Αμαλία: Ιούνιος 1939: η διπλή δήλωση μετανοίας του Εβραίου Άρη Βελουχιώτη

Ιούνιος 1939: η διπλή δήλωση μετανοίας του Άρη Βελουχιώτη.

Είναι γνωστό ότι, κατά την διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας, πολλοί κομμουνιστές δεν άντεξαν την φυλακή και υπέγραψαν δηλώσεις μετανοίας, για να αποφυλακιστούν. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Θανάσης Κλάρας (ο μετέπειτα Άρης Βελουχιώτης), που δεν έκανε μόνο μία, αλλά δύο δηλώσεις μετανοίας.

Η αρχική δήλωση υπεγράφη στις 8 Ιουνίου 1939, αλλά κρίθηκε μη ικανοποιητική από τον τότε υπουργό Ασφαλείας, Κων/νο Μανιαδάκη, που απαίτησε να υπογράψει ο Βελουχιώτης συμπληρωματική δήλωση. Έτσι κι έγινε. Στις 27 Ιουνίου, ο Βελουχιώτης υπέγραψε και δεύτερη δήλωση μετανοίας και μετά αποφυλακίστηκε.

Γιατί όμως απαιτήθηκαν από τον Βελουχιώτη δύο δηλώσεις; Την απάντηση στο ερώτημα την δίνει το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, Γιάννης Ιωαννίδης: 

• «Ο Άρης πάντα ήταν νταής, ωσότου να κάνει τη δήλωση. Κάτι τέτοιους τύπους τους μάζευε ο Ζαχαριάδης, γιατί μ’ αυτούς μπορούσε να κάνει και φασαρίες κτλ. Πάντα είχε το αλήτικο στοιχείο πάνω του. Τον ξέραμε, είχε μια τάση προς την αλητεία...». Εφόσον, λοιπόν, ο Βελουχιώτης ήτανε «μάγκας» και «νταής», ο πανέξυπνος Μανιαδάκης τον έβαλε να κάνει δύο δηλώσεις, για να του «κόψει την μαγκιά».

Σύμφωνα μάλιστα με τον Ζαχαριάδη (λόγος στην ΙΙΙ Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, τον Οκτώβριο του 1950), ο Βελουχιώτης υπέγραψε αβίαστα τις δηλώσεις μετανοίας, κι όχι κατόπιν βασανιστηρίων: «Ο Κλάρας εκτός από τα άλλα ήταν και δηλωσίας. Ήταν ένας μικροαστός τυχοδιώκτης. Όταν σφίχτηκε λιγάκι στην Κέρκυρα, ούτε ένα μπάτσο δεν έφαγε, λύγισε».

Επίσης, στις 16/1/1950, όταν βρέθηκε σε αντιπαράθεση με τον Εμβέρ Χότζα στην Μόσχα, παρουσία του Μολότωφ και άλλων ηγετικών στελεχών της ΕΣΣΔ, είπε τα εξής σχετικά με την διπλή δήλωση μετανοίας του Βελουχιώτη: «Μάταια μετατρέπουν τον Βελουχιώτη σε εθνικό ήρωα. Είναι γνωστό ότι δεν άντεξε τις συνθήκες κράτησης και αποκήρυξε τον κομμουνισμό στη φυλακή. Το λάθος μας είναι ότι τον προωθήσαμε».

Για την Ιστορία, η συμπληρωματική δήλωση μετανοίας του Βελουχιώτη έχει ως εξής:

• «Συμπληρωματική δήλωση του καταδίκου Κλάρα Αθανασίου του Δημητρίου Συμπληρώνων την υποβληθείσαν δήλωσιν μετανοίας μου, δηλώ ότι αποκηρύσσω τον κομμουνισμόν ως σύστημα ολέθριον διά την Ελληνικήν πραγματικότητα και διαλυτικόν των μεγάλων ηθικών εννοιών, Πατρίδος, Θρησκείας και Οικογένειας, υπόσχομαι δε ότι θέλω ζήσει του λοιπού νομιμοφρόνως, μακράν πάσης ανατρεπτικής κινήσεως οπωσδήποτε στρεφομένης κατά του εθνικού ημών Κράτους. Εν Κερκύρα, τη 27 Ιουνίου 1939».

Τα τελευταία χρόνια (τώρα το θυμήθηκαν;), κάποιοι αριστεροί, για να συμβάλλουν στην αγιοποίηση του Βελουχιώτη, ισχυρίζονται πως δήθεν έκανε την διπλή δήλωση μετανοίας με εντολή του Ζαχαριάδη, για να αποφυλακιστεί και να βοηθήσει στο ξεκαθάρισμα του κόμματος από τους πράκτορες. Ο ισχυρισμός αυτός είναι καταγέλαστος και δεν προκύπτει από πουθενά! Ακόμα και ο Χαριτόπουλος, τον χαρακτηρίζει «μυθολογία».

Ο δε κουτοπόνηρος Μάκης Μαΐλης, ως υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας του ΚΚΕ, εμφάνισε το 2018, μια ακόμα πιο καταγέλαστη εκδοχή: πως ο Βελουχιώτης έκανε την δήλωση γιατί δήθεν πείστηκε δολίως από τον Μιχάλη Τυρίμο (ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και πρώην βουλευτή του, που αποκήρυξε το κόμμα και συνεργάστηκε με το καθεστώς Μεταξά), πως δήθεν ο Ζαχαριάδης έδωσε εντολή να υπογράψει εικονική δήλωση μετανοίας, για να βγει έξω και να συμβάλει στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ.

Γι’ αυτή την παραμυθένια εκδοχή, ο Μαΐλης επικαλέστηκε την προσωπική μαρτυρία κάποιου αποθανόντος κομμουνιστή, που μετέφερε την πιο πάνω ιστορία όπως του την διηγήθηκε κάποιος άλλος αποθανών κομμουνιστής, που υποτίθεται πως είχε κάνει το 1946 και μια έκθεση προς το ΚΚΕ, για την οποία γράφει ο Μαΐλης: «Σημειώνεται ότι αυτή η έκθεση δεν έχει βρεθεί στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ». 

Την εκδοχή αυτή, την θεωρούν μπούρδα, ακόμα και οι αριστεροί ιστορικοί.

Τα σχόλια δικά σας! 

Πηγές:
Γιάννης Ιωαννίδης, «Αναμνήσεις».
Νίκος Παπαδάτος, «Άκρως απόρρητο, οι σχέσεις ΕΣΣΔ - ΚΚΕ 1944-1952».
Νίκος Ζαχαριάδης, «Δέκα χρόνια πάλης. Συμπεράσματα - διδάγματα - καθήκοντα».

@4fABkkc5xTv2aek