ΗΠΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ: Η ύβρις και η Νέμεσις
Του Μπρεζίνσκι του αρέσουν πάντα οι αναλογίες:
«Εάν θα μπορούσε σήμερα να υπάρξει μία αναλογία μεταξύ της αθηναϊκής δημοκρατίας της Αρχαίας Ελλάδας και της Αμερικής στην κατάσταση και τη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα, θα έλεγα ότι, σε γενικές γραμμές, η Αμερική βρίσκεται στο σημείο που η Αθήνα βρισκόταν όταν ήταν στην ακμή της.
Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, υπερβολικά μεγάλη δύναμη, υπερβολικά πολλή δόξα, υπερβολικά πολύς πλούτος, υπερβολικά μεγάλη ομορφιά, οτιδήποτε σε υπερβολικό βαθμό, είναι ύβρις, επειδή διαταράσσεται η ισορροπία του κόσμου.
Και σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, την ύβρι ακολουθεί πάντα η Νέμεσις.
Ελπίζω η αμερικανική πολιτική να το λαμβάνει υπόψη της αυτό. Και να έχει στο νου της ότι κάπου μπορεί να υπάρχει ή να δημιουργείται μια Σπάρτη!».
«Ενώ οι λόγοι και οι συνθήκες ενός πολέμου διαφέρουν από εποχή σε εποχή, ειδικότερα με την εξέλιξη της πολεμικής τεχνολογίας, υπάρχουν ορισμένες πρακτικές στο σχολείο της ιστορίας οι οποίες παραμένουν ίδιες-σταθερές και είναι ως εκ τούτου παγκόσμιας εφαρμογής και αναβαθμίζονται ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες».
Του Μπρεζίνσκι του αρέσουν πάντα οι αναλογίες:
«Εάν θα μπορούσε σήμερα να υπάρξει μία αναλογία μεταξύ της αθηναϊκής δημοκρατίας της Αρχαίας Ελλάδας και της Αμερικής στην κατάσταση και τη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα, θα έλεγα ότι, σε γενικές γραμμές, η Αμερική βρίσκεται στο σημείο που η Αθήνα βρισκόταν όταν ήταν στην ακμή της.
Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, υπερβολικά μεγάλη δύναμη, υπερβολικά πολλή δόξα, υπερβολικά πολύς πλούτος, υπερβολικά μεγάλη ομορφιά, οτιδήποτε σε υπερβολικό βαθμό, είναι ύβρις, επειδή διαταράσσεται η ισορροπία του κόσμου.
Και σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, την ύβρι ακολουθεί πάντα η Νέμεσις.
Ελπίζω η αμερικανική πολιτική να το λαμβάνει υπόψη της αυτό. Και να έχει στο νου της ότι κάπου μπορεί να υπάρχει ή να δημιουργείται μια Σπάρτη!».
«Ενώ οι λόγοι και οι συνθήκες ενός πολέμου διαφέρουν από εποχή σε εποχή, ειδικότερα με την εξέλιξη της πολεμικής τεχνολογίας, υπάρχουν ορισμένες πρακτικές στο σχολείο της ιστορίας οι οποίες παραμένουν ίδιες-σταθερές και είναι ως εκ τούτου παγκόσμιας εφαρμογής και αναβαθμίζονται ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες».