Ο διακριτός ασιατικός πολιτικός προσανατολισμός ίσως να διαφαίνεται ήδη στην προοδευτική θεσμοποίηση της καθαρά ασιατικής περιφερειακής συνεργασίας .
Η Κίνα, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα πραγματοποιούν ετήσιες τριμερείς συνόδους κορυφής, παρατηρείται κινητικότητα προς τη σύσταση ενός ασιατικού οικονομικού συνασπισμού που βρίσκεται υπό συζήτηση . Ένα πλαίσιο συνεργασίας σε ασιατική περιφεριακή βάση, με αντικείμενο την ασφάλεια.
Ορισμένοι Ασιάτες ηγέτες, μάλιστα δεν κρύβουν ότι, όλα αυτά έχουν στόχο τη χειραφέτηση από την αμερικανική κυριαρχία.
Οι Κινέζοι είναι ειλικρινείς για τα σχέδιά τους "...η δημιουργία μιας οργάνωσης συνεργασίας στην Ανατολική Ασία έχει γίνει ένας από τους μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους της Κίνας.... Η Κίνα έχει ήδη συνειδητοποιήσει ότι η ενοποίηση μιας περιοχής δεν συνεπάγεται μονάχα την κοινωνική και οικονομική της ένωση, αλλά και την ένωση σε πολιτική θέματα και τον κοινο προσανατολισμό της σε θέματα ασφαλείας.
Η Κίνα έχει επίσης αντιληφθεί ότι προκειμένου να κερδίσει την εμπιστοσύνη των λαών της ασιατικής περιφέρειας και να διαδραματίσει το ρόλο που μια μεγάλη χώρα μπορεί ν' αναλάβει στην περιοχή, πρέπει να αναμειχθεί με την κοινωνία αυτής της περιοχής σε όλους τους τομείς, καθορίζοντας και ακολουθώντας μαζί με τους υπόλοιπους λαούς της ένα ενιαίο σχέδιο δράσης"!.....
Οι συζητήσεις των Ιαπώνων επί εξωτερικών θεμάτων δείχνουν ότι ανησυχούν όλο και περισσότερο για το ενδεχόμενο οι υπάρχουσες διευθετήσεις σε θέματα ασφαλείας στην Άπω Ανατολή να εξασθενήσουν και η Ιαπωνία να βρεθεί αντιμέτωπη με Ορισμένες Ουσιαστικές Επιλογές!....
Πράγμα που από μόνο του θα ενέτεινε τη ροπή της Κίνας να τεθεί επικεφαλής της ηπειρωτικής ασιατικής συσπείρωσης, που θα αποκλείει τα άλλα έθνη!.....
Ο ευμετάβλητος χαρακτήρας του Ιαπωνικού και του Κορεάτικου εθνικισμού αποτελεί κρίσιμο στοιχείο αβεβαιότητας.
Και τα δύο έθνη υποτάχθηκαν στην εξάρτησή τους από την ΑΜΕΡΙΚΗ και την εξιδανίκευσαν μέσα στην πολιτική πραγματικότητα που ακολούθησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκλογίκευσαν αυτήν την ΕΞΑΡΤΗΣΗ τους ως ιστορική και στρατηγική αναγκαιότητα!....
Και αν η συγκεκριμένη εκλογίκευση παραχωρήσει τη θέση της στην απόρριψη, ο ριζοσπαστικός εθνικισμός μπορεί να μετατραπεί σε ΑΝΤΙΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟ και στις δύο χώρες, προκαλώντας την δημιουργία μιας περιφερειακής ασιατικής ταυτότητας η οποία θα αυτοπροσδιορίζεται με την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ της από την ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ!......
Το ενδεχόμενο αυτό υπάρχει και στις δύο χώρες και είναι εύκολο να προκληθεί από μία απρόσμενη, αλλά ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ εξέλιξη!.....
Η εμφάνιση του αντιαμερικανισμού πανευρωπαϊσμού και του πανασιατισμού, ειδικά αν τροφοδοτηθεί από τον μονομερισμό των ΗΠΑ, μπορεί να εμποδίσει τη διαμόρφωση της δομής που απαιτείται για την παγκόσμια ασφάλεια.
Ακόμη και κι αν αυτός ο πανευρωπαϊσμός κι ο πανασιατισμός δεν κυριαρχήσουν, μπορούν να ανατρέψουν την παγκόσμια πρόοδο που έχει επιτευχθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Ενώ αν κυριαρχήσουν, μπορούν να "ΠΕΤΑΞΟΥΝ" την Αμερική έξω από την ΕΥΡΑΣΙΑ. Κατά συνέπεια η ευαισθησία των ΗΠΑ προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να παροτρύνει να εμβαθύνουν και να επεκτείνουν τις στρατηγικές διασυνδέσεις τους με τις ζωτικές δυτικές και ανατολικές περιοχές της Ευρασίας!....
"Σε μια σφυγμομέτρηση πενήντα έξι -Νέων Ασιατών Ηγετών- όπως αυτοί προσδιορίστηκαν από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, περισσότεροι από τους μισούς υποστήριξαν τη μεγαλύτερη οικονομική συνεργασία στην ΑΣΙΑ δηλαδή το (ASEAN 4), ένα σχήμα Κίνα, Ιαπωνία, Κορέα και Ινδία) είναι το ποιό επιθυμητό μοντέλο ενοποίησης!.......