Ένας Παρθενώνας στη Βαυαρία
Όσοι κατευθύνονται προς το Regensburg, 135 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Μονάχου, ξαφνιάζονται από το θέαμα που βλέπουν μπροστά τους.
Κοντά στις όχθες του Δούναβη, πάνω σε ένα λόφο, αστράφτει κατάλευκο ένα αντίγραφο του ελληνικού Παρθενώνα. Ακόμη και να μην ξέρεις, υποψιάζεσαι πως πίσω από αυτό το επιβλητικό οικοδόμημα πρέπει να αναζητήσει κανείς τον Λουδοβίκο, τον αυτοκράτορα που μετέτρεψε το Μόναχο σε κέντρο γραμμάτων και τεχνών δίνοντας ένα ελληνικό χαρακτήρα στα μνημειακά κτίρια της πόλης.
Ήταν ο πατέρας του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, του Όθωνα, εκείνος που είχε καταστήσει την πόλη του κέντρο του διεθνούς φιλελληνισμού στα χρόνια της Επανάστασης.
Κι αν για μας το κτίριο αυτό θυμίζει το ανεπανάληπτο δημιούργημα του Ικτίνου και του Καλλικράτη, για τους Γερμανούς είναι η Βαλχάλα. Ακόμη και οι διαστάσεις είναι οι ίδιες: μήκος 48,5 μέτρα, πλάτος 14 και ύψος 15,5 μέτρα (49Χ14Χ16 στον Παρθενώνα). Είναι χώρος ιερός, συνδεδεμένος τόσο με τις κλασικές τάσεις της αρχιτεκτονικής του 19 αιώνα, όσο και με τις αξίες του γερμανικού έθνους.
Είναι ακόμα συνδεδεμένος με την κεντροευρωπαϊκή και την σκανδιναβική μυθολογία. Βαλχάλα, σύμφωνα με τους μύθους, ήταν ένας ιερός τόπος, ένας οίκος των πολεμιστών που έπεσαν κατά καιρούς στις μάχες. Εκεί ζούσαν κάτω από συνθήκες πλήρους ευδαιμονίας υπό την ηγεσία του θεού Οντίν. Έτρωγαν και έπιναν πλουσιοπάροχα περιμένοντας τη μέρα της Κρίσης οπότε και θα ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν στο πλευρό του θεού τους εναντίον των Γιγάντων.
"κάνουμε ότι είναι περισσότερο απαραίτητο και βασιζόμαστε στην αρχή ότι ο καθένας έχει υποχρέωση να κρατήσει τον όρκο του"
Όσοι κατευθύνονται προς το Regensburg, 135 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Μονάχου, ξαφνιάζονται από το θέαμα που βλέπουν μπροστά τους.
Κοντά στις όχθες του Δούναβη, πάνω σε ένα λόφο, αστράφτει κατάλευκο ένα αντίγραφο του ελληνικού Παρθενώνα. Ακόμη και να μην ξέρεις, υποψιάζεσαι πως πίσω από αυτό το επιβλητικό οικοδόμημα πρέπει να αναζητήσει κανείς τον Λουδοβίκο, τον αυτοκράτορα που μετέτρεψε το Μόναχο σε κέντρο γραμμάτων και τεχνών δίνοντας ένα ελληνικό χαρακτήρα στα μνημειακά κτίρια της πόλης.
Ήταν ο πατέρας του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, του Όθωνα, εκείνος που είχε καταστήσει την πόλη του κέντρο του διεθνούς φιλελληνισμού στα χρόνια της Επανάστασης.
Κι αν για μας το κτίριο αυτό θυμίζει το ανεπανάληπτο δημιούργημα του Ικτίνου και του Καλλικράτη, για τους Γερμανούς είναι η Βαλχάλα. Ακόμη και οι διαστάσεις είναι οι ίδιες: μήκος 48,5 μέτρα, πλάτος 14 και ύψος 15,5 μέτρα (49Χ14Χ16 στον Παρθενώνα). Είναι χώρος ιερός, συνδεδεμένος τόσο με τις κλασικές τάσεις της αρχιτεκτονικής του 19 αιώνα, όσο και με τις αξίες του γερμανικού έθνους.
Είναι ακόμα συνδεδεμένος με την κεντροευρωπαϊκή και την σκανδιναβική μυθολογία. Βαλχάλα, σύμφωνα με τους μύθους, ήταν ένας ιερός τόπος, ένας οίκος των πολεμιστών που έπεσαν κατά καιρούς στις μάχες. Εκεί ζούσαν κάτω από συνθήκες πλήρους ευδαιμονίας υπό την ηγεσία του θεού Οντίν. Έτρωγαν και έπιναν πλουσιοπάροχα περιμένοντας τη μέρα της Κρίσης οπότε και θα ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν στο πλευρό του θεού τους εναντίον των Γιγάντων.
"κάνουμε ότι είναι περισσότερο απαραίτητο και βασιζόμαστε στην αρχή ότι ο καθένας έχει υποχρέωση να κρατήσει τον όρκο του"
