Η ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ/ΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΤΟ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΙΩΝΙΣΤΟΦΑΣΙΣΜΟΣ: 1944‒2014
Κεφάλαιο 3: Ο ελληνικός βραχίων του δικτύου «Stay Behind»: «Λ.Ο.Κ.» και «Επιχείρηση (Κόκκινη) Προβιά»
Ο πρώτος μυστικός στρατός στην Ελλάδα δημιουργήθηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου με οργανωτική υποστήριξη από τη Μεγάλη Βρετανία.
Ο σκοπός του Βρετανού πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ (Winston Churchill) ήταν να αποτρέψει –μετά από τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου– την ανάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα από το ΕΑΜ, του οποίου η ηγεσία αποτελούνταν από κομμουνιστές. Μετά από την κατάπνιξη μιας ΕΑΜικής εξέγερσης που εκδηλώθηκε τον Απρίλιο του 1944 μεταξύ των ελληνικών δυνάμεων στην Αίγυπτο, δημιουργήθηκε, με βρετανική καθοδήγηση, μια νέα, αξιόπιστη, αντικομμουνιστική στρατιωτική μονάδα η οποία ονομάστηκε Τρίτη Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία, η οποία απέκλειε από τις τάξεις της «σχεδόν όλους τους άνδρες των οποίων οι πεποιθήσεις κυμαίνονταν από ηπίως συντηρητικές μέχρι αριστερές», όπως έγραψε ο Πίτερ Μέρταγκ (Peter Murtagh) στο βιβλίο του με τίτλο Ο Βιασμός της Ελλάδας (βλ. Murtagh, 1994, σελ. 29). Με αυτόν τον τρόπο, δόθηκε η δυνατότητα στους Έλληνες δωσιλόγους των Ναζί και γενικότερα στις συμμορίες των Ταγμάτων Ασφαλείας και των Χιτών να ‘ξεπλυθούν’ πολιτικά από τα εγκλήματά τους και να μετατραπούν σε πυλώνα της πολιτικής εθνικής και δημοσίας ασφαλείας της Ελλάδας! Πρώτος διοικητής των νεοσύστατων αντικομμουνιστικών Ελληνικών Δυνάμεων Καταδρομών (Ε.Δ.Κ.) ήταν ο στρατάρχης και μετέπειτα πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος.
Μετά από την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, τον Οκτώβριο του 1944, το ΕΑΜ ήλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας. Όταν το ΕΑΜ οργάνωσε μια διαδήλωση στην Αθήνα στις 3 Δεκεμβρίου 1944, μέλη δεξιών και φιλοβασιλικών παραστρατιωτικών οργανώσεων, καλυπτόμενα από «Βρετανικά στρατεύματα και αστυνομία με πολυβόλα…τοποθετημένα στις στέγες», ξαφνικά πυροβόλησαν εναντίον του πλήθους, σκοτώνοντας 25 διαδηλωτές και τραυματίζοντας 148 (βλ. Ganser, 2005, σελ. 213-214). Αυτό το γεγονός προκάλεσε μια σειρά βίαιων κοινωνικών επεισοδίων –τα λεγόμενα «Δεκεμβριανά»– τα οποία οδήγησαν στον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο (1946-1949). Έτσι, οι ακροδεξιές/φασιστικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας και οι Έλληνες δωσίλογοι των Ναζί κατόρθωσαν να μετατραπούν σε μόνιμο παρακρατικό σύστημα και, σε αρκετές περιπτώσεις, να αναδειχθούν σε σημαντικούς παράγοντες του κυρίου πολιτικού συστήματος, της δημόσιας διοίκησης και των υπηρεσιών επιβολής του νόμου της χώρας όταν η Ελλάδα έφυγε από τη σφαίρα επιρροής της Μεγάλης Βρετανίας και πέρασε στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ.
Η παρακρατική, φασιστικής υφής και συνωμοτική δράση στελεχών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έγινε έντονα εμφανής το 1951, με το κίνημα του ΙΔΕΑ. Τα αρχικά ΙΔΕΑ σημαίνουν «Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών». Ο ΙΔΕΑ ήταν μια συνωμοτική, μυστική παρακρατική οργάνωση αντικομμουνιστών και φασιστικού ιδεολογικού προσανατολισμού αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού, οι οποίοι αναμείχθηκαν στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, με σκοπό την αντιμετώπιση του «κομμουνιστικού κινδύνου».
Το αποκορύφωμα της παρέμβασης του ΙΔΕΑ στην πολιτική ζωή της χώρας ήταν η απόπειρά του, το βράδυ της 30 προς 31 Μαΐου 1951, να καταλάβει πραξικοπηματικώς την εξουσία για να την παραδώσει στον στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο, ο οποίος είχε μόλις παραιτηθεί από την αρχιστρατηγία των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Αλέξανδρος Παπάγος πληροφορήθηκε έκπληκτος το κίνημα και, νωρίς το πρωί της 31 Μαΐου, μετέβη στα Παλαιά Ανάκτορα, όπου διέταξε κάποιες μονάδες να επιστρέψουν στα στρατόπεδά τους, και τελικά κατάφερε να καταστείλει το κίνημα. Όμως, όταν η κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα συνέλαβε και οδήγησε σε δίκη τους κινηματίες του ΙΔΕΑ, ο Παπάγος υπερασπίστηκε την αμνήστευσή τους, την οποία και πέτυχε, και, όταν ο ίδιος ανέλαβε αργότερα την πρωθυπουργία, τους επανέφερε στην ενεργό υπηρεσία. Ο ΙΔΕΑ έπαυσε να υφίσταται επίσημα το 1951, αλλά αξιωματικοί που είχαν υπάρξει μέλη του συνέχισαν τη συνωμοτική και παρακρατική τους δραστηριότητα, μέχρι το πραξικόπημα της 21 Απριλίου 1967.
Αλέξανδρος Παπάγος: επί πρωθυπουργίας του, συμφωνήθηκε, με μυστική συμφωνία, η ειδική συνεργασία μεταξύ της CIA και των ελληνικών Λ.Ο.Κ. (Λόχοι Ορεινών Καταδρομών), που εντάχθηκαν στους μυστικούς στρατούς του ΝΑΤΟ .
Όταν η Ελλάδα έγινε μέλος του ΝΑΤΟ, το 1952, οι ειδικές δυνάμεις της χώρας – γνωστές ως «Λ.Ο.Κ.» (Λόχοι Ορεινών Καταδρομών)– εντάχθηκαν στο μυστικό δίκτυο «Stay Behind». Η CIA και τα Λ.Ο.Κ. επισημοποίησαν την αμοιβαία συνεργασία τους στις 25 Μαρτίου 1955 μέσω μιας μυστικής συμφωνίας που υπεγράφη από τον Αμερικανό στρατηγό Τράσκοτ (Trascott) εκ μέρους της CIA και από τον Κωνσταντίνο Δόβα, αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας. Πρωθυπουργός της Ελλάδας τότε ήταν ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος, ο πρώτος διοικητής μυστικού αντικομμουνιστικού στρατού στην Ελλάδα.
Η CIA προετοίμασε τα Λ.Ο.Κ. για το σενάριο σοβιετικής εισβολής και τα εκπαίδευσε για την αποτροπή αριστερού πραξικοπήματος. Ο πρώην πράκτορας της CIA, Φίλιπ Ατζί (Philip B.F. Agee) –στο βιβλίο που συνέγραψε μαζί με τον Λούις Γουόλφ (Louis Wolf), υπό τον τίτλο Βρώμικη Δουλειά: Η CIA στη Δυτική Ευρώπη– επιμένει ότι «παραστρατιωτικές ομάδες, διοικούμενες από αξιωματικούς της CIA, λειτούργησαν τη δεκαετία του 1960 σε ολόκληρη την Ευρώπη» και πρόσθεσε ότι αυτή η δραστηριότητα της CIA συνδέεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη με την εσωτερική υπονόμευση κρατών (βλ. Agee and Wolf, 1978, σελ. 154).
Μετά από τις αποκαλύψεις του Τζούλιο Αντρεότι το 1990, ο τότε Έλληνας υπουργός άμυνας Ιωάννης Βαρβιτσιώτης αναγκάστηκε να παραδεχθεί, στις 9 Νοεμβρίου 1990, ότι ένας κλάδος του δικτύου «Stay Behind», γνωστός με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση (Κόκκινη) Προβιά», λειτουργούσε στην Ελλάδα έως το 1988. Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του σοσιαλιστικού κόμματος (ΠΑΣΟΚ), Ανδρέας Παπανδρέου, ζήτησε κοινοβουλευτική διερεύνηση του ζητήματος της δράσης μυστικού στρατού στην Ελλάδα και της σχέσης που μπορεί να έχει αυτός ο μυστικός στρατός με την τρομοκρατία στην Ελλάδα και με τη δικτατορία του 1967. Επίσης, στις 14 Νοεμβρίου 1990, ο Ανδρέας Παπανδρέου δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press τα εξής: «Η παρακρατική οργάνωση ‘Κόκκινη Προβιά’ δημιουργήθηκε το 1955, ως αποτέλεσμα ενός μυστικού τμήματος της συμφωνίας με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα». Το 1990, τότε υπουργός δημοσίας τάξεως, Ιωάννης Βασιλειάδης, απήντησε στον Ανδρέα Παπανδρέου ότι δεν υπήρχε λόγος να διερευνηθεί αυτό το ζήτημα διότι η «Προβιά» ήταν ένα μεταξύ πενήντα, όπως είπε, σχεδίων του ΝΑΤΟ για την οργάνωση ένοπλης αντίστασης σε περίπτωση κατάληψης της χώρας από κομμουνιστές.
Ωστόσο, ο Ανδρέας Παπανδρέου διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά το χρονικό διάστημα 1981-1989 και άρα είχε ευκαιρίες να αποδομήσει τον ελληνικό βραχίονα του δικτύου «Stay Behind» προτού αυτός και το ΠΑΣΟΚ βρεθούν στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το 1990. Παρ’ ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι, ως πρωθυπουργός είχε ανακαλύψει την ύπαρξη μυστικού ΝΑΤΟϊκού στρατού στην Ελλάδα με την κωδική ονομασία «Κόκκινη Προβιά» και είχε δώσει εντολή να διαλυθεί αυτή η παραστρατιωτική οργάνωση, η δήλωση, το 1990, του Έλληνα υπουργού άμυνας Ιωάννη Βαρβιτσιώτη ότι ο ελληνικός κλάδος του δικτύου «Stay Behind» λειτουργούσε στην Ελλάδα έως το 1988 αποδεικνύει ότι παρακρατικές/παραστρατιωτικές οργανώσεις χρησιμοποιήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα, τουλάχιστον έως το 1988 (βλ. Ganser, 2005, σελ. 223).