L'Aveu (Η ομολογία): η ταινία κορυφαίου αριστερού Έλληνα σκηνοθέτη, με κορυφαίους αριστερούς ηθοποιούς, την οποία έχει εξαφανίσει η αριστερά (και η ΕΡΤ...) στην Ελλάδα.
Χθες, 21 Αυγούστου, συμπληρώθηκαν 57 χρόνια από την βάρβαρη καταστολή της Άνοιξης της Πράγας. Είχα αναφερθεί σ’ αυτήν προ μηνός, με αφορμή την απαγόρευση του ΚΚ Τσεχίας. Ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη καταστολή που είχε γίνει από τα (σοβιετικά) «μεγάλα αφεντικά» στην Τσεχοσλοβακία.
Την διάρρηξη των σχέσεων ΕΣΣΔ - Ισραήλ, την πλήρωσαν οι Εβραίοι της ΕΣΣΔ και των «λαϊκών δημοκρατιών». Στα πλαίσια αυτά, το 1951, στην Τσεχοσλοβακία, ο σταλινισμός «εκκαθάρισε» το ΚΚ και το κράτος, από τους υψηλόβαθμους Εβραίους. Συνελήφθησαν συνολικά 14 ηγετικά στελέχη του κόμματος, με προεξάρχοντα τον γ.γ. Ρούντολφ Σλάνσκι, κατηγορήθηκαν ότι είχαν οργανώσει «σιωνιστική ιμπεριαλιστική συνωμοσία», βασανίστηκαν για να ομολογήσουν, δικάστηκαν τον Νοέμβριο του 1952 (σε μια δίκη-παρωδία) και 11 από τους 14 καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν.
Ένας απ’ αυτούς που γλίτωσαν την εκτέλεση (με ισόβια κάθειρξη), ήταν ο Άρθουρ Λόντον. Τσέχος εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος, αφού επέζησε από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν, επέστρεψε στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία, όπου και διέπρεψε ως ηγετικό στέλεχος του ΚΚ. Όταν συνελήφθη, ήταν αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών. Τελικά, μετά από 4ετή φυλάκιση (αφού εν τω μεταξύ είχε πεθάνει ο Στάλιν) και μερικά χρόνια ταλαιπωρίας, κατάφερε να βγάλει εισιτήριο χωρίς επιστροφή για το Παρίσι.
Στο Παρίσι, έγραψε την αυτοβιογραφία του, με τον τίτλο «Η Ομολογία», στο οποίο επικεντρώνεται κυρίως στα ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια που υπέστη, για να ομολογήσει την (υποτιθέμενη) ενοχή του. Ειρωνεία της τύχης είναι, ότι ο Λόντον έφερε τα χειρόγραφα στην Πράγα την 21η Αυγούστου 1968, ημέρα της εισβολής των σοβιετικών τανκς. Το βιβλίο εκδόθηκε το 1969, στην Γαλλία.
Το βιβλίο, το έκανε ταινία ο κορυφαίος Έλληνας (και αριστερός) σκηνοθέτης, Κώστας Γαβράς, που τότε ζούσε στο Παρίσι. Ο τίτλος της ταινίας είναι «L'Aveu» («The confession» στα αγγλικά και «Η Ομολογία» στα ελληνικά). Η ταινία, που γυρίστηκε στην Γαλλία, το 1970, έχει διάρκεια 135' και είναι καταιγιστική - κατά τα πρότυπα της ταινίας «Ζ» του Γαβρά, για τον Γρηγόρη Λαμπράκη, που είχε γυριστεί το 1969.
Πρωταγωνιστής της ταινίας, στον ρόλο του Λόντον, ήταν ο Υβ Μοντάν (πρωταγωνιστής και στο «Ζ», ως «Γρηγόρης Λαμπράκης»), ενώ συμπρωταγωνίστρια, στον ρόλο της γυναίκας του Λόντον, Λιζ, ήταν η Σιμόν Σινιορέ. Στην ταινία έπαιξε κι ένας γνωστός Έλληνας ηθοποιός, ο (αριστερότατος!) Βασίλης Διαμαντόπουλος.
Αριστερών φρονημάτων ήταν και το ζεύγος Μοντάν – Σινιορέ. Μάλιστα, οι δύο γνωστοί ηθοποιοί είχαν επισκεφθεί στο παρελθόν την ΕΣΣΔ, στα πλαίσια του πολιτιστικού ανοίγματος προς την Δύση, που επιχειρούσε ο Χρουστσώφ.
Εκεί, είχαν συναντηθεί και με τον παγκοσμίου φήμης Σοβιετικό συνθέτη, Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Όπως περιγράφει ο Σοστακόβιτς στα Απομνημονεύματά του («Μαρτυρία»), οι δύο καλλιτέχνες του εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους για τα «επιτεύγματα της ΕΣΣΔ» και ζήτησαν την γνώμη του.
Ο Σοστακόβιτς, απόρησε με την αφέλειά τους και τους απάντησε με νόημα: «Συγγνώμη, μα εσείς αύριο θα αναχωρήσετε· εγώ θα μείνω εδώ». Οι ηθοποιοί, μάλλον κατάλαβαν, γι’ αυτό έπαιξαν και στην «Ομολογία».
Αυτήν, λοιπόν, την καταπληκτική ταινία, του κορυφαίου "Έλληνα" (και ΕΒΡΑΙΟΥ αριστερού) σκηνοθέτη και των κορυφαίων Γάλλων (και αριστερών) ηθοποιών, την έχει εξαφανίσει η σταλινική αριστερά στην Ελλάδα, γιατί χαλάει το αφήγημα.
Κι όταν λέω «σταλινική αριστερά», δεν εννοώ βεβαίως μόνο το ΚΚΕ. Στην Ελλάδα σήμερα, όλα τα αριστερά κόμματα και οι λεγόμενες «συλλογικότητες» (ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας, Κίνημα Δημοκρατίας, ΜΕΡΑ 25, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Ρουβίκωνας), συναγωνίζονται σε σταλινισμό με το ΚΚΕ, αλλά κάποιες φορές προσπαθούν -ανεπιτυχώς!- να το κρύψουν.
Και δεν έχουν εξαφανίσει την ταινία, μόνο τα συντρόφια της αριστεράς, αλλά και η ΕΡΤ - την οποία πληρώνουν, ετσιθελικά, όλοι οι Έλληνες πολίτες.
Τα σχόλια δικά σας!
https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1958928267957674058
