Το Ίδρυμα Παιδεραστών του Ερντογάν!.....
Η κακομεταχείριση παιδιών στην Τουρκία είναι μια «σοβαρή πραγματικότητα» που σβήνει από το Στίγμα
Τον περασμένο μήνα, ένα σκάνδαλο μαζικής κατάχρησης παιδιών που συνδέεται με ένα συντηρητικό ίδρυμα που ευνοήθηκε από το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) διοχετεύθηκε στην επιφάνεια της Τουρκίας. Ένας άνδρας δάσκαλος (MB) συνελήφθη υπό την υποψία βιασμού τουλάχιστον 10 φοιτητών σε ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς κοιτώνες, μερικοί εκ των οποίων διοικούνταν από το φιλοκυβερνητικό Ίδρυμα Ensar.
Μια απαγόρευση της κάλυψης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης από την εφημερίδα, η οποία διατάχθηκε από ένα τοπικό δικαστήριο σύντομα μετά τη διάρρηξη των ειδήσεων για το σκάνδαλο, έχει καλύψει πολλές από τις σημαντικές λεπτομέρειες της υπόθεσης, αφήνοντας τα τοπικά μέσα να τροφοδοτούν τα αποκόμματα.
Αλλά το ευρύτερο πρόβλημα της κακοποίησης παιδιών στην Τουρκία γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κρυφτεί.
Σύμφωνα με την Ένωση Εκστρατειών κατά της κακοποίησης παιδιών, ο αριθμός των περιπτώσεων κακοποίησης παιδιών στη χώρα αυξήθηκε κατά 50% την τελευταία πενταετία και κατά 125% τα τελευταία 10 χρόνια.
Η εκστρατεία λέει ότι ένας στους έξι άνδρες και ένας στους τέσσερις θηλυκούς υποφέρουν από κάποια μορφή κακοποίησης ενώ εξακολουθούν να είναι παιδιά.
Η υπουργός Οικογένειας και Κοινωνικής Πολιτικής της Τουρκίας υπουργός Sema Ramazanoğlu προκάλεσε τον δημόσιο θυμό αναφερόμενος στη σειρά των καταχρήσεων στην επαρχιακή πόλη Καραμάν ως «ένα έκτακτο περιστατικό» και επέκρινε τους αντιπάλους στο κοινοβούλιο ζητώντας δράση εναντίον του ιδρύματος για προσπάθεια να " Ensar.
Αυτό οδήγησε στη δημιουργία μιας αναφοράς στις 23 Μαρτίου στο Change.org με περισσότερους από 300.000 υπογράφοντες μέχρι σήμερα που ζητούσαν την απόλυση του Ramazanoğlu.
Στις 5 Απριλίου, ο Ramazanoğlu επέζησε μιας πρότασης μομφής που πρότεινε η αντιπολίτευση μετά την άσκηση βέτο από την κοινοβουλευτική κυβέρνηση που κυριάρχησε στο ΑΚΡ.
Ο Tuncay Ozkan, αντιπολιτευόμενος βουλευτής από την CHP, έκανε tweeted λίγο μετά την απόρριψη της πρότασης μομφής: "Η πρόταση μομφής κατά του οικογενειακού υπουργού για το σκάνδαλο βιασμού στο Karaman έχει ανατραπεί. Τα μέλη του AKP σχηματίζουν μια ουρά για να γιορτάσουν. "
Σε απάντηση, το # hashtag του TecavüzAKlandı (που απαγγέλλεται ο "βιασμός απαλλάσσεται") έχει προσανατολιστεί στο Twitter, καθώς οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των παιδιών οδήγησαν σε μια καταιγίδα κριτικής εναντίον του φιλάργυρου υπουργού.
Παρά το γεγονός ότι αρχικά εμπόδισε την αντιπολίτευση, ζητάει μια ειδικά διορισμένη επιτροπή παιδικής κακοποίησης, το AKP από τότε έχει προσχωρήσει στο αίτημα, αν και 9 από τα 15 μέλη της επιτροπής θα εξαχθούν από το κυβερνών κόμμα.
"Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σε περιπτώσεις κατάχρησης είναι οι προσπάθειες για την κάλυψή τους"
Πιο οδυνηρό είδηση ήρθε στις αρχές αυτού του μήνα από τη δυτική πόλη της Σμύρνης, όπου η αστυνομία συνέλαβε τους υπόπτους κακοποίησης παιδιών σε δύο διαφορετικά σχολεία, και την ανατολική πόλη Βαν, όπου ένας καθηγητής αγγλικών είναι υπό έρευνα για τους ισχυρισμούς που αγγίζουν μέχρι και τα δύο αρσενικά και θηλυκά φοιτητές και κάνοντας τους μαθητές να παρακολουθούν σεξουαλικά σαφή βίντεο.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση που δημοσίευσε ο τοπικός παρατηρητής Bianet , 64 παιδιά ενοχλήθηκαν σε 14 διαφορετικές πόλεις μόνο τον Μάρτιο, ενώ το 41% των κρατουμένων που κρατούνται από την αστυνομία ήταν δάσκαλοι.
Αυτό το μήνα οι Global Voices μίλησαν στον κλινικό ψυχολόγο Cemre Soysal , ο οποίος ειδικεύεται στην ψυχολογία των παιδιών, για τη σημασία του σκανδάλου που συνδέεται με το Ίδρυμα Ensar και τον αυξανόμενο αριθμό περιπτώσεων κατάχρησης παιδιών στην Τουρκία.
GV: Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση υποστήριζε σε μεγάλο βαθμό το Ίδρυμα Ensar. Πώς, κατά την άποψή σας, αυτή η υποστηρικτική θέση επηρεάζει τη ζωή των παιδιών που έχουν κακοποιηθεί ;
CS: Δεν έχουμε ιδέα για το πόσα παιδιά επηρεάστηκαν [από αυτό το σκάνδαλο] ή τι είδους στήριξη παρέχουν οι αρχές. Το υπουργείο δηλώνει ότι έχει παρασχεθεί ψυχοκοινωνική υποστήριξη. Επίσης, δεν γνωρίζουμε εάν οι οικογένειες [που επηρεάζονται από τις φερόμενες καταχρήσεις] είναι υποστηρικτικές ή εχθρικές προς τα παιδιά τους. Οι οικογένειες είναι ως επί το πλείστον οικογένειες χαμηλού εισοδήματος που μπορεί να χρειαστούν την οικονομική υποστήριξη που προσφέρει το ίδρυμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ίσως επιλέγουν να παραμείνουν σιωπηλοί για το θέμα. Αυτό που είναι βέβαιο στην περίπτωση αυτή είναι ότι τα παιδιά βρίσκονται στη δυσκολότερη θέση [...]
Σε τέτοιου είδους περιστατικά το θύμα θέτει ερωτήσεις για πολύ καιρό, προσπαθεί να αξιολογήσει εάν η κατάχρηση είναι δικό του / της βλάβη. Η υπέρβαση του τραύματος ξεκινάει τη στιγμή [το πρόσωπο μπορεί να πει] "Δεν ήταν δικό μου λάθος". Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης είναι πολύ σημαντική. Τα παιδιά μπορεί να σκεφτούν: "Έτσι, το μέλλον του ιδρύματος είναι πολύ πιο πολύτιμο από το δικό μας". Μπορεί να θεωρούν τους εαυτούς τους ως ένοχους και άνευ αξίας. Αυτό θα τους αναγκάσει να αισθανθούν πιο έντονα τα αποτελέσματα του τραύματος.
Μια δίκαιη τιμωρία για τον βιαστή είναι κρίσιμη για τα παιδιά που πάσχουν από τραύμα.
GV: Από το σκάνδαλο του Ιδρύματος Ensar, έχουμε δει περισσότερα νέα σχετικά με την παιδική κακοποίηση, ενώ τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι οι καταχρήσεις έχουν αυξηθεί κατά 50% τα τελευταία πέντε χρόνια. Έχουν τα εγκλήματα κατά των παιδιών αυξημένα σε αριθμό, ή είναι μόνο οι περιπτώσεις που καθίστανται πιο ορατές;
CS : Αν υπάρχει έρευνα που δείχνει μια αυξανόμενη τάση, πρέπει να την αναλύσουμε και να εξετάσουμε τις μεταβλητές που επηρεάζουν αυτά τα αποτελέσματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σε υποθέσεις κατάχρησης είναι οι προσπάθειες για την κάλυψή τους. Αυτό σχετίζεται ιδιαίτερα με τις εγχώριες καταχρήσεις, όπου η σιωπή είναι συχνά το προτιμότερο πράγμα που πρέπει να κάνετε, λαμβάνοντας υπόψη την οικογενειακή φήμη και την οικογενειακή φήμη. Οι κακοποιημένοι θυσιάζονται για χάρη αυτής της οικογενειακής τάξης. Δεδομένου ότι οι περιπτώσεις αυτές είναι τακτικές, υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των αναφερόμενων και των πραγματικών αριθμών.
Παρόλο που οι καταχρήσεις φαίνεται να αυξάνονται πρόσφατα, η παιδική κακοποίηση είναι μια σοβαρή πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια. Πρόσφατα εφάρμοσε μεγαλύτερη προσοχή από τότε που η κυβέρνηση και το κοινό συζητούν το πρόβλημα. Σε περίπτωση αύξησης κατά 50% των αναφερόμενων περιπτώσεων, θα πρέπει να αναλυθούν τα αίτια. Για παράδειγμα, οι διαφορές μεταξύ πόλεων και περιφερειών, τυχόν μέτρα προστασίας που υπάρχουν σε πόλεις όπου αναφέρονται λιγότερες περιπτώσεις και, κυρίως, αξιολόγηση των επακόλουθων περιπτώσεων. Αυτό θα ήταν επωφελές για εμάς στην ανάπτυξη πολιτικών για την αντιμετώπιση των καταχρήσεων.
GV: Τι είδους προβλήματα ή τραύματα κάνουν τα παιδιά με κακοποίηση να αντιμετωπίσουν αργότερα και μπορούν οι οικογένειες να κάνουν τίποτα για να προστατεύσουν τα παιδιά τους από πιθανές καταχρήσεις;
CS: Κάθε παιδί που έχει κακοποιηθεί έχει σοβαρό τραύμα [...] Το τραύμα αυτό είναι καταστροφικό ορόσημο για το παιδί. Παίρνουμε αρνητικές γνωστικές γνώσεις για τον εαυτό μας κατά τη διάρκεια περιόδων τραύματος: «Είμαι άχρηστη», «είμαι κακός», «είμαι ανασφαλής». Αυτά είναι μερικά από αυτά τα συναισθήματα. Οι κακοποιημένοι άνθρωποι πρέπει να λάβουν ψυχολογική υποστήριξη για να μπορέσουν να ξεπεράσουν αυτές τις γνωστικές λειτουργίες.
Οι οικογένειες πρέπει να διδάσκουν στα παιδιά τους πώς να προστατεύουν το σώμα τους και επίσης να σέβονται τα σύνορα των παιδιών τους. Η έννοια της ιδιωτικής σφαίρας είναι κρίσιμη. Σε περίπτωση βίας, τα παιδιά πρέπει να προστατεύσουν την ιδιωτική τους σφαίρα και να αντιδράσουν φωνάζοντας ή φωνάζοντας. Τα παιδιά πρέπει να βεβαιωθούν ότι σε περιπτώσεις παραβιάσεων θα υποστηρίζονται από τις οικογένειές τους επειδή μπορούν να επιλέξουν τη σιωπή εάν αμφιβάλλουν ότι θα πιστέψουν.
Η κακομεταχείριση παιδιών στην Τουρκία είναι μια «σοβαρή πραγματικότητα» που σβήνει από το Στίγμα
Τον περασμένο μήνα, ένα σκάνδαλο μαζικής κατάχρησης παιδιών που συνδέεται με ένα συντηρητικό ίδρυμα που ευνοήθηκε από το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) διοχετεύθηκε στην επιφάνεια της Τουρκίας. Ένας άνδρας δάσκαλος (MB) συνελήφθη υπό την υποψία βιασμού τουλάχιστον 10 φοιτητών σε ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς κοιτώνες, μερικοί εκ των οποίων διοικούνταν από το φιλοκυβερνητικό Ίδρυμα Ensar.
Μια απαγόρευση της κάλυψης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης από την εφημερίδα, η οποία διατάχθηκε από ένα τοπικό δικαστήριο σύντομα μετά τη διάρρηξη των ειδήσεων για το σκάνδαλο, έχει καλύψει πολλές από τις σημαντικές λεπτομέρειες της υπόθεσης, αφήνοντας τα τοπικά μέσα να τροφοδοτούν τα αποκόμματα.
Αλλά το ευρύτερο πρόβλημα της κακοποίησης παιδιών στην Τουρκία γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κρυφτεί.
Σύμφωνα με την Ένωση Εκστρατειών κατά της κακοποίησης παιδιών, ο αριθμός των περιπτώσεων κακοποίησης παιδιών στη χώρα αυξήθηκε κατά 50% την τελευταία πενταετία και κατά 125% τα τελευταία 10 χρόνια.
Η εκστρατεία λέει ότι ένας στους έξι άνδρες και ένας στους τέσσερις θηλυκούς υποφέρουν από κάποια μορφή κακοποίησης ενώ εξακολουθούν να είναι παιδιά.
Η υπουργός Οικογένειας και Κοινωνικής Πολιτικής της Τουρκίας υπουργός Sema Ramazanoğlu προκάλεσε τον δημόσιο θυμό αναφερόμενος στη σειρά των καταχρήσεων στην επαρχιακή πόλη Καραμάν ως «ένα έκτακτο περιστατικό» και επέκρινε τους αντιπάλους στο κοινοβούλιο ζητώντας δράση εναντίον του ιδρύματος για προσπάθεια να " Ensar.
Αυτό οδήγησε στη δημιουργία μιας αναφοράς στις 23 Μαρτίου στο Change.org με περισσότερους από 300.000 υπογράφοντες μέχρι σήμερα που ζητούσαν την απόλυση του Ramazanoğlu.
Στις 5 Απριλίου, ο Ramazanoğlu επέζησε μιας πρότασης μομφής που πρότεινε η αντιπολίτευση μετά την άσκηση βέτο από την κοινοβουλευτική κυβέρνηση που κυριάρχησε στο ΑΚΡ.
Ο Tuncay Ozkan, αντιπολιτευόμενος βουλευτής από την CHP, έκανε tweeted λίγο μετά την απόρριψη της πρότασης μομφής: "Η πρόταση μομφής κατά του οικογενειακού υπουργού για το σκάνδαλο βιασμού στο Karaman έχει ανατραπεί. Τα μέλη του AKP σχηματίζουν μια ουρά για να γιορτάσουν. "
Σε απάντηση, το # hashtag του TecavüzAKlandı (που απαγγέλλεται ο "βιασμός απαλλάσσεται") έχει προσανατολιστεί στο Twitter, καθώς οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των παιδιών οδήγησαν σε μια καταιγίδα κριτικής εναντίον του φιλάργυρου υπουργού.
Παρά το γεγονός ότι αρχικά εμπόδισε την αντιπολίτευση, ζητάει μια ειδικά διορισμένη επιτροπή παιδικής κακοποίησης, το AKP από τότε έχει προσχωρήσει στο αίτημα, αν και 9 από τα 15 μέλη της επιτροπής θα εξαχθούν από το κυβερνών κόμμα.
"Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σε περιπτώσεις κατάχρησης είναι οι προσπάθειες για την κάλυψή τους"
Πιο οδυνηρό είδηση ήρθε στις αρχές αυτού του μήνα από τη δυτική πόλη της Σμύρνης, όπου η αστυνομία συνέλαβε τους υπόπτους κακοποίησης παιδιών σε δύο διαφορετικά σχολεία, και την ανατολική πόλη Βαν, όπου ένας καθηγητής αγγλικών είναι υπό έρευνα για τους ισχυρισμούς που αγγίζουν μέχρι και τα δύο αρσενικά και θηλυκά φοιτητές και κάνοντας τους μαθητές να παρακολουθούν σεξουαλικά σαφή βίντεο.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση που δημοσίευσε ο τοπικός παρατηρητής Bianet , 64 παιδιά ενοχλήθηκαν σε 14 διαφορετικές πόλεις μόνο τον Μάρτιο, ενώ το 41% των κρατουμένων που κρατούνται από την αστυνομία ήταν δάσκαλοι.
Αυτό το μήνα οι Global Voices μίλησαν στον κλινικό ψυχολόγο Cemre Soysal , ο οποίος ειδικεύεται στην ψυχολογία των παιδιών, για τη σημασία του σκανδάλου που συνδέεται με το Ίδρυμα Ensar και τον αυξανόμενο αριθμό περιπτώσεων κατάχρησης παιδιών στην Τουρκία.
GV: Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση υποστήριζε σε μεγάλο βαθμό το Ίδρυμα Ensar. Πώς, κατά την άποψή σας, αυτή η υποστηρικτική θέση επηρεάζει τη ζωή των παιδιών που έχουν κακοποιηθεί ;
CS: Δεν έχουμε ιδέα για το πόσα παιδιά επηρεάστηκαν [από αυτό το σκάνδαλο] ή τι είδους στήριξη παρέχουν οι αρχές. Το υπουργείο δηλώνει ότι έχει παρασχεθεί ψυχοκοινωνική υποστήριξη. Επίσης, δεν γνωρίζουμε εάν οι οικογένειες [που επηρεάζονται από τις φερόμενες καταχρήσεις] είναι υποστηρικτικές ή εχθρικές προς τα παιδιά τους. Οι οικογένειες είναι ως επί το πλείστον οικογένειες χαμηλού εισοδήματος που μπορεί να χρειαστούν την οικονομική υποστήριξη που προσφέρει το ίδρυμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ίσως επιλέγουν να παραμείνουν σιωπηλοί για το θέμα. Αυτό που είναι βέβαιο στην περίπτωση αυτή είναι ότι τα παιδιά βρίσκονται στη δυσκολότερη θέση [...]
Σε τέτοιου είδους περιστατικά το θύμα θέτει ερωτήσεις για πολύ καιρό, προσπαθεί να αξιολογήσει εάν η κατάχρηση είναι δικό του / της βλάβη. Η υπέρβαση του τραύματος ξεκινάει τη στιγμή [το πρόσωπο μπορεί να πει] "Δεν ήταν δικό μου λάθος". Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης είναι πολύ σημαντική. Τα παιδιά μπορεί να σκεφτούν: "Έτσι, το μέλλον του ιδρύματος είναι πολύ πιο πολύτιμο από το δικό μας". Μπορεί να θεωρούν τους εαυτούς τους ως ένοχους και άνευ αξίας. Αυτό θα τους αναγκάσει να αισθανθούν πιο έντονα τα αποτελέσματα του τραύματος.
Μια δίκαιη τιμωρία για τον βιαστή είναι κρίσιμη για τα παιδιά που πάσχουν από τραύμα.
GV: Από το σκάνδαλο του Ιδρύματος Ensar, έχουμε δει περισσότερα νέα σχετικά με την παιδική κακοποίηση, ενώ τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι οι καταχρήσεις έχουν αυξηθεί κατά 50% τα τελευταία πέντε χρόνια. Έχουν τα εγκλήματα κατά των παιδιών αυξημένα σε αριθμό, ή είναι μόνο οι περιπτώσεις που καθίστανται πιο ορατές;
CS : Αν υπάρχει έρευνα που δείχνει μια αυξανόμενη τάση, πρέπει να την αναλύσουμε και να εξετάσουμε τις μεταβλητές που επηρεάζουν αυτά τα αποτελέσματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σε υποθέσεις κατάχρησης είναι οι προσπάθειες για την κάλυψή τους. Αυτό σχετίζεται ιδιαίτερα με τις εγχώριες καταχρήσεις, όπου η σιωπή είναι συχνά το προτιμότερο πράγμα που πρέπει να κάνετε, λαμβάνοντας υπόψη την οικογενειακή φήμη και την οικογενειακή φήμη. Οι κακοποιημένοι θυσιάζονται για χάρη αυτής της οικογενειακής τάξης. Δεδομένου ότι οι περιπτώσεις αυτές είναι τακτικές, υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των αναφερόμενων και των πραγματικών αριθμών.
Παρόλο που οι καταχρήσεις φαίνεται να αυξάνονται πρόσφατα, η παιδική κακοποίηση είναι μια σοβαρή πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια. Πρόσφατα εφάρμοσε μεγαλύτερη προσοχή από τότε που η κυβέρνηση και το κοινό συζητούν το πρόβλημα. Σε περίπτωση αύξησης κατά 50% των αναφερόμενων περιπτώσεων, θα πρέπει να αναλυθούν τα αίτια. Για παράδειγμα, οι διαφορές μεταξύ πόλεων και περιφερειών, τυχόν μέτρα προστασίας που υπάρχουν σε πόλεις όπου αναφέρονται λιγότερες περιπτώσεις και, κυρίως, αξιολόγηση των επακόλουθων περιπτώσεων. Αυτό θα ήταν επωφελές για εμάς στην ανάπτυξη πολιτικών για την αντιμετώπιση των καταχρήσεων.
GV: Τι είδους προβλήματα ή τραύματα κάνουν τα παιδιά με κακοποίηση να αντιμετωπίσουν αργότερα και μπορούν οι οικογένειες να κάνουν τίποτα για να προστατεύσουν τα παιδιά τους από πιθανές καταχρήσεις;
CS: Κάθε παιδί που έχει κακοποιηθεί έχει σοβαρό τραύμα [...] Το τραύμα αυτό είναι καταστροφικό ορόσημο για το παιδί. Παίρνουμε αρνητικές γνωστικές γνώσεις για τον εαυτό μας κατά τη διάρκεια περιόδων τραύματος: «Είμαι άχρηστη», «είμαι κακός», «είμαι ανασφαλής». Αυτά είναι μερικά από αυτά τα συναισθήματα. Οι κακοποιημένοι άνθρωποι πρέπει να λάβουν ψυχολογική υποστήριξη για να μπορέσουν να ξεπεράσουν αυτές τις γνωστικές λειτουργίες.
Οι οικογένειες πρέπει να διδάσκουν στα παιδιά τους πώς να προστατεύουν το σώμα τους και επίσης να σέβονται τα σύνορα των παιδιών τους. Η έννοια της ιδιωτικής σφαίρας είναι κρίσιμη. Σε περίπτωση βίας, τα παιδιά πρέπει να προστατεύσουν την ιδιωτική τους σφαίρα και να αντιδράσουν φωνάζοντας ή φωνάζοντας. Τα παιδιά πρέπει να βεβαιωθούν ότι σε περιπτώσεις παραβιάσεων θα υποστηρίζονται από τις οικογένειές τους επειδή μπορούν να επιλέξουν τη σιωπή εάν αμφιβάλλουν ότι θα πιστέψουν.