Πράκτωρ ἤ φασίστας ὁ Γρηγόρης Λαμπράκης;
Ἄρχισαν οἱ νεκρολογίες γιὰ τὴν Γρηγόρη Λαμπράκη καὶ τὸ κίνημα εἰρήνης.
Τὸ 1989 ἄνοιξαν τὰ ἀρχεῖα τῆς ΕΣΣΔ. Ἀπεδείχθη ὅτι ὅλα τὰ κινήματα εἰρήνης καὶ οἱ ὀργανωτές τους στὴν Δύση χρηματοδοτοῦντο ἀπὸ τὴν KGB.
Αὐτὸ σὲ ὅλον τὸν κόσμο εἶναι ἀποδεκτὸ καὶ κανανοητό, πλὴν Ἑλλάδος!
Ὁ Λαμπράκης, ὁ πράκτωρ τῆγ KGB, ὁ ὁποῖος κακῶς ἐδολοφονήθη ἀπὸ τὸ μὴ ἐλεγχόμενον παρακράτος.
Αὐτό… Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι παπαριές.
«Ἕνας»
Κύριε Δήμαρχε Ἡλιουπόλεως Βασίλη Βαλασσόπουλε.
Ἔκανα τόσον καιρὸ ὑπομονή, ἐδῶ καὶ χρόνια, γιὰ νὰ βρῶ τὸ ἔγγραφο (μὲ χειρόγραφο) τοῦ φιλοναζιστοῦ Γρηγορίου Λαμπράκη, ποὺ χρόνια τὸ γνώριζα.
Ὡς Δημότης Πολίτης Ἕλλην, ποὺ ζῶ στὴν περιοχὴ τῆς Ἡλιουπόλεως, μὲ προσβάλλει τὸ ἄγαλμά του καὶ ἡ ὀνομασία εἰς τὸ «Μετρό» τῆς Ἡλιουπόλεως, μὲ τὸ ὄνομα τοῦ φιλοναζιστοῦ Γρηγορίου Λαμπράκη, ποὺ ὑμνοῦσε τὸν Ἀδόλφο Χίτλερ στὶς 13 Αὐγούστου τοῦ 1936.
Στὸ χειρόγραφόν του ἀναφέρεται: «und heil Hitler» – (Ζήτω ὁ Χίτλερ).
Ἀπαιτῶ νὰ ἀποσύρετε τὸ ἄγαλμα καὶ τὴν ὀνομασία ἀπὸ τὸ «Μετρό» στὴν Ἠλιούποιν (βικιπαιδεία).
Ἐὰν δὲν τὸ ἀποσύρετε, τότε σᾶς λυπᾶμαι γιὰ τὸ τὶ δηλώνετε.
Εὐχαριστῶ.
Σταματόπουλος Δημήτρης
Κατά την διάρκεια της κατοχής οι Γερμανοί διόρισαν πρωθυπουργό ένα πολύ καλό γιατρό – γυναικολόγο. Τον Λογοθετόπουλο. Αυτός ήταν καλός επιστήμονας, αλλά με την πολιτική δεν τα κατάφερε. Άρχισε επειδή του το απαίτησαν οι Γερμανοί, να κάνει αλλαγές σε διάφορα νοσοκομεία, έδιωξε όλο το διοικητικό συμβούλιο από το Αρεταίειο και αργότερα από το «Μαρίκα Ηλιάδη»
Στο «Μαρίκα Ηλιάδη» ήταν ένας καθηγητής γυναικολογίας, τότε κορυφή. Ο Κων/νος Λούρος (Υπάρχει και δρόμος στην περιοχή αυτή με το όνομά του). Αυτός διώχθηκε σαν «μη συμπαθών» τους Γερμανούς, οπότε παραιτήθηκε και έφυγε τελείως από εκεί, μαζί με τον γυναικολόγο Κόκκαλη.
Ο Κόκκαλης θα πάει στο ΕΑΜ, θα οργανώσει το παιδομάζωμα, θα φύγει στο παραπέτασμα και θα πεθάνει εκεί. Ο γιος του είναι ο γνωστός Σωκράτης Κόκκαλης πρόεδρος της INRACOM και του Ολυμπιακού. Ο Λούρος θα μείνει έξω από πολιτικές συγκρούσεις και θα γράψει ένα βιβλίο με τον τίτλο «Χθες» Στο βιβλίο αυτό αναφέρει ότι παραιτήθηκε από το «Μαρίκα Ηλιάδη» μαζί με όλο του το επιτελείο για να μην συνεργασθεί με τους κατακτητές. Μόνο ένας έμεινε και συνεργάστηκε με τους Ναζί ο Γρηγόρης Λαμπράκης.
Να τι γράφει ο ίδιος στο βιβλίο του και στη σελίδα 201. Οι επισημάνσεις δικές μου.
… της Σχολής, καθώς και το δικό μου αρχείο. Όπου κάποιος ιστορικός της ελληνικής Ιατρικής θα μπορέσει κάποτε να βρει τις λεπτομέρειες του σοβαρού εκείνου επεισοδίου.
Όπως κι αν έχει το πράγμα, είχαμε πια βγει και οι τρεις μας στο πνευματικό και ηθικό κλαρί, μιας και είχαν κοπεί οι γέφυρες με το Πανεπιστήμιο. Ή στάση μας, πού νομίζαμε πώς αποτελούσε μιαν έμμεση αλλά συνειδητή διαμαρτυρία εναντίον του κατακτητή, σχολιάστηκε πολύ· άλλοι ήταν υπέρ και άλλοι κατά.
Ύστερα από λίγο, πήραν από τον Κόκκαλη κι από εμένα τις διευθύνσεις των Κλινικών του «Άρεταιείου». Σχεδόν ταυτόχρονα, ο Λογοθετόπουλος διέλυσε παράνομα το Διοικητικό Συμβούλιο του Μαιευτηρίου «Μαρίκα Ηλιάδη» και εγκατέστησε έκεί το Δημόσιο Μαιευτήριο με όλο το επιτελείο του, αφού με έδιωξε φυσικά από την διεύθυνση. Για λίγο καιρό ακόμα δεν πραγματοποιήθηκε και ή έξωσή μου από το σπίτι μου, αλλά ήταν φανερό πώς δεν επρόκειτο ν’ αργήσει. Τα αποχαιρετιστήρια από το Μαιευτήριο «Μαρίκα Ήλιάδη» ήταν συγκλονιστικά. Οι περισσότεροι από τους συνεργάτες μου παραιτήθηκαν, εκτός από έναν νέο υποβοηθό, πού τον είχα συμπαθήσει για την αθλητική του προϊστορία αυτός έμεινε και συνεργάστηκε με τον Λογοθετόπουλο. Ό νέος ονομαζόταν Γρηγόριος Λαμπράκης!
Έτσι ο Κόκκαλης κι εγώ περιοριστήκαμε στους «Αγίους Αναργύρους» για την εξυπηρέτηση της «υποτυπώδους» πελατείας μας, πού έπρεπε και να μας θρέψει. Από την εντατική ως τότε εργασία, πέσαμε στην απραξία. Την μοναξιά και την νύκτα της Κατοχής, πού γινόταν όλο και πιο σκοτεινή. Στο αναμεταξύ, ο Κόκκαλης είχε παραδοθεί, όπως έγραψα παραπάνω, στο ΕΑΜ. κι έπαψα να ‘χω επαφή μαζί του. Άλλα και με τον Χωρέμη οι σχέσεις μας έγιναν χαλαρές, ίσως επειδή οι κατοικίες μας ήταν μακρυά ή μια από την άλλη και δεν εμπιστευόμασταν το τηλέφωνο.