Ιάκωβος: Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πετρελαϊκός Πόλεμος 1939-1945
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πετρελαϊκός Πόλεμος δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα γεγονός ανεξάρτητο από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πετρελαϊκό Πόλεμο. Μετά την νίκη τους, οι σύμμαχοι επέβαλλαν εξοντωτικούς όρους στην Γερμανία. Όπως ήταν αναμενόμενο, μόλις η Γερμανία ξαναβρήκε τις δυνάμεις της ‘χτύπησε’. Ο ΒΠΠ δεν είναι το θέμα αυτού του κειμένου, αλλά θέλω να αναφέρω μία από τις μάχες που σε μεγάλο βαθμό έκριναν την έκβαση του, την Μάχη του Στάλινγκραντ (μπλε κύκλος στον χάρτη).
Το Στάλινγκραντ μετονομάστηκε αργότερα σε Βόλγκογκραντ.
Όπως μπορείτε να δείτε στον χάρτη, αν ο Χίτλερ δεν είχε ηττηθεί στην Μάχη του Στάλινγκραντ, θα είχε προχωρήσει και θα είχε βάλει στο χέρι το πετρέλαιο του Μπακού, εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη γι’αυτόν αυτονομία της Βέρμαχτ σε πετρέλαιο. Εκείνη την εποχή ήταν σύνηθες να ξεμένουν οι στρατοί από καύσιμα.
Με το πετρέλαιο του Μπακού, ο Χίτλερ θα μπορούσε να εξαπολύσει μία επίθεση κατά των Άγγλων στον Περσικό Κόλπο, και αν αποκτούσε τον έλεγχο της Κασπίας και του Περσικού Κόλπου, ο πόλεμος στην Ευρώπη και στην Αφρική θα είχε τελειώσει. Έχασε όμως από τους Σοβιετικούς στο Στάλινγκραντ, και ο έλεγχος της Κασπίας και του Περσικού παρέμεινε υπό τον έλεγχο των Συμμάχων.
Το πετρέλαιο ήταν άλλωστε και ο λόγος που ο Χίτλερ στράφηκε εναντίον των συμμάχων του των Ρώσων το 1941, οι οποίοι όπως θα διαβάσετε στο τμήμα ‘Later Events and Total Trade’ του παρακάτω Wikipedia link, για την περίοδο 1940-1941, μέχρι την στιγμή που ο Χίτλερ έσπασε τις συμφωνίες τους και τους επιτέθηκε, είχαν προμηθεύσει τον Χίτλερ με 900.000 τόνους πετρελαίου.
https://en.wikipedia.org/wiki/German%E2%80%93Soviet_Credit_Agreement_(1939)
Στο τέλος της πρώτης παραγράφου του ίδιου link, θα διαβάσετε ότι οι Κομμουνιστές είχαν τηρήσει τις συμφωνίες τους με τους Ναζί στο ακέραιο μέχρι την στιγμή που ο Χίτλερ στράφηκε εναντίον τους. Λέει συγκεκριμένα η Wikipedia:
“The Soviets fulfilled their obligations to the letter right up until the invasion, wanting to avoid provoking Germany. All these agreements were terminated when Germany invaded the Soviet Union in June 1941, in violation of the treaties between the two countries.”
Το πρόβλημα ήταν ότι το πετρέλαιο με το οποίο προμήθευαν οι Κομμουνιστές τον Χίτλερ δεν ήταν αρκετό για έναν στρατό που πολεμούσε σε όλο τον κόσμο, και ο Χίτλερ θεώρησε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να επιτεθεί στην Ρωσία και να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του πετρελαίου της.
Στην δεύτερη παράγραφο του παρακάτω link της encyclopedia.com, θα διαβάσετε για την οικονομική συμφωνία ανάμεσα στους Ναζί και στους Κομμουνιστές, που υπογράφτηκε στις 20 Αυγούστου 1939 από τους Karl Schnurre και Yevgeny Babarin, σύμφωνα με την οποία οι Κομμουνιστές θα τροφοδοτούσαν τους Ναζί με πρώτες ύλες (πετρέλαιο, σίδηρο κτλ), και οι Ναζί θα προμήθευαν τους Κομμουνιστές με Γερμανικά βιομηχανικά προϊόντα.
http://www.encyclopedia.com/doc/1G2-3404101270.html
Για το πως οι Κομμουνιστές τροφοδοτούσαν την Ναζιστική πολεμική μηχανή μέχρι την στιγμή που ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Ρωσία, μπορείτε να διαβάσετε και στο παρακάτω link του Μαρξιστικού site www.marxist.org :
http://www.marxists.org/history/etol/writers/vance/1941/01/russia1.htm
Στην 5η παράγραφο του παρακάτω άρθρου του Βρετανικού Guardian, μπορείτε να διαβάσετε ότι η συμφωνία των Γερμανών με τους Σοβιετικούς εκτεινόταν και στον οικονομικό τομέα, με την Γερμανία να έχει αναλάβει να προμηθεύει την Ρωσία με στρατιωτικό υλικό, και την Ρωσία να προμηθεύει την Γερμανία με πρώτες ύλες όπως πετρέλαιο.
http://www.theguardian.com/books/2014/aug/06/devils-alliance-hitlers-pact-stalin-1938-1941-roger-moorhouse-review
Για την σημασία της οικονομικής συμφωνίας ανάμεσα στους Ναζί και στους Κομμουνιστές μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του ιστορικού Heinrich Schwendemann στην παρακάτω διεύθυνση, με τίτλο ‘German-Soviet Economic Relations at the Time of the Hitler-Stalin Pact 1939-1941’:
http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/cmr_1252-6576_1995_num_36_1_2425
Ομοιότητες του Α Παγκοσμίου Πετρελαϊκού Πολέμου με τους Πετρελαϊκούς Πολέμους του 2014
Σήμερα, 100 χρόνια μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πετρελαϊκό Πόλεμο του 1914, παρατηρούμε τους πετρελαϊκούς πολέμους στην Συρία και στο Ιράκ, στην Λιβύη και στην Ουκρανία, και βλέπουμε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Οι πόλεμοι στην Ουκρανία, στην Συρία, στο Ιράκ, και στην Λιβύη, είναι οι πρώτες φλόγες του Τρίτου Παγκοσμίου Πετρελαϊκού Πολέμου, που όλοι φυσικά ελπίζουν ότι δεν θα εξελιχθούν σε μία μεγάλη πυρκαγιά όπως συνέβη στους Παγκοσμίους Πετρελαϊκούς Πολέμους του παρελθόντος.
Εφόσον όμως οι πόλεμοι έχουν ήδη εκδηλωθεί σε τρεις ηπείρους, Λιβύη στην Αφρική, Ουκρανία στην Ευρώπη, και Συρία-Ιράκ στην Ασία, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήδη πρόκειται ήδη για έναν μικρό παγκόσμιο πετρελαϊκό πόλεμο.
Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Κασπία Θάλασσα και στον Περσικό Κόλπο είναι ακριβώς η ίδια με αυτήν που επικρατούσε το 1914, πριν από 100 χρόνια. Η διαφορά είναι ότι τους Άγγλους έχουν αντικαταστήσει οι Αμερικάνοι, και τους Γερμανούς έχουν αντικαταστήσει οι Κινέζοι. Στον ΑΠΠ, ήταν το Βρετανικό Ναυτικό που κυριαρχούσε στις θάλασσες, και ήταν η Γερμανία που προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί το γεωγραφικό της πλεονέκτημα προκειμένου να συνδεθεί σιδηροδρομικά, μέσω της Baghdad Railway (μαύρη γραμμή), με τον Περσικό Κόλπο, αποφεύγοντας το Βρετανικό Ναυτικό που κυριαρχούσε στις θάλασσες, αφού η Γερμανία είχε το πλεονέκτημα να είναι πολύ πιο κοντά στον Περσικό Κόλπο και την Κασπία Θάλασσα από τους Άγγλους.
Σήμερα στη θέση της Γερμανίας είναι η Κίνα, η οποία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το γεωγραφικό της πλεονέκτημα προκειμένου να συνδεθεί στον Περσικό Κόλπο και την Κασπία Θάλασσα από την ξηρά, αποφεύγοντας το Αμερικανικό Ναυτικό. Λόγω βέβαια της τεχνολογικής εξέλιξης, η Κίνα δεν προσπαθεί να συνδεθεί σε αυτές τις περιοχές με σιδηροδρομικές γραμμές αλλά με αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι Κινέζοι έχουν ήδη συνδεθεί με την Κασπία Θάλασσα, μέσω ενός δικτύου αγωγών που τους συνδέει με το πλούσιο σε πετρέλαιο Καζακστάν, και με το πλούσιο σε φυσικό αέριο Τουρκμενιστάν ( κόκκινες γραμμές), και φιλοδοξούν να συνδεθούν με αγωγούς και με το πλούσιο και σε πετρέλαιο και σε φυσικό αέριο Ιράν στον Περσικό Κόλπο. Αυτό είναι που κάνει μάλιστα και το φτωχό σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο Αφγανιστάν σημαντικό, το ότι δηλαδή βρίσκεται ανάμεσα στην Κίνα και στο Ιράν, και σίγουρα αυτό έπαιξε ρόλο στην επέμβαση των Αμερικανών στο Αφγανιστάν.
Αντίστοιχα το 2011, το Σιιτικό Ιράν ήθελε να συνδεθεί με αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου με τους Σιίτες του Ιράκ και της Συρίας (πράσινη γραμμή), προκειμένου να φτάνει το φυσικό του αέριο και πετρέλαιο στην Μεσόγειο Θάλασσα. Τίποτα δεν εμπόδιζε το Ιράν, μέχρι που ξέσπασε ο χρηματοδοτούμενος από το Κατάρ, την Σαουδική Αραβία και την Τουρκία πόλεμος στο Ιράκ και στην Συρία, και υψώθηκαν μπροστά στο Ιράν οι Σουνίτες Τζιχαντιστές του ISIS.
Βλέπε επίσης ‘Ο Πόλεμος των ΗΠΑ και της Ρωσίας στην Ασία’,
Επίσης το Κατάρ και η Τουρκία ήθελαν να κατασκευαστεί ένας αγωγός που θα μετέφερε φυσικό αέριο του Κατάρ στην Τουρκία, και από κει στην Ευρώπη (κόκκινη γραμμή), μέσω του Ιράκ και της Συρίας, αλλά υψώνονταν μπροστά τους ένα Σιιτικό τείχος από το Ιράκ και την Συρία, οπότε και ξέσπασε ο πόλεμος στο Ιράκ και στην Συρία όπως ήδη είπα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η κατάσταση είναι σχεδόν η ίδια με το 1914. Το 1914 τίποτα δεν μπλόκαρε την Baghdad Railway να φτάσει στον Περσικό Κόλπο, και μέσω των Βαλκανικών Πολέμων η Ελλάδα και η Σερβία υψώθηκαν μπροστά στην Baghdad Railway, και η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στην Σερβία. Το 2014 τίποτα δεν εμπόδιζε το Σιιτικό Ιράν να κατασκευάσει αγωγούς που θα το ένωναν με την Μεσόγειο μέσω των Σιιτικών Ιράκ και Συρίας, και ξέσπασαν οι πόλεμοι στο Ιράκ και στην Συρία και υψώθηκε ένα τείχος Τζιχαντιστών μπροστά στο Ιράν.
Η ιστορία είναι η ίδια και για την Ρωσία επίσης. Καθ’ όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα, οι Ρώσοι ήλεγχαν τις πλούσιες σε πετρέλαιο χώρες της Κασπίας Θάλασσας. Αυτή ήταν η κατάσταση και στην τσαρική και στην κομμουνιστική Ρωσία.
Όπως μπορείτε να δείτε στον παραπάνω χάρτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι Ρώσοι Κομμουνιστές είχαν προσαρτήσει στην Σοβιετική Ένωση και τις περιοχές της Κασπίας, αφού το πετρέλαιο τους ήταν πάρα πολύ σημαντικό για την ενεργειακή ασφάλεια της Ρωσίας. Να προσθέσω ότι οι πληθυσμοί του Καζακστάν, του Ουζμπεκιστάν, του Κιργιστάν, του Τουρκμενιστάν, του Αζερμπαϊτζάν, και του Τατζικιστάν, αποτελούνται κατά 90% περίπου από Μουσουλμάνους, οι οποίοι μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις είναι και Τουρκογενείς.
Αυτοί επομένως οι πληθυσμοί έχουν πολύ περισσότερα κοινά με τους Τούρκους παρά με τους Χριστιανούς Ρώσους, αλλά οι Ρώσοι ήταν η μεγάλη δύναμη της περιοχής, οι Ρώσοι ήταν στο στρατόπεδο των νικητών και στους δύο παγκοσμίους πολέμους, και κατά συνέπεια οι Ρώσοι πήραν υπό τον έλεγχο τους αυτούς τους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Και ευτυχώς για εμάς φυσικά, διαφορετικά θα είχαμε ένα γείτονα με τον οποίο δεν έχουμε καλές σχέσεις, την Τουρκία, ο οποίος θα ήταν και πλούσιος ενεργειακά. Άλλο αυτό όμως, και άλλο να μας πλασάρουν τους Αμερικανούς σαν κακούς και τους Ρώσους σαν καλούς. Απλά οι Ρώσοι σε αντίθεση με τους Αμερικανούς και τους Άγγλους έτυχε να είναι δίπλα στην Κασπία, και έτυχε επίσης να είναι πλούσιοι ενεργειακά, και δεν είχαν την πίεση που είχαν οι Αμερικανοί για ενέργεια.
Στο παρακάτω Wikipedia link θα διαβάσετε για την εισβολή των Ρώσων Κομμουνιστών στο Αζερμπαιτζάν το 1920.
https://en.wikipedia.org/wiki/Red_Army_invasion_of_Azerbaijan
Στο παρακάτω Wikipedia link θα διαβάσετε για την εισβολή των Ρώσων Κομμουνιστών στην Γεωργία το 1920.
https://en.wikipedia.org/wiki/Red_Army_invasion_of_Georgia
Στο τμήμα ‘Kazakhstan under Soviet Rule’ του παρακάτω Wikipedia link, θα διαβάσετε ότι την δεκαετία του 30, πάρα πολλοί γνωστοί ποιητές, ιστορικοί, πολιτικοί και στοχαστές του Καζακστάν δολοφονήθηκαν από τους Κομμουνιστές προκειμένου να καταπιεστεί η εθνική ταυτότητα του εγχώριου πληθυσμού.
https://en.wikipedia.org/wiki/Kazakhstan#Kazakhstan_under_Soviet_rule
Στο παρακάτω άρθρο του Economist για την Κεντρική Ασία, με τίτλο ‘Stalin’s Harvest’, θα διαβάσετε τα εξής:
“After the October revolution of 1917, new autonomous republics were created. In 1924 Stalin divided the region into different Soviet republics. The borders were drawn up rather arbitrarily without following strict ethnic lines or even the guidelines of geography.
The main aim was to counter the growing popularity of pan-Turkism in the region, and to avoid potential friction. Hence, the fertile Fergana Valley (formerly ruled by the Khanate of Kokand) was divided between Kyrgyzstan, Tajikistan and Uzbekistan. Some of these borders were redrawn several times until 1936. After 1991, this led to lively demarcation disputes among the newly independent countries”.
http://www.economist.com/node/16377083
Επίσης στον ΑΠΠ, ο Ρώσος Τσάρος προσπαθούσε να εμποδίσει τους Γερμανούς και τους Οθωμανούς να πλησιάσουν στο Μπακού. Στον ΒΠΠ οι Ρώσοι Κομμουνιστές προσπαθούσαν να εμποδίσουν τον Χίτλερ να πάρει τον έλεγχο του πετρελαίου του Μπακού. Να προσθέσω ότι τα πολύ πλούσια κοιτάσματα σε πετρέλαιο του Καζακστάν ανακαλύφθηκαν πολύ αργότερα.
Σήμερα, στα πρόθυρα του ΓΠΠ, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Πούτιν προσπαθεί να ελέγξει όσο μπορεί τις χώρες της Κασπίας που πλέον έχουν αποκτήσει την ανεξαρτησία τους, προκειμένου να πουλάει η Ρωσία σε υψηλότερες τιμές και σε μεγαλύτερες ποσότητες πετρέλαιο, και κυρίως φυσικό αέριο στην Ευρώπη.
Όπως έλεγα στο κείμενο μου ‘Οι 3 Πόλεμοι για τον Αγωγό Baku-Ceyhan’, ο πόλεμος Ρωσίας-Γεωργίας και Αρμενίας-Αζερμπαιτζάν, ήταν τα αντίποινα της Ρωσίας για την συνεργασία της Γεωργίας και του Αζερμπαιτζάν με τους Αμερικανούς στην κατασκευή των αγωγών Baku-Ceyhan και Baku-Supsa.
Όπως μπορείτε να δείτε στο δεύτερο μισό του παρακάτω άρθρου του Guardian, ο Πούτιν απείλησε την εθνική ακεραιότητα του Καζακστάν όταν ο δικτάτορας πρόεδρος του Καζακστάν Nursultan Nazabayev απείλησε ότι θα αποσύρει την χώρα του από την Eurasian Economic Union.
http://www.theguardian.com/world/2014/sep/01/kazakhstan-russian-neighbour-putin-chilly-nationalist-rhetoric
Άλλο ένα άρθρο για τις απειλές του Πούτιν προς το Καζακστάν.
http://www.eurasianet.org/node/69771
Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο για το πετρέλαιο, η Ρωσία ήταν στο πλευρό της χώρας που κυριαρχούσε στις θάλασσες, της Αγγλίας. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για το πετρέλαιο, η Ρωσία ήταν αρχικά στο πλευρό της χώρας που είχε το γεωγραφικό πλεονέκτημα, της Γερμανίας, και στην συνέχεια πέρασε στο πλευρό των χωρών που είχαν το πλεονέκτημα στις θάλασσες, των ΗΠΑ και της Αγγλίας.
Να προσθέσω ότι στην αρχή του ΒΠΠ, οι Ναζί και οι Κομμουνιστές μοίρασαν την Ανατολική Ευρώπη σε σφαίρες επιρροής και ήταν σύμμαχοι, με το περίφημο Molotov-Ribbentrop Pact. Για Molotov-Ribbentrop βλέπε παρακάτω Wikipedia link.
https://en.wikipedia.org/wiki/Molotov%E2%80%93Ribbentrop_Pact
Για την συμμαχία των Ναζιστών και των Κομμουνιστών μπορείτε να δείτε και το παρακάτω link της εγκυκλοπαίδειας Britannica. Στην 3η παράγραφο θα διαβάσετε τα εξής:
“To this public pact of nonaggression was appended a secret protocol, also reached on August 23, 1939, which divided the whole of eastern Europe into German and Soviet spheres of influence”.
http://www.britannica.com/EBchecked/topic/230972/German-Soviet-Nonaggression-Pact
Επίσης στην πρώτη παράγραφο του ίδιου link της εγκυκλοπαίδειας Britannica, θα διαβάσετε ότι ο Στάλιν οδηγήθηκε στην συμμαχία με τον Χίτλερ από μία απροθυμία των Δυτικών χωρών να συνεργαστούν με τον Στάλιν και να αντιμετωπίσουν τον Χίτλερ, αλλά και από προσωπική του προτίμηση προς στους Ναζί. Λέει συγκεκριμένα η Britannica:
“The Western democracies’ hesitance in opposing Adolf Hitler, along with Stalin’s own inexplicable personal preference for the Nazis, also played a part in Stalin’s final choice”.
Το Molotov-Ribbentrop Pact ήταν η βασική συμφωνία, πάνω στην οποία υπογράφτηκαν και άλλες συμφωνίες, όπως η οικονομική συμφωνία που ανέφερα σε προηγούμενα τμήματα του κειμένου. Επομένως δεν θα πρέπει να παρασύρεται κάποιος και να νομίζει ότι οι Ρώσοι Κομμουνιστές ήταν καλύτεροι από τους Αμερικανούς ή τους Βρετανούς. Ήταν μάλιστα οι Κομμουνιστές σύμμαχοι με τους Ναζί μέχρι την στιγμή που ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Ρωσία το 1941. Και είναι πολύ εύκολο για κάποιον να παρασυρθεί κανείς από τους αντι-αμερικανούς Έλληνες Κομμουνιστές που τα παίρνουν από τους Άραβες, και από τους αντι-Αμερικανούς Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές που τα παίρνουν από τους Ρώσους.
Σήμερα, στην αρχή του ΓΠΠ για το πετρέλαιο, η Ρωσία βρίσκεται στο πλευρό της Κίνας, της χώρας που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το γεωγραφικό της πλεονέκτημα για να ενωθεί στον Περσικό Κόλπο, και όχι στο πλευρό της χώρας που έχει το πλεονέκτημα στην θάλασσα, που είναι οι ΗΠΑ.
Το Περίφημο Ρητό για την Ιστορία που Επαναλαμβάνεται
Όταν κανείς εξετάζει τον Πρώτο Παγκόσμιο Πετρελαϊκό Πόλεμο του 1914, και τον συγκρίνει με τους πετρελαϊκούς πολέμους του 2014 εκατό χρόνια μετά, είναι απίθανο να μην του περάσει από το μυαλό η φράση ‘η ιστορία επαναλαμβάνεται’. Μία φράση που έχουμε ακούσει όλοι εκατομμύρια φορές.
Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα ευφυολόγημα, εξαιρετικά ανόητο μάλιστα, γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι η ιστορία που επαναλαμβάνεται, αλλά ο Περσικός Κόλπος και η Κασπία Θάλασσα που παραμένουν οι πλουσιότερες περιοχές του κόσμου σε ενεργειακά αποθέματα. Από την αρχή του 20ου αιώνα, όταν το πετρέλαιο αντικατέστησε το κάρβουνο, οι περιοχές του Περσικού και της Κασπίας αποτελούν την καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας.
Στον παρακάτω χάρτη φαίνεται πόσο μικρή είναι αυτή η περιοχή πάνω στον παγκόσμιο χάρτη, και όμως σε αυτήν την μικρή γεωγραφικά περιοχή βρίσκονται θαμμένα το 50% με 65% των παγκοσμίων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι σκοτώνονταν, και θα εξακολουθήσουν να σκοτώνονται, γύρω από αυτήν την περιοχή. Αυτό δεν θα σταματήσει με ευφυολογήματα και ευχές, αλλά μόνο αν βρεθούν κάποια τεράστια αποθέματα κάπου αλλού, ώστε να μειωθεί η γεωπολιτική σημασία της περιοχής, ή αν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αντικατασταθούν από κάποια άλλη μορφή ενέργειας.
Επομένως η φράση ‘η ιστορία επαναλαμβάνεται’, θα πρέπει να αντικατασταθεί από την φράση ‘ο Περσικό Κόλπος και η Κασπία Θάλασσα παραμένουν η καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας’. Δεν το λέω αυτό επειδή είναι κακό να χρησιμοποιούμε τέτοια ανόητα ευφυολογήματα. Το πρόβλημα είναι ότι οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, οι διανοούμενοι, μιλάνε συνέχεια με τέτοια ευφυολογήματα και καθόλου για την ουσία.
Σπάνια θα μας δώσουν οι διανοούμενοι στοιχεία ώστε να μπορούμε να αναλύσουμε το πραγματικό πρόβλημα, και το ερώτημα είναι γιατί συμβαίνει αυτό?
Γιατί είναι τόσο ανούσιος ο λόγος των διανοουμένων?
Γιατί οι διανοούμενοι δεν μας βοηθούν ποτέ να σκεφτούμε?
Ο Murray Rothbard έλεγε ότι είναι ευθύνη των διανοουμένων να μας πείθουν ότι χρειαζόμαστε τους γραφειοκράτες, γιατί οι διανοούμενοι έχουν μία ειδική σχέση με το κράτος και τους γραφειοκράτες, και πολύ συχνά είναι άμεσα χρηματοδοτούμενοι από αυτούς.
Είναι επομένως πολύ λογικό οι διανοούμενοι να μην είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν την σκέψη μας, αφού δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Η δουλειά τους είναι να μας πείσουν ότι τα αφεντικά τους, οι γραφειοκράτες, μας είναι απαραίτητα. Και το κάνουν αυτό με πάρα πολύ μεγάλη συνέπεια, και είναι και πάρα πολύ καλοί σε αυτό.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να απορούμε γιατί οι διανοούμενοι περιορίζονται σε ευφυολογήματα και δεν μας μιλάνε ποτέ για την ουσία.
Στις μέρες μας μάλιστα, όλοι αναρωτιούνται που ήταν οι διανοούμενοι?
Πως άφησαν οι διανοούμενοι να ξεσπάσει αυτή η κρίση?
Πολύ ανόητα ερωτήματα, αφού η κρίση ξέσπασε ακριβώς επειδή οι διανοούμενοι έκαναν πολύ καλά την δουλειά τους, και μας έπεισαν ότι μας ήταν απαραίτητοι οι εργοδότες τους οι γραφειοκράτες. Έτσι δημιουργήθηκε η κρίση. Βλέπε ‘Πως Δημιουργούνται οι Οικονομικές Φούσκες’.
Η Ayn Rand έλεγε ότι δεν μπορείς να απαιτείς από τους διανοούμενους να είναι ιδεολογικά ανεξάρτητοι, την στιγμή που είναι οικονομικά εξαρτημένοι από το κράτος. Εγώ να προσθέσω στους διανοούμενους και τους δημοσιογράφους, που είναι βασικοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Αν και όταν ο Murray Rothbard μιλούσε για διανοούμενους, εννοούσε όλους τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, και γενικά οποιονδήποτε είχε την δυνατότητα να επηρεάζει την κοινή γνώμη.
Σκεφτείτε τους δικούς μας δημοσιογράφους. Πως να είναι ιδεολογικά ανεξάρτητοι, όταν ξέρουν ότι το βασικό προσόν των περισσότερων εξ’αυτών είναι ότι πέρασαν από την ΚΝΕ και την ΕΡΤ?
Τα Ελληνικά ΜΜΕ είναι κρατικοδίαιτα, και επομένως και οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να είναι ανεξάρτητοι, αφού η δουλειά τους είναι να μας πείσουν ότι οι γραφειοκράτες μας είναι απαρραίτητοι. Η συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών δεν θα είχε καμία τύχη αν τα ΜΜΕ ήταν πιο ελεύθερα.
Γιατί όπως έχω ξαναπεί, ένα πράγμα χρειάζεται για να υπάρξει καλή ενημέρωση. Να υπάρχουν αντίπαλα οικονομικά συμφέροντα που θα βγάζουν το ένα τα άπλυτα του άλλου στη φόρα. Στις σοσιαλιστικές οικονομίες που το κράτος είναι ο ανώτατος ρυθμιστής, κανείς δεν τολμάει να μιλήσει, αφού ο ανώτατος συντονιστής τους λέει ‘τον νου σας ρεμάλια θα σπάσετε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε όλοι’.
Τώρα βέβαια με το διαδίκτυο όλα αυτά αλλάζουν, αφού οι διανοούμενοι έχουν απέναντι τους όλους εμάς. Ο καθένας από εμάς είναι πλέον διαμορφωτής της κοινής γνώμης. Η διαμόρφωση της κοινής γνώμης δεν είναι πια προνόμιο των διανοουμένων. Και ξέρουν πολύ καλά ότι δεν έχουν την επιχειρηματολογία να μας αντιμετωπίσουν. Αυτός είναι και ο λόγος που στις σοσιαλιστικές χώρες εξετάζουν ήδη το ενδεχόμενο να δημιουργήσουν ένα δικό τους διαδίκτυο.
Όλες οι χώρες που έχουν μεγάλη παράδοση στον σοσιαλισμό και δεν είναι μαθημένες στην ελεύθερη έκφραση της γνώμης, εξετάζουν αυτό το ενδεχόμενο. Το εξετάζουν στην Λατινική Αμερική και στην Ρωσία. Στην Κίνα μάλιστα και στην Βόρεια Κορέα δεν επιτρέπουν στους πολίτες τους να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο.
Θα παρατηρήσετε ότι οι περισσότεροι σοσιαλιστές διανοούμενοι υποστηρίζουν τέτοιες εξελίξεις. Ο λόγος δεν είναι επειδή φοβούνται την κατασκοπία όπως λένε. Ο λόγος είναι ότι ξέρουν ότι στην εποχή του διαδικτύου θα βρουν απέναντι τους όλους τους ιδεολογικούς απογόνους του Murray Rothbard και της Ayn Rand, και ξέρουν ότι δεν μπορούν να τους αντιμετωπίσουν.
Είναι κατά κάποιον τρόπο ένας αγώνας ταχύτητας, και θα πρέπει να τους τελειώσουμε πριν προλάβουν να μας βγάλουν από την πρίζα. Και θα πρέπει να το κάνουμε όχι μόνο γιατί μας συμφέρει, αλλά και γιατί είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό. Εγώ τουλάχιστον το βρίσκω τρομερά διασκεδαστικό.
Το πρόβλημα είναι ότι έχουν ξεσπάσει ήδη οι πρώτες φλόγες του Τρίτου Παγκοσμίου Πετρελαϊκού Πολέμου, και ο πόλεμος είναι πάντα η καλύτερη δικαιολογία προκειμένου οι σοσιαλιστές και οι κρατιστές να πάρουν υπό τον απόλυτο έλεγχο τους το κράτος.
Ήταν άλλωστε ο Α Παγκόσμιος Πετρελαϊκός Πόλεμος το 1914 που έδωσε την ευκαιρία στους κρατιστές να καταστρέψουν το Αμερικανικό οικονομικό μοντέλο των προηγούμενων αιώνων και να εισαγάγουν τα σοσιαλιστικά ιδεώδη. Άρα η νίκης μας δεν είναι καθόλου βέβαιη. Ας το διασκεδάσουμε όμως προς το παρόν και βλέπουμε.
Όπως μπορείτε να δείτε στον χάρτη, αν ο Χίτλερ δεν είχε ηττηθεί στην Μάχη του Στάλινγκραντ, θα είχε προχωρήσει και θα είχε βάλει στο χέρι το πετρέλαιο του Μπακού, εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη γι’αυτόν αυτονομία της Βέρμαχτ σε πετρέλαιο. Εκείνη την εποχή ήταν σύνηθες να ξεμένουν οι στρατοί από καύσιμα.
Με το πετρέλαιο του Μπακού, ο Χίτλερ θα μπορούσε να εξαπολύσει μία επίθεση κατά των Άγγλων στον Περσικό Κόλπο, και αν αποκτούσε τον έλεγχο της Κασπίας και του Περσικού Κόλπου, ο πόλεμος στην Ευρώπη και στην Αφρική θα είχε τελειώσει. Έχασε όμως από τους Σοβιετικούς στο Στάλινγκραντ, και ο έλεγχος της Κασπίας και του Περσικού παρέμεινε υπό τον έλεγχο των Συμμάχων.
Το πετρέλαιο ήταν άλλωστε και ο λόγος που ο Χίτλερ στράφηκε εναντίον των συμμάχων του των Ρώσων το 1941, οι οποίοι όπως θα διαβάσετε στο τμήμα ‘Later Events and Total Trade’ του παρακάτω Wikipedia link, για την περίοδο 1940-1941, μέχρι την στιγμή που ο Χίτλερ έσπασε τις συμφωνίες τους και τους επιτέθηκε, είχαν προμηθεύσει τον Χίτλερ με 900.000 τόνους πετρελαίου.
https://en.wikipedia.org/wiki/German%E2%80%93Soviet_Credit_Agreement_(1939)
Στο τέλος της πρώτης παραγράφου του ίδιου link, θα διαβάσετε ότι οι Κομμουνιστές είχαν τηρήσει τις συμφωνίες τους με τους Ναζί στο ακέραιο μέχρι την στιγμή που ο Χίτλερ στράφηκε εναντίον τους. Λέει συγκεκριμένα η Wikipedia:
“The Soviets fulfilled their obligations to the letter right up until the invasion, wanting to avoid provoking Germany. All these agreements were terminated when Germany invaded the Soviet Union in June 1941, in violation of the treaties between the two countries.”
Το πρόβλημα ήταν ότι το πετρέλαιο με το οποίο προμήθευαν οι Κομμουνιστές τον Χίτλερ δεν ήταν αρκετό για έναν στρατό που πολεμούσε σε όλο τον κόσμο, και ο Χίτλερ θεώρησε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να επιτεθεί στην Ρωσία και να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του πετρελαίου της.
Στην δεύτερη παράγραφο του παρακάτω link της encyclopedia.com, θα διαβάσετε για την οικονομική συμφωνία ανάμεσα στους Ναζί και στους Κομμουνιστές, που υπογράφτηκε στις 20 Αυγούστου 1939 από τους Karl Schnurre και Yevgeny Babarin, σύμφωνα με την οποία οι Κομμουνιστές θα τροφοδοτούσαν τους Ναζί με πρώτες ύλες (πετρέλαιο, σίδηρο κτλ), και οι Ναζί θα προμήθευαν τους Κομμουνιστές με Γερμανικά βιομηχανικά προϊόντα.
http://www.encyclopedia.com/doc/1G2-3404101270.html
Για το πως οι Κομμουνιστές τροφοδοτούσαν την Ναζιστική πολεμική μηχανή μέχρι την στιγμή που ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Ρωσία, μπορείτε να διαβάσετε και στο παρακάτω link του Μαρξιστικού site www.marxist.org :
http://www.marxists.org/history/etol/writers/vance/1941/01/russia1.htm
Στην 5η παράγραφο του παρακάτω άρθρου του Βρετανικού Guardian, μπορείτε να διαβάσετε ότι η συμφωνία των Γερμανών με τους Σοβιετικούς εκτεινόταν και στον οικονομικό τομέα, με την Γερμανία να έχει αναλάβει να προμηθεύει την Ρωσία με στρατιωτικό υλικό, και την Ρωσία να προμηθεύει την Γερμανία με πρώτες ύλες όπως πετρέλαιο.
http://www.theguardian.com/books/2014/aug/06/devils-alliance-hitlers-pact-stalin-1938-1941-roger-moorhouse-review
Για την σημασία της οικονομικής συμφωνίας ανάμεσα στους Ναζί και στους Κομμουνιστές μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του ιστορικού Heinrich Schwendemann στην παρακάτω διεύθυνση, με τίτλο ‘German-Soviet Economic Relations at the Time of the Hitler-Stalin Pact 1939-1941’:
http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/cmr_1252-6576_1995_num_36_1_2425
Ομοιότητες του Α Παγκοσμίου Πετρελαϊκού Πολέμου με τους Πετρελαϊκούς Πολέμους του 2014
Σήμερα, 100 χρόνια μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πετρελαϊκό Πόλεμο του 1914, παρατηρούμε τους πετρελαϊκούς πολέμους στην Συρία και στο Ιράκ, στην Λιβύη και στην Ουκρανία, και βλέπουμε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Οι πόλεμοι στην Ουκρανία, στην Συρία, στο Ιράκ, και στην Λιβύη, είναι οι πρώτες φλόγες του Τρίτου Παγκοσμίου Πετρελαϊκού Πολέμου, που όλοι φυσικά ελπίζουν ότι δεν θα εξελιχθούν σε μία μεγάλη πυρκαγιά όπως συνέβη στους Παγκοσμίους Πετρελαϊκούς Πολέμους του παρελθόντος.
Εφόσον όμως οι πόλεμοι έχουν ήδη εκδηλωθεί σε τρεις ηπείρους, Λιβύη στην Αφρική, Ουκρανία στην Ευρώπη, και Συρία-Ιράκ στην Ασία, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήδη πρόκειται ήδη για έναν μικρό παγκόσμιο πετρελαϊκό πόλεμο.
Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Κασπία Θάλασσα και στον Περσικό Κόλπο είναι ακριβώς η ίδια με αυτήν που επικρατούσε το 1914, πριν από 100 χρόνια. Η διαφορά είναι ότι τους Άγγλους έχουν αντικαταστήσει οι Αμερικάνοι, και τους Γερμανούς έχουν αντικαταστήσει οι Κινέζοι. Στον ΑΠΠ, ήταν το Βρετανικό Ναυτικό που κυριαρχούσε στις θάλασσες, και ήταν η Γερμανία που προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί το γεωγραφικό της πλεονέκτημα προκειμένου να συνδεθεί σιδηροδρομικά, μέσω της Baghdad Railway (μαύρη γραμμή), με τον Περσικό Κόλπο, αποφεύγοντας το Βρετανικό Ναυτικό που κυριαρχούσε στις θάλασσες, αφού η Γερμανία είχε το πλεονέκτημα να είναι πολύ πιο κοντά στον Περσικό Κόλπο και την Κασπία Θάλασσα από τους Άγγλους.
Σήμερα στη θέση της Γερμανίας είναι η Κίνα, η οποία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το γεωγραφικό της πλεονέκτημα προκειμένου να συνδεθεί στον Περσικό Κόλπο και την Κασπία Θάλασσα από την ξηρά, αποφεύγοντας το Αμερικανικό Ναυτικό. Λόγω βέβαια της τεχνολογικής εξέλιξης, η Κίνα δεν προσπαθεί να συνδεθεί σε αυτές τις περιοχές με σιδηροδρομικές γραμμές αλλά με αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι Κινέζοι έχουν ήδη συνδεθεί με την Κασπία Θάλασσα, μέσω ενός δικτύου αγωγών που τους συνδέει με το πλούσιο σε πετρέλαιο Καζακστάν, και με το πλούσιο σε φυσικό αέριο Τουρκμενιστάν ( κόκκινες γραμμές), και φιλοδοξούν να συνδεθούν με αγωγούς και με το πλούσιο και σε πετρέλαιο και σε φυσικό αέριο Ιράν στον Περσικό Κόλπο. Αυτό είναι που κάνει μάλιστα και το φτωχό σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο Αφγανιστάν σημαντικό, το ότι δηλαδή βρίσκεται ανάμεσα στην Κίνα και στο Ιράν, και σίγουρα αυτό έπαιξε ρόλο στην επέμβαση των Αμερικανών στο Αφγανιστάν.
Βλέπε επίσης ‘Κίνα-Ρωσία-Ιράν vs ΗΠΑ’, και ‘Γιατί Έγινε ο Πόλεμος στο Αφγανιστάν’
Η άλλη ομοιότητα ανάμεσα στον πόλεμο του 1914 και στους πολέμους του 2014, είναι η Baghdad Railway τότε, και οι αγωγοί φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας και Ιράν-Συρίας τώρα. Το 1914 η Γερμανία ήθελε να κατασκευάσει την Baghdad Railway προκειμένου να συνδεθεί με τον Περσικό Κόλπο, ώστε να έχει πρόσβαση στο πετρέλαιο (μαύρη γραμμή στον παρακάτω χάρτη), αλλά η Ελλάδα και η Σερβία σχημάτιζαν ένα τείχος μπροστά της. Ή για να είμαι πιο ακριβής, δεν την εμπόδιζε τίποτα μέχρι το 1912, οπότε και ξέσπασαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, και η Ελλάδα με την Σερβία απορρόφησαν τα Οθωμανικά εδάφη και ύψωσαν ένα τείχος μπροστά της.
Η άλλη ομοιότητα ανάμεσα στον πόλεμο του 1914 και στους πολέμους του 2014, είναι η Baghdad Railway τότε, και οι αγωγοί φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας και Ιράν-Συρίας τώρα. Το 1914 η Γερμανία ήθελε να κατασκευάσει την Baghdad Railway προκειμένου να συνδεθεί με τον Περσικό Κόλπο, ώστε να έχει πρόσβαση στο πετρέλαιο (μαύρη γραμμή στον παρακάτω χάρτη), αλλά η Ελλάδα και η Σερβία σχημάτιζαν ένα τείχος μπροστά της. Ή για να είμαι πιο ακριβής, δεν την εμπόδιζε τίποτα μέχρι το 1912, οπότε και ξέσπασαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, και η Ελλάδα με την Σερβία απορρόφησαν τα Οθωμανικά εδάφη και ύψωσαν ένα τείχος μπροστά της.
Αντίστοιχα το 2011, το Σιιτικό Ιράν ήθελε να συνδεθεί με αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου με τους Σιίτες του Ιράκ και της Συρίας (πράσινη γραμμή), προκειμένου να φτάνει το φυσικό του αέριο και πετρέλαιο στην Μεσόγειο Θάλασσα. Τίποτα δεν εμπόδιζε το Ιράν, μέχρι που ξέσπασε ο χρηματοδοτούμενος από το Κατάρ, την Σαουδική Αραβία και την Τουρκία πόλεμος στο Ιράκ και στην Συρία, και υψώθηκαν μπροστά στο Ιράν οι Σουνίτες Τζιχαντιστές του ISIS.
Βλέπε επίσης ‘Ο Πόλεμος των ΗΠΑ και της Ρωσίας στην Ασία’,
Επίσης το Κατάρ και η Τουρκία ήθελαν να κατασκευαστεί ένας αγωγός που θα μετέφερε φυσικό αέριο του Κατάρ στην Τουρκία, και από κει στην Ευρώπη (κόκκινη γραμμή), μέσω του Ιράκ και της Συρίας, αλλά υψώνονταν μπροστά τους ένα Σιιτικό τείχος από το Ιράκ και την Συρία, οπότε και ξέσπασε ο πόλεμος στο Ιράκ και στην Συρία όπως ήδη είπα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η κατάσταση είναι σχεδόν η ίδια με το 1914. Το 1914 τίποτα δεν μπλόκαρε την Baghdad Railway να φτάσει στον Περσικό Κόλπο, και μέσω των Βαλκανικών Πολέμων η Ελλάδα και η Σερβία υψώθηκαν μπροστά στην Baghdad Railway, και η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στην Σερβία. Το 2014 τίποτα δεν εμπόδιζε το Σιιτικό Ιράν να κατασκευάσει αγωγούς που θα το ένωναν με την Μεσόγειο μέσω των Σιιτικών Ιράκ και Συρίας, και ξέσπασαν οι πόλεμοι στο Ιράκ και στην Συρία και υψώθηκε ένα τείχος Τζιχαντιστών μπροστά στο Ιράν.
Η ιστορία είναι η ίδια και για την Ρωσία επίσης. Καθ’ όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα, οι Ρώσοι ήλεγχαν τις πλούσιες σε πετρέλαιο χώρες της Κασπίας Θάλασσας. Αυτή ήταν η κατάσταση και στην τσαρική και στην κομμουνιστική Ρωσία.
Όπως μπορείτε να δείτε στον παραπάνω χάρτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι Ρώσοι Κομμουνιστές είχαν προσαρτήσει στην Σοβιετική Ένωση και τις περιοχές της Κασπίας, αφού το πετρέλαιο τους ήταν πάρα πολύ σημαντικό για την ενεργειακή ασφάλεια της Ρωσίας. Να προσθέσω ότι οι πληθυσμοί του Καζακστάν, του Ουζμπεκιστάν, του Κιργιστάν, του Τουρκμενιστάν, του Αζερμπαϊτζάν, και του Τατζικιστάν, αποτελούνται κατά 90% περίπου από Μουσουλμάνους, οι οποίοι μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις είναι και Τουρκογενείς.
Αυτοί επομένως οι πληθυσμοί έχουν πολύ περισσότερα κοινά με τους Τούρκους παρά με τους Χριστιανούς Ρώσους, αλλά οι Ρώσοι ήταν η μεγάλη δύναμη της περιοχής, οι Ρώσοι ήταν στο στρατόπεδο των νικητών και στους δύο παγκοσμίους πολέμους, και κατά συνέπεια οι Ρώσοι πήραν υπό τον έλεγχο τους αυτούς τους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Και ευτυχώς για εμάς φυσικά, διαφορετικά θα είχαμε ένα γείτονα με τον οποίο δεν έχουμε καλές σχέσεις, την Τουρκία, ο οποίος θα ήταν και πλούσιος ενεργειακά. Άλλο αυτό όμως, και άλλο να μας πλασάρουν τους Αμερικανούς σαν κακούς και τους Ρώσους σαν καλούς. Απλά οι Ρώσοι σε αντίθεση με τους Αμερικανούς και τους Άγγλους έτυχε να είναι δίπλα στην Κασπία, και έτυχε επίσης να είναι πλούσιοι ενεργειακά, και δεν είχαν την πίεση που είχαν οι Αμερικανοί για ενέργεια.
Στο παρακάτω Wikipedia link θα διαβάσετε για την εισβολή των Ρώσων Κομμουνιστών στο Αζερμπαιτζάν το 1920.
https://en.wikipedia.org/wiki/Red_Army_invasion_of_Azerbaijan
Στο παρακάτω Wikipedia link θα διαβάσετε για την εισβολή των Ρώσων Κομμουνιστών στην Γεωργία το 1920.
https://en.wikipedia.org/wiki/Red_Army_invasion_of_Georgia
Στο τμήμα ‘Kazakhstan under Soviet Rule’ του παρακάτω Wikipedia link, θα διαβάσετε ότι την δεκαετία του 30, πάρα πολλοί γνωστοί ποιητές, ιστορικοί, πολιτικοί και στοχαστές του Καζακστάν δολοφονήθηκαν από τους Κομμουνιστές προκειμένου να καταπιεστεί η εθνική ταυτότητα του εγχώριου πληθυσμού.
https://en.wikipedia.org/wiki/Kazakhstan#Kazakhstan_under_Soviet_rule
Στο παρακάτω άρθρο του Economist για την Κεντρική Ασία, με τίτλο ‘Stalin’s Harvest’, θα διαβάσετε τα εξής:
“After the October revolution of 1917, new autonomous republics were created. In 1924 Stalin divided the region into different Soviet republics. The borders were drawn up rather arbitrarily without following strict ethnic lines or even the guidelines of geography.
The main aim was to counter the growing popularity of pan-Turkism in the region, and to avoid potential friction. Hence, the fertile Fergana Valley (formerly ruled by the Khanate of Kokand) was divided between Kyrgyzstan, Tajikistan and Uzbekistan. Some of these borders were redrawn several times until 1936. After 1991, this led to lively demarcation disputes among the newly independent countries”.
http://www.economist.com/node/16377083
Επίσης στον ΑΠΠ, ο Ρώσος Τσάρος προσπαθούσε να εμποδίσει τους Γερμανούς και τους Οθωμανούς να πλησιάσουν στο Μπακού. Στον ΒΠΠ οι Ρώσοι Κομμουνιστές προσπαθούσαν να εμποδίσουν τον Χίτλερ να πάρει τον έλεγχο του πετρελαίου του Μπακού. Να προσθέσω ότι τα πολύ πλούσια κοιτάσματα σε πετρέλαιο του Καζακστάν ανακαλύφθηκαν πολύ αργότερα.
Σήμερα, στα πρόθυρα του ΓΠΠ, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Πούτιν προσπαθεί να ελέγξει όσο μπορεί τις χώρες της Κασπίας που πλέον έχουν αποκτήσει την ανεξαρτησία τους, προκειμένου να πουλάει η Ρωσία σε υψηλότερες τιμές και σε μεγαλύτερες ποσότητες πετρέλαιο, και κυρίως φυσικό αέριο στην Ευρώπη.
Όπως έλεγα στο κείμενο μου ‘Οι 3 Πόλεμοι για τον Αγωγό Baku-Ceyhan’, ο πόλεμος Ρωσίας-Γεωργίας και Αρμενίας-Αζερμπαιτζάν, ήταν τα αντίποινα της Ρωσίας για την συνεργασία της Γεωργίας και του Αζερμπαιτζάν με τους Αμερικανούς στην κατασκευή των αγωγών Baku-Ceyhan και Baku-Supsa.
Όπως μπορείτε να δείτε στο δεύτερο μισό του παρακάτω άρθρου του Guardian, ο Πούτιν απείλησε την εθνική ακεραιότητα του Καζακστάν όταν ο δικτάτορας πρόεδρος του Καζακστάν Nursultan Nazabayev απείλησε ότι θα αποσύρει την χώρα του από την Eurasian Economic Union.
http://www.theguardian.com/world/2014/sep/01/kazakhstan-russian-neighbour-putin-chilly-nationalist-rhetoric
Άλλο ένα άρθρο για τις απειλές του Πούτιν προς το Καζακστάν.
http://www.eurasianet.org/node/69771
Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο για το πετρέλαιο, η Ρωσία ήταν στο πλευρό της χώρας που κυριαρχούσε στις θάλασσες, της Αγγλίας. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για το πετρέλαιο, η Ρωσία ήταν αρχικά στο πλευρό της χώρας που είχε το γεωγραφικό πλεονέκτημα, της Γερμανίας, και στην συνέχεια πέρασε στο πλευρό των χωρών που είχαν το πλεονέκτημα στις θάλασσες, των ΗΠΑ και της Αγγλίας.
Να προσθέσω ότι στην αρχή του ΒΠΠ, οι Ναζί και οι Κομμουνιστές μοίρασαν την Ανατολική Ευρώπη σε σφαίρες επιρροής και ήταν σύμμαχοι, με το περίφημο Molotov-Ribbentrop Pact. Για Molotov-Ribbentrop βλέπε παρακάτω Wikipedia link.
https://en.wikipedia.org/wiki/Molotov%E2%80%93Ribbentrop_Pact
Για την συμμαχία των Ναζιστών και των Κομμουνιστών μπορείτε να δείτε και το παρακάτω link της εγκυκλοπαίδειας Britannica. Στην 3η παράγραφο θα διαβάσετε τα εξής:
“To this public pact of nonaggression was appended a secret protocol, also reached on August 23, 1939, which divided the whole of eastern Europe into German and Soviet spheres of influence”.
http://www.britannica.com/EBchecked/topic/230972/German-Soviet-Nonaggression-Pact
Επίσης στην πρώτη παράγραφο του ίδιου link της εγκυκλοπαίδειας Britannica, θα διαβάσετε ότι ο Στάλιν οδηγήθηκε στην συμμαχία με τον Χίτλερ από μία απροθυμία των Δυτικών χωρών να συνεργαστούν με τον Στάλιν και να αντιμετωπίσουν τον Χίτλερ, αλλά και από προσωπική του προτίμηση προς στους Ναζί. Λέει συγκεκριμένα η Britannica:
“The Western democracies’ hesitance in opposing Adolf Hitler, along with Stalin’s own inexplicable personal preference for the Nazis, also played a part in Stalin’s final choice”.
Το Molotov-Ribbentrop Pact ήταν η βασική συμφωνία, πάνω στην οποία υπογράφτηκαν και άλλες συμφωνίες, όπως η οικονομική συμφωνία που ανέφερα σε προηγούμενα τμήματα του κειμένου. Επομένως δεν θα πρέπει να παρασύρεται κάποιος και να νομίζει ότι οι Ρώσοι Κομμουνιστές ήταν καλύτεροι από τους Αμερικανούς ή τους Βρετανούς. Ήταν μάλιστα οι Κομμουνιστές σύμμαχοι με τους Ναζί μέχρι την στιγμή που ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Ρωσία το 1941. Και είναι πολύ εύκολο για κάποιον να παρασυρθεί κανείς από τους αντι-αμερικανούς Έλληνες Κομμουνιστές που τα παίρνουν από τους Άραβες, και από τους αντι-Αμερικανούς Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές που τα παίρνουν από τους Ρώσους.
Σήμερα, στην αρχή του ΓΠΠ για το πετρέλαιο, η Ρωσία βρίσκεται στο πλευρό της Κίνας, της χώρας που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το γεωγραφικό της πλεονέκτημα για να ενωθεί στον Περσικό Κόλπο, και όχι στο πλευρό της χώρας που έχει το πλεονέκτημα στην θάλασσα, που είναι οι ΗΠΑ.
Το Περίφημο Ρητό για την Ιστορία που Επαναλαμβάνεται
Όταν κανείς εξετάζει τον Πρώτο Παγκόσμιο Πετρελαϊκό Πόλεμο του 1914, και τον συγκρίνει με τους πετρελαϊκούς πολέμους του 2014 εκατό χρόνια μετά, είναι απίθανο να μην του περάσει από το μυαλό η φράση ‘η ιστορία επαναλαμβάνεται’. Μία φράση που έχουμε ακούσει όλοι εκατομμύρια φορές.
Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα ευφυολόγημα, εξαιρετικά ανόητο μάλιστα, γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι η ιστορία που επαναλαμβάνεται, αλλά ο Περσικός Κόλπος και η Κασπία Θάλασσα που παραμένουν οι πλουσιότερες περιοχές του κόσμου σε ενεργειακά αποθέματα. Από την αρχή του 20ου αιώνα, όταν το πετρέλαιο αντικατέστησε το κάρβουνο, οι περιοχές του Περσικού και της Κασπίας αποτελούν την καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας.
Στον παρακάτω χάρτη φαίνεται πόσο μικρή είναι αυτή η περιοχή πάνω στον παγκόσμιο χάρτη, και όμως σε αυτήν την μικρή γεωγραφικά περιοχή βρίσκονται θαμμένα το 50% με 65% των παγκοσμίων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι σκοτώνονταν, και θα εξακολουθήσουν να σκοτώνονται, γύρω από αυτήν την περιοχή. Αυτό δεν θα σταματήσει με ευφυολογήματα και ευχές, αλλά μόνο αν βρεθούν κάποια τεράστια αποθέματα κάπου αλλού, ώστε να μειωθεί η γεωπολιτική σημασία της περιοχής, ή αν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αντικατασταθούν από κάποια άλλη μορφή ενέργειας.
Επομένως η φράση ‘η ιστορία επαναλαμβάνεται’, θα πρέπει να αντικατασταθεί από την φράση ‘ο Περσικό Κόλπος και η Κασπία Θάλασσα παραμένουν η καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας’. Δεν το λέω αυτό επειδή είναι κακό να χρησιμοποιούμε τέτοια ανόητα ευφυολογήματα. Το πρόβλημα είναι ότι οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, οι διανοούμενοι, μιλάνε συνέχεια με τέτοια ευφυολογήματα και καθόλου για την ουσία.
Σπάνια θα μας δώσουν οι διανοούμενοι στοιχεία ώστε να μπορούμε να αναλύσουμε το πραγματικό πρόβλημα, και το ερώτημα είναι γιατί συμβαίνει αυτό?
Γιατί είναι τόσο ανούσιος ο λόγος των διανοουμένων?
Γιατί οι διανοούμενοι δεν μας βοηθούν ποτέ να σκεφτούμε?
Ο Murray Rothbard έλεγε ότι είναι ευθύνη των διανοουμένων να μας πείθουν ότι χρειαζόμαστε τους γραφειοκράτες, γιατί οι διανοούμενοι έχουν μία ειδική σχέση με το κράτος και τους γραφειοκράτες, και πολύ συχνά είναι άμεσα χρηματοδοτούμενοι από αυτούς.
Είναι επομένως πολύ λογικό οι διανοούμενοι να μην είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν την σκέψη μας, αφού δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Η δουλειά τους είναι να μας πείσουν ότι τα αφεντικά τους, οι γραφειοκράτες, μας είναι απαραίτητα. Και το κάνουν αυτό με πάρα πολύ μεγάλη συνέπεια, και είναι και πάρα πολύ καλοί σε αυτό.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να απορούμε γιατί οι διανοούμενοι περιορίζονται σε ευφυολογήματα και δεν μας μιλάνε ποτέ για την ουσία.
Στις μέρες μας μάλιστα, όλοι αναρωτιούνται που ήταν οι διανοούμενοι?
Πως άφησαν οι διανοούμενοι να ξεσπάσει αυτή η κρίση?
Πολύ ανόητα ερωτήματα, αφού η κρίση ξέσπασε ακριβώς επειδή οι διανοούμενοι έκαναν πολύ καλά την δουλειά τους, και μας έπεισαν ότι μας ήταν απαραίτητοι οι εργοδότες τους οι γραφειοκράτες. Έτσι δημιουργήθηκε η κρίση. Βλέπε ‘Πως Δημιουργούνται οι Οικονομικές Φούσκες’.
Η Ayn Rand έλεγε ότι δεν μπορείς να απαιτείς από τους διανοούμενους να είναι ιδεολογικά ανεξάρτητοι, την στιγμή που είναι οικονομικά εξαρτημένοι από το κράτος. Εγώ να προσθέσω στους διανοούμενους και τους δημοσιογράφους, που είναι βασικοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Αν και όταν ο Murray Rothbard μιλούσε για διανοούμενους, εννοούσε όλους τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, και γενικά οποιονδήποτε είχε την δυνατότητα να επηρεάζει την κοινή γνώμη.
Σκεφτείτε τους δικούς μας δημοσιογράφους. Πως να είναι ιδεολογικά ανεξάρτητοι, όταν ξέρουν ότι το βασικό προσόν των περισσότερων εξ’αυτών είναι ότι πέρασαν από την ΚΝΕ και την ΕΡΤ?
Τα Ελληνικά ΜΜΕ είναι κρατικοδίαιτα, και επομένως και οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να είναι ανεξάρτητοι, αφού η δουλειά τους είναι να μας πείσουν ότι οι γραφειοκράτες μας είναι απαρραίτητοι. Η συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών δεν θα είχε καμία τύχη αν τα ΜΜΕ ήταν πιο ελεύθερα.
Γιατί όπως έχω ξαναπεί, ένα πράγμα χρειάζεται για να υπάρξει καλή ενημέρωση. Να υπάρχουν αντίπαλα οικονομικά συμφέροντα που θα βγάζουν το ένα τα άπλυτα του άλλου στη φόρα. Στις σοσιαλιστικές οικονομίες που το κράτος είναι ο ανώτατος ρυθμιστής, κανείς δεν τολμάει να μιλήσει, αφού ο ανώτατος συντονιστής τους λέει ‘τον νου σας ρεμάλια θα σπάσετε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε όλοι’.
Τώρα βέβαια με το διαδίκτυο όλα αυτά αλλάζουν, αφού οι διανοούμενοι έχουν απέναντι τους όλους εμάς. Ο καθένας από εμάς είναι πλέον διαμορφωτής της κοινής γνώμης. Η διαμόρφωση της κοινής γνώμης δεν είναι πια προνόμιο των διανοουμένων. Και ξέρουν πολύ καλά ότι δεν έχουν την επιχειρηματολογία να μας αντιμετωπίσουν. Αυτός είναι και ο λόγος που στις σοσιαλιστικές χώρες εξετάζουν ήδη το ενδεχόμενο να δημιουργήσουν ένα δικό τους διαδίκτυο.
Όλες οι χώρες που έχουν μεγάλη παράδοση στον σοσιαλισμό και δεν είναι μαθημένες στην ελεύθερη έκφραση της γνώμης, εξετάζουν αυτό το ενδεχόμενο. Το εξετάζουν στην Λατινική Αμερική και στην Ρωσία. Στην Κίνα μάλιστα και στην Βόρεια Κορέα δεν επιτρέπουν στους πολίτες τους να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο.
Θα παρατηρήσετε ότι οι περισσότεροι σοσιαλιστές διανοούμενοι υποστηρίζουν τέτοιες εξελίξεις. Ο λόγος δεν είναι επειδή φοβούνται την κατασκοπία όπως λένε. Ο λόγος είναι ότι ξέρουν ότι στην εποχή του διαδικτύου θα βρουν απέναντι τους όλους τους ιδεολογικούς απογόνους του Murray Rothbard και της Ayn Rand, και ξέρουν ότι δεν μπορούν να τους αντιμετωπίσουν.
Είναι κατά κάποιον τρόπο ένας αγώνας ταχύτητας, και θα πρέπει να τους τελειώσουμε πριν προλάβουν να μας βγάλουν από την πρίζα. Και θα πρέπει να το κάνουμε όχι μόνο γιατί μας συμφέρει, αλλά και γιατί είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό. Εγώ τουλάχιστον το βρίσκω τρομερά διασκεδαστικό.
Το πρόβλημα είναι ότι έχουν ξεσπάσει ήδη οι πρώτες φλόγες του Τρίτου Παγκοσμίου Πετρελαϊκού Πολέμου, και ο πόλεμος είναι πάντα η καλύτερη δικαιολογία προκειμένου οι σοσιαλιστές και οι κρατιστές να πάρουν υπό τον απόλυτο έλεγχο τους το κράτος.
Ήταν άλλωστε ο Α Παγκόσμιος Πετρελαϊκός Πόλεμος το 1914 που έδωσε την ευκαιρία στους κρατιστές να καταστρέψουν το Αμερικανικό οικονομικό μοντέλο των προηγούμενων αιώνων και να εισαγάγουν τα σοσιαλιστικά ιδεώδη. Άρα η νίκης μας δεν είναι καθόλου βέβαιη. Ας το διασκεδάσουμε όμως προς το παρόν και βλέπουμε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου