ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: αυτολογοκρίνεται το » THE ECONOMIST » για να μην προβάλλεται η ελληνική Α.Ο.Ζ. .
Στις 20 Ιουνίου 2013, το ΕΒΡΑΪΚΟ περιοδικό » THE ECONOMIST » διοργάνωσε δημόσια συζήτηση-αντιπαράθεση ( debate ) μεταξύ του καθηγητή κ. Θ. Καρυώτη και του ΕΒΡΑΙΟΥ δικαστή στην Χάγη κ. Χ. Ροζάκη.
Στις 20 Ιουνίου 2013, το ΕΒΡΑΪΚΟ περιοδικό » THE ECONOMIST » διοργάνωσε δημόσια συζήτηση-αντιπαράθεση ( debate ) μεταξύ του καθηγητή κ. Θ. Καρυώτη και του ΕΒΡΑΙΟΥ δικαστή στην Χάγη κ. Χ. Ροζάκη.
Το θέμα ήταν » Ναι ή όχι σε μονομερή οριοθέτηση της ΑΟΖ; «. Χορηγός επικοινωνίας ήταν η » Ναυτεμπορική «.
Η συζήτηση επί του θέματος χαρακτηρίστηκε «ιστορική» διότι παρατέθηκαν και αντιπαρατέθηκαν το σύνολο των επιχειρημάτων και μάλιστα από τον κ. Θ. Καρυώτη αποκαλούμενο και «πατέρα της ελληνικής Α.Ο.Ζ.» αλλά και τον κατ’ εξοχήν πολέμιο άσκησής της και πρωταγωνιστή του » κατευνασμού » κ. Χ. Ροζάκη.
Η συζήτηση επί του θέματος χαρακτηρίστηκε «ιστορική» διότι παρατέθηκαν και αντιπαρατέθηκαν το σύνολο των επιχειρημάτων και μάλιστα από τον κ. Θ. Καρυώτη αποκαλούμενο και «πατέρα της ελληνικής Α.Ο.Ζ.» αλλά και τον κατ’ εξοχήν πολέμιο άσκησής της και πρωταγωνιστή του » κατευνασμού » κ. Χ. Ροζάκη.
Προετοιμαστικά της συνάντησης διέρρευσε πως κατ’ απαίτηση του ΕΒΡΑΙΟΥ Ροζάκη το θέμα άλλαξε: ενώ ήταν «… μονομερής ανακήρυξη… » σε «… μονομερής οριοθέτηση…» ώστε να πιεστεί ( αντιδεοντολογικά ) ο κ. Καρυώτης αφού η ανακήρυξη προηγείται της οριοθέτησης κατά το Διεθνές Δίκαιο των Θαλασσών.
Τελικά η συζήτηση κατέληξε σε συντριπτική νίκη του κ. Θ. Καρυώτη και το κοινό, με αναμφισβήτητο τρόπο και ψήφους 236 ( 76,4 % ) έναντι 73 στο σύνολο των 309 παρευρισκόμενων ( ανάμεσά τους και υπάλληλος της τουρκικής πρεσβείας ) την επικύρωσε.
( βλ. και Κατά κράτος υπερίσχυσε ο καθηγητής Θ. Καρυώτης., ” Μία επέτειος με μεγάλη σημασία για Ελλάδα-Κύπρο: Σήμερα τα “γενέθλια” του Δικαίου της Θάλασσας. “, ” Το Αμβούργο, το Καστελόριζο και η Τουρκία. “, ” Τα θαλάσσια σύνορα του Ελληνισμού! ( The Beauty of AOZ ) “ ).
Αναζητώντας λοιπόν τη μαγνητοσκοπημένη ( video ) εκείνη συζήτηση για να την παρουσιάσουμε σε εκδήλωση περί την ελληνική ΑΟΖ δεν την ευρίσκαμε.
Απευθυνθήκαμε στη » Ναυτεμπορική » απ’ όπου αρμόδια συντάκτρια μας παρέπεμψε στο » the economist». Στην σχετική ιστοσελίδα της » Ν » δεν υπάρχει το video.
Και τελικά, διαπιστώσαμε πως όχι μόνο δεν υπάρχει το σχετικό video στο διαδίκτυο αλλά και το ίδιο το »ΕΒΡΑΪΚΟ - THE ECONOMIST » το έχει αφαιρέσει από τα αρχεία του.
Προκειμένου λοιπόν να εξαφανισθεί η αναμφισβήτητη και εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία του κ. Θ. Καρυώτη υπέρ των ελληνικών δικαίων, το περιοδικό της » ελεύθερης αγοράς » καταφεύγει στην αυτολογοκρισία.
Τι να υποθέσουμε για την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά του;
Νίκος Καραβαζάκης.
ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ
» Μία επέτειος με μεγάλη σημασία για Ελλάδα-Κύπρο: Σήμερα τα “γενέθλια” του Δικαίου της Θάλασσας. «
10/12/2013
α. Η έννοια της Κοινής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (Common Heritage of Mankind), που ξεπερνάει τις παραδοσιακές ιδέες περί ανεξάρτητης κυριαρχίας και ιδιοκτησίας.
β. Η έννοια ενός δημοσίου διεθνούς θεσμού (η Διεθνής Αρχή των Θαλάσσιων Βυθών), ο οποίος λειτουργεί, είναι ικανός να δημιουργήσει εισόδημα και να επιβάλει διεθνείς φόρους. Ένας θεσμός, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον προγραμματισμό εκμετάλλευσης φυσικών πόρων σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς και για την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και για επιστημονική έρευνα. Ένας θεσμός που διασυνδέει την πολιτική, τα οικονομικά και την επιστήμη με νέο τρόπο – δυνητικά, ένα πρότυπο για διεθνείς οργανισμούς του εικοστού πρώτου αιώνα.
γ. Η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), η οποία προσθέτει μία νέα διάσταση στην αναπτυξιακή στρατηγική.
δ. Η έννοια του διεθνούς δικαίου του περιβάλλοντος.
ε. Ένα νέο καθεστώς θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας και τεχνολογίας.
ζ. Το πιο περιεκτικό και πιο δεσμευτικό σύστημα διευθέτησης διεθνών διαφορών που έχει επινοηθεί ποτέ.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Τάσσου Παπαδόπουλου, που διαθέτοντας 4 τανκς και 2 ελικόπτερα, ανακήρυξε την ΑΟΖ της Κύπρου το 2004. Τώρα που η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία της ΕΕ, καλόν είναι να υπενθυμίσουμε στους Τούρκους ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν πλήρες μέλος της Ευρώπης εάν δεν προσχωρήσουν στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτό δεν είναι απαίτηση της Ελλάδας είναι απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Χθες, η Γενική Συνέλευση το ΟΗΕ συζήτησε τα θέματα του Δίκαιου της Θάλασσας και στη ψηφοφορία για την Απόφαση υποστήριξης της Συνθήκης του Δίκαιου της Θάλασσας υπήρξαν 115 θετικές ψήφοι και 1 αρνητική, αυτή της Τουρκίας. Δυστυχώς η Ελληνική και η Κυπριακή Αντιπροσωπεία δεν έλαβαν τον λόγο και έχασαν την ευκαιρία να αναφερθούν στην παράνομη παρουσία του τουρκικού πλοίου Μπαρμπάρος στη Κυπριακή ΑΟΖ.
Τελικά η συζήτηση κατέληξε σε συντριπτική νίκη του κ. Θ. Καρυώτη και το κοινό, με αναμφισβήτητο τρόπο και ψήφους 236 ( 76,4 % ) έναντι 73 στο σύνολο των 309 παρευρισκόμενων ( ανάμεσά τους και υπάλληλος της τουρκικής πρεσβείας ) την επικύρωσε.
( βλ. και Κατά κράτος υπερίσχυσε ο καθηγητής Θ. Καρυώτης., ” Μία επέτειος με μεγάλη σημασία για Ελλάδα-Κύπρο: Σήμερα τα “γενέθλια” του Δικαίου της Θάλασσας. “, ” Το Αμβούργο, το Καστελόριζο και η Τουρκία. “, ” Τα θαλάσσια σύνορα του Ελληνισμού! ( The Beauty of AOZ ) “ ).
Αναζητώντας λοιπόν τη μαγνητοσκοπημένη ( video ) εκείνη συζήτηση για να την παρουσιάσουμε σε εκδήλωση περί την ελληνική ΑΟΖ δεν την ευρίσκαμε.
Απευθυνθήκαμε στη » Ναυτεμπορική » απ’ όπου αρμόδια συντάκτρια μας παρέπεμψε στο » the economist». Στην σχετική ιστοσελίδα της » Ν » δεν υπάρχει το video.
Και τελικά, διαπιστώσαμε πως όχι μόνο δεν υπάρχει το σχετικό video στο διαδίκτυο αλλά και το ίδιο το »ΕΒΡΑΪΚΟ - THE ECONOMIST » το έχει αφαιρέσει από τα αρχεία του.
Προκειμένου λοιπόν να εξαφανισθεί η αναμφισβήτητη και εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία του κ. Θ. Καρυώτη υπέρ των ελληνικών δικαίων, το περιοδικό της » ελεύθερης αγοράς » καταφεύγει στην αυτολογοκρισία.
Τι να υποθέσουμε για την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά του;
Νίκος Καραβαζάκης.
ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ
10/12/2013
Του Θεόδωρου Καρυώτη
Στις 10 Δεκεμβρίου 1982 η Ελλάδα και η Κύπρος υπέγραψαν στο Μοντέγκο Μπέι της Τζαμάικας την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας που δεν είναι τίποτε άλλο από το Σύνταγμα των Ωκεανών και Θαλασσών που αποτελούν το 71% του πλανήτη Γη.
Από τότε πέρασαν 31 χρόνια και επτά (7) εκλεγμένοι Έλληνες Πρωθυπουργοί. αλλά δεν τόλμησε κανένας να ανακηρύξει την ΑΟΖ που είναι ζωτικής σημασίας για τα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα της Ελλάδας. Η Τουρκία δεν ήρθε στην Τζαμάικα γιατί η νέα Σύμβαση έδινε δικαιώματα θαλάσσιων ζωνών στα νησιά παρόμοια με αυτά των ηπειρωτικών ακτών. Στα 14 χρόνια που διήρκησε αυτή η Διάσκεψη η Τουρκία πολέμησε, επίσης, την έννοια της ΑΟΖ και όταν έχασε, πολέμησε με νύχια και δόντια, με την βοήθεια των ΗΠΑ, να μην επιτρέπει στην Ελλάδα να φέρνει στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της ΑΟΖ.
Η Σύμβαση, βάσει του Άρθρου 308, τέθηκε σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994, 12 χρόνια μετά την επικύρωση της. Αποτελείται από 320 Άρθρα και 9 Παραρτήματα που αναφέρονται σε όλες τις διαστάσεις της θάλασσας που αφορούν οριοθέτηση, περιβαλλοντολογικές ρυθμίσεις, θαλάσσια επιστημονική έρευνα, οικονομικές και εμπορικές δραστηριότητες, μεταφορά τεχνολογίας και διακανονισμούς διαφορών.
Η Σύμβαση του 1982 είναι ένα επαναστατικό γεγονός για τρεις βασικούς λόγους: πρώτον, αποδεικνύει ότι η διεθνής κοινωνία διαθέτει τώρα μια καινούργια ιδέα που έχει επικεντρωθεί γύρω από την έννοια της γενικής θέλησης. Δεύτερον, είναι μια επίδειξη της θέλησης και ικανότητας της διεθνούς κοινωνίας να επιζητεί μια διανεμητική δικαιοσύνη μέσω ομαλών πολιτικών εξελίξεων. Τρίτον, χαρακτηρίζει την ανάδυση μιας συνείδησης της διεθνούς κοινωνίας που διαφέρει από αυτή της κοινωνίας του έθνους-κράτους.
Έτσι δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία ότι η νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αποτελεί ιστορικό ορόσημο. Είναι συμβολική μιας ριζικής αλλαγής στην διάρθρωση των διεθνών οικονομικών σχέσεων με το να εισαγάγει στο διεθνές οικονομικό δίκαιο μια σειρά νέων εννοιών οι οποίες, εξεταζόμενες στο σύνολό τους, προσφέρουν ένα νέο υπόβαθρο από το οποίο μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα διεθνής τάξη πραγμάτων. Οι ακόλουθες έννοιες τονίστηκαν στις τελικές αγορεύσεις του Προέδρου της Διάσκεψης Tommy Koh της Σιγκαπούρης και του Προέδρου της Συντακτικής Επιτροπής Πρέσβη Beesley του Καναδά:
Στις 10 Δεκεμβρίου 1982 η Ελλάδα και η Κύπρος υπέγραψαν στο Μοντέγκο Μπέι της Τζαμάικας την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας που δεν είναι τίποτε άλλο από το Σύνταγμα των Ωκεανών και Θαλασσών που αποτελούν το 71% του πλανήτη Γη.
Από τότε πέρασαν 31 χρόνια και επτά (7) εκλεγμένοι Έλληνες Πρωθυπουργοί. αλλά δεν τόλμησε κανένας να ανακηρύξει την ΑΟΖ που είναι ζωτικής σημασίας για τα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα της Ελλάδας. Η Τουρκία δεν ήρθε στην Τζαμάικα γιατί η νέα Σύμβαση έδινε δικαιώματα θαλάσσιων ζωνών στα νησιά παρόμοια με αυτά των ηπειρωτικών ακτών. Στα 14 χρόνια που διήρκησε αυτή η Διάσκεψη η Τουρκία πολέμησε, επίσης, την έννοια της ΑΟΖ και όταν έχασε, πολέμησε με νύχια και δόντια, με την βοήθεια των ΗΠΑ, να μην επιτρέπει στην Ελλάδα να φέρνει στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της ΑΟΖ.
Η Σύμβαση, βάσει του Άρθρου 308, τέθηκε σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994, 12 χρόνια μετά την επικύρωση της. Αποτελείται από 320 Άρθρα και 9 Παραρτήματα που αναφέρονται σε όλες τις διαστάσεις της θάλασσας που αφορούν οριοθέτηση, περιβαλλοντολογικές ρυθμίσεις, θαλάσσια επιστημονική έρευνα, οικονομικές και εμπορικές δραστηριότητες, μεταφορά τεχνολογίας και διακανονισμούς διαφορών.
Η Σύμβαση του 1982 είναι ένα επαναστατικό γεγονός για τρεις βασικούς λόγους: πρώτον, αποδεικνύει ότι η διεθνής κοινωνία διαθέτει τώρα μια καινούργια ιδέα που έχει επικεντρωθεί γύρω από την έννοια της γενικής θέλησης. Δεύτερον, είναι μια επίδειξη της θέλησης και ικανότητας της διεθνούς κοινωνίας να επιζητεί μια διανεμητική δικαιοσύνη μέσω ομαλών πολιτικών εξελίξεων. Τρίτον, χαρακτηρίζει την ανάδυση μιας συνείδησης της διεθνούς κοινωνίας που διαφέρει από αυτή της κοινωνίας του έθνους-κράτους.
Έτσι δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία ότι η νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αποτελεί ιστορικό ορόσημο. Είναι συμβολική μιας ριζικής αλλαγής στην διάρθρωση των διεθνών οικονομικών σχέσεων με το να εισαγάγει στο διεθνές οικονομικό δίκαιο μια σειρά νέων εννοιών οι οποίες, εξεταζόμενες στο σύνολό τους, προσφέρουν ένα νέο υπόβαθρο από το οποίο μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα διεθνής τάξη πραγμάτων. Οι ακόλουθες έννοιες τονίστηκαν στις τελικές αγορεύσεις του Προέδρου της Διάσκεψης Tommy Koh της Σιγκαπούρης και του Προέδρου της Συντακτικής Επιτροπής Πρέσβη Beesley του Καναδά:
α. Η έννοια της Κοινής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (Common Heritage of Mankind), που ξεπερνάει τις παραδοσιακές ιδέες περί ανεξάρτητης κυριαρχίας και ιδιοκτησίας.
β. Η έννοια ενός δημοσίου διεθνούς θεσμού (η Διεθνής Αρχή των Θαλάσσιων Βυθών), ο οποίος λειτουργεί, είναι ικανός να δημιουργήσει εισόδημα και να επιβάλει διεθνείς φόρους. Ένας θεσμός, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον προγραμματισμό εκμετάλλευσης φυσικών πόρων σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς και για την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και για επιστημονική έρευνα. Ένας θεσμός που διασυνδέει την πολιτική, τα οικονομικά και την επιστήμη με νέο τρόπο – δυνητικά, ένα πρότυπο για διεθνείς οργανισμούς του εικοστού πρώτου αιώνα.
γ. Η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), η οποία προσθέτει μία νέα διάσταση στην αναπτυξιακή στρατηγική.
δ. Η έννοια του διεθνούς δικαίου του περιβάλλοντος.
ε. Ένα νέο καθεστώς θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας και τεχνολογίας.
ζ. Το πιο περιεκτικό και πιο δεσμευτικό σύστημα διευθέτησης διεθνών διαφορών που έχει επινοηθεί ποτέ.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Τάσσου Παπαδόπουλου, που διαθέτοντας 4 τανκς και 2 ελικόπτερα, ανακήρυξε την ΑΟΖ της Κύπρου το 2004. Τώρα που η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία της ΕΕ, καλόν είναι να υπενθυμίσουμε στους Τούρκους ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν πλήρες μέλος της Ευρώπης εάν δεν προσχωρήσουν στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτό δεν είναι απαίτηση της Ελλάδας είναι απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Χθες, η Γενική Συνέλευση το ΟΗΕ συζήτησε τα θέματα του Δίκαιου της Θάλασσας και στη ψηφοφορία για την Απόφαση υποστήριξης της Συνθήκης του Δίκαιου της Θάλασσας υπήρξαν 115 θετικές ψήφοι και 1 αρνητική, αυτή της Τουρκίας. Δυστυχώς η Ελληνική και η Κυπριακή Αντιπροσωπεία δεν έλαβαν τον λόγο και έχασαν την ευκαιρία να αναφερθούν στην παράνομη παρουσία του τουρκικού πλοίου Μπαρμπάρος στη Κυπριακή ΑΟΖ.