλλον, αλλά και από τους συναρπαστικούς μύθους της για το παρόν. Οι τελευταίοι νομιμοποιούν το πρώτο, παρέχοντάς του αξιόπιστη ενίσχυση.
Και η Παγκοσμιοποίηση έχει πολλούς τέτοιους μύθους.
Ένας ανάμεσά τους αναφέρεται στη μετασοβιετική Ρωσσία.
Μεγάλο μέρος της αμερικανικής πολιτικής έναντι της Ρωσσίας κατά τη διάρκεια της προεδρίας Κλίντον ήταν εμποτισμένο με μηχανιστικές, ακόμη και δογματικές έννοιες που προέρχονταν από τον δογματικό ορισμό της Παγκοσμιοποίησης.
Η αμερικανική κυβέρνηση διακήρυσσε συχνά την υπόθεση ότι όσο περισσότερο η Ρωσσία υιοθετούσε τις αρχές της ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗΣ από την αγορά και αλληλεξαρτημένης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, τόσο περισσότερο η πολιτική της θα κατέληγε να συμμερίζεται τα "οικουμενικά" κριτήρια που καθορίζονται βάσει της δυτικής εμπειρίας.
Γι' αυτό και η ανάπτυξη της δημοκρατίας στη Ρωσσία αναμενόταν κατά ένα σχεδόν ντετερμινιστικό, μαρξιστικό τρόπο να είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν των δυνάμεων της αγοράς και όχι αποτέλεσμα βαθύτερων ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ή ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ!......
Οι ειδικοί του Κλίντον σε θέματα Ρωσσίας είχαν φτάσει μέχρι του σημείου να διακηρύξουν την "εκλογή" του Προέδρου Πούτιν ως την κορυφαία απόδειξη ότι η δημοκρατία στη χώρα ήταν γεγονός.
Δυστυχώς, η επακόλουθη ρωσσική παλινδρόμηση από τα πρότυπα μιας ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ και μιας "γνήσιας" δημοκρατίας εμπεριείχε μερικούς από τους κινδύνους που είναι σύμφυτοι με τη μετατροπή των πολύπλοκων διαδικασιών της ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ σε τυποποιημένες μορφές έκφρασής της!/........
Διαγγελέας