Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 51 χρόνια από την νομιμοποίηση του ΚΚΕ, με το ν.δ. 59/1974 «Περί συστάσεως και επαναλειτουργίας πολιτικών κομμάτων», από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, του Κ. Καραμανλή.
Πιο συγκεκριμένα, το άρθρο 1 παρ. 1 του νομοθετικού διατάγματος, προέβλεπε τα εξής:
- «Από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος νομοθετικού διατάγματος επιτρέπεται ελευθέρως η σύστασις πολιτικών κομμάτων ως και η επαναλειτουργία τοιούτων διαλυθέντων κατά το παρελθόν καθ’ οιονδήποτε τρόπον ή των οποίων η λειτουργία και δράσις διεκόπη ή ανεστάλη».
Το διάταγμα περιείχε και μια αξιοσημείωτη ρύθμιση (άρθρο 1 παρ. 2):
«Τα πολιτικά κόμματα, υφιστάμενα ή εφεξής ιδρυόμενα, υποχρεούνται όπως προ της αναλήψεως οιασδήποτε δραστηριότητας καταθέσουν εις τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου δήλωσιν του Αρχηγού ή της Διοικούσης Επιτροπής αυτών περιλαμβάνουσαν ότι αι αρχαί του κόμματος αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν αποσκοπούσαν εις την βία κατάληψιν της εξουσίας ή την ανατροπήν του ελευθέρου δημοκρατικού πολιτεύματος».
Ο Χ. Φλωράκης υπέβαλε στον Άρειο Πάγο την σχετική δήλωση, ότι (δήθεν) το ΚΚΕ αντιτίθεται σε κάθε ενέργεια, που αποσκοπούσε στη βίαιη κατάληψη της εξουσίας ή στην ανατροπή του ελεύθερου δημοκρατικού πολιτεύματος. Έτσι, μ’ αυτή την ψευδή δήλωση, ξεπεράστηκε και το τελευταίο εμπόδιο και, το ΚΚΕ έγινε και επισήμως νόμιμο κόμμα.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να τονίσω ότι το θέμα της νομιμοποίησης του ΚΚΕ, είχε τεθεί μερικά χρόνια νωρίτερα, στον Γ. Παπανδρέου, που απήντησε ως εξής: «Υπάρχει το αίτημα της νομιμοποιήσεως του ΚΚΕ. Και ηκούσθησαν φωναί αποδεχόμεναι την νομιμοποίησιν. Η διαφωνία μας είναι απόλυτος. Είναι τόση η έκτασις της προδοσίας, είναι τόση η έκτασις του εγκλήματος, είναι τόσαι αι καταστροφαί και αι θυσίαι της Ελλάδος, ώστε ουδέποτε το Έθνος και ο Λαός μας θα ανεγνώριζον την επάνοδον των προδοτών και των εγκληματιών εις τους κόλπους του πολιτικού βίου της Χώρας».
Λένε κάποιοι ότι η νομιμοποίηση του ΚΚΕ ήταν επιβεβλημένη, για να μπει η Ελλάδα στην τότε ΕΟΚ - την σημερινή ΕΕ. Πρόκειται περί κραυγαλέου ψεύδους! Για παράδειγμα, η Δυτική Γερμανία ήταν μέλος της ΕΟΚ και το Σύνταγμά της απαγόρευε την επανίδρυση του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος. Μάλιστα, το 1952, το ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, έθεσε εκτός νόμου το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ράιχ (θεωρώντας το συνέχεια του ναζιστικού), ενώ το 1956 έθεσε εκτός νόμου και το ΚΚ Γερμανίας.
Επίσης, η εσπευσμένη νομιμοποίηση του ΚΚΕ έγινε χωρίς να υπάρχει ένα αντίβαρο. Για παράδειγμα, στην Ισπανία και την Πορτογαλία, μετά τον θάνατο των Φράνκο και Σαλαζάρ, έγινε μετάβαση από την δικτατορία στην δημοκρατία δυτικού τύπου. Στα πλαίσια αυτά, νομιμοποιήθηκαν και τα ΚΚ των χωρών αυτών.
Ωστόσο, για να υπάρχει μια κάποια ισορροπία, δεν έγινε «αποχουντοποίηση» στον κρατικό μηχανισμό (και ειδικά στις Ένοπλες Δυνάμεις) των χωρών αυτών, όπως έγινε στην Ελλάδα του Καραμανλή. Έτσι, με τον φόβο στρατιωτικού κινήματος, τα κομμουνιστικά κόμματα των χωρών αυτών ήταν προσεκτικά και απέφυγαν προκλήσεις και ρεβανσιστικές ενέργειες.
Στο σημείο αυτό, να επισημάνω ότι στο 16σέλιδο σημείωμα, με τίτλο «Απογραφή δυνάμεων στο τέλος του 1975», το οποίο ο τότε ΠτΔ, Κωνσταντίνος Τσάτσος, επέδωσε στον Καραμανλή, τον Δεκέμβριο του 1975, αναφερόμενος στο ζήτημα του «εκδημοκρατισμού» της χώρας, τόνιζε μεταξύ των άλλων και τα εξής: «Το ίδιο ισχύει και για τους χουντικούς. Εντός του στρατεύματος χρειάζεται ένας λεπτότερος χειρισμός και προσοχή. Διότι ο Στρατός πρέπει να είναι η έσχατη, μονολιθική δύναμις που θα σώση τον τόπο, όταν άλλα πολλά θα κινδυνεύουν να διαλυθούν».
Ο Καραμανλής έγραψε την εισήγηση του Τσάτσου στα παλαιότερα των υποδημάτων του, κι άφησε τον αριστερισμό να αλωνίζει! Βάζοντας έτσι τις βάσεις για την κατοπινή ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς στην ελληνική κοινωνία, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα! Όσα καλά κι αν έκανε, ο χειρισμός του στο συγκεκριμένο θέμα είναι -λίαν επιεικώς- ασυγχώρητος!
Τα σχόλια, δικά σας!
Ο Χ. Φλωράκης υπέβαλε στον Άρειο Πάγο την σχετική δήλωση, ότι (δήθεν) το ΚΚΕ αντιτίθεται σε κάθε ενέργεια, που αποσκοπούσε στη βίαιη κατάληψη της εξουσίας ή στην ανατροπή του ελεύθερου δημοκρατικού πολιτεύματος. Έτσι, μ’ αυτή την ψευδή δήλωση, ξεπεράστηκε και το τελευταίο εμπόδιο και, το ΚΚΕ έγινε και επισήμως νόμιμο κόμμα.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να τονίσω ότι το θέμα της νομιμοποίησης του ΚΚΕ, είχε τεθεί μερικά χρόνια νωρίτερα, στον Γ. Παπανδρέου, που απήντησε ως εξής: «Υπάρχει το αίτημα της νομιμοποιήσεως του ΚΚΕ. Και ηκούσθησαν φωναί αποδεχόμεναι την νομιμοποίησιν. Η διαφωνία μας είναι απόλυτος. Είναι τόση η έκτασις της προδοσίας, είναι τόση η έκτασις του εγκλήματος, είναι τόσαι αι καταστροφαί και αι θυσίαι της Ελλάδος, ώστε ουδέποτε το Έθνος και ο Λαός μας θα ανεγνώριζον την επάνοδον των προδοτών και των εγκληματιών εις τους κόλπους του πολιτικού βίου της Χώρας».
Λένε κάποιοι ότι η νομιμοποίηση του ΚΚΕ ήταν επιβεβλημένη, για να μπει η Ελλάδα στην τότε ΕΟΚ - την σημερινή ΕΕ. Πρόκειται περί κραυγαλέου ψεύδους! Για παράδειγμα, η Δυτική Γερμανία ήταν μέλος της ΕΟΚ και το Σύνταγμά της απαγόρευε την επανίδρυση του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος. Μάλιστα, το 1952, το ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, έθεσε εκτός νόμου το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ράιχ (θεωρώντας το συνέχεια του ναζιστικού), ενώ το 1956 έθεσε εκτός νόμου και το ΚΚ Γερμανίας.
Επίσης, η εσπευσμένη νομιμοποίηση του ΚΚΕ έγινε χωρίς να υπάρχει ένα αντίβαρο. Για παράδειγμα, στην Ισπανία και την Πορτογαλία, μετά τον θάνατο των Φράνκο και Σαλαζάρ, έγινε μετάβαση από την δικτατορία στην δημοκρατία δυτικού τύπου. Στα πλαίσια αυτά, νομιμοποιήθηκαν και τα ΚΚ των χωρών αυτών.
Ωστόσο, για να υπάρχει μια κάποια ισορροπία, δεν έγινε «αποχουντοποίηση» στον κρατικό μηχανισμό (και ειδικά στις Ένοπλες Δυνάμεις) των χωρών αυτών, όπως έγινε στην Ελλάδα του Καραμανλή. Έτσι, με τον φόβο στρατιωτικού κινήματος, τα κομμουνιστικά κόμματα των χωρών αυτών ήταν προσεκτικά και απέφυγαν προκλήσεις και ρεβανσιστικές ενέργειες.
Στο σημείο αυτό, να επισημάνω ότι στο 16σέλιδο σημείωμα, με τίτλο «Απογραφή δυνάμεων στο τέλος του 1975», το οποίο ο τότε ΠτΔ, Κωνσταντίνος Τσάτσος, επέδωσε στον Καραμανλή, τον Δεκέμβριο του 1975, αναφερόμενος στο ζήτημα του «εκδημοκρατισμού» της χώρας, τόνιζε μεταξύ των άλλων και τα εξής: «Το ίδιο ισχύει και για τους χουντικούς. Εντός του στρατεύματος χρειάζεται ένας λεπτότερος χειρισμός και προσοχή. Διότι ο Στρατός πρέπει να είναι η έσχατη, μονολιθική δύναμις που θα σώση τον τόπο, όταν άλλα πολλά θα κινδυνεύουν να διαλυθούν».
Ο Καραμανλής έγραψε την εισήγηση του Τσάτσου στα παλαιότερα των υποδημάτων του, κι άφησε τον αριστερισμό να αλωνίζει! Βάζοντας έτσι τις βάσεις για την κατοπινή ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς στην ελληνική κοινωνία, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα! Όσα καλά κι αν έκανε, ο χειρισμός του στο συγκεκριμένο θέμα είναι -λίαν επιεικώς- ασυγχώρητος!
Τα σχόλια, δικά σας!
https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1966892013527462216
