14 Νοεμβρίου 1973: «350 προβοκάτορες της ΚΥΠ εισβάλλουν στο Πολυτεχνείο» (☭ΚΝΕ).
Σε λίγες ώρες, συμπληρώνονται 52 χρόνια από την αρχή της κατάληψης του Πολυτεχνείου. Σύμφωνα με την ΚΝΕ (σε σχετικό κείμενο του φύλλου 8 της φοιτητικής της παράταξης, «Πανσπουδαστικής») η κατάληψη έγινε από «προβοκάτορες της ΚΥΠ»: «Καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλλη - Καραγιαννοπούλου».
Θα μπορούσε κάποιος καλοπροαίρετος άνθρωπος να ισχυριστεί, ότι αρχικά η ΚΝΕ αιφνιδιάστηκε από το γεγονός της κατάληψης του Πολυτεχνείου, οι υπεύθυνοι της οργάνωσης έπεσαν θύματα σύγχυσης και παραπληροφόρησης, κι έτσι, βιαστικά, χαρακτήρισαν τους πρωταγωνιστές της κατάληψης «προβοκάτορες της ΚΥΠ».
Το ό,τι πιάστηκαν στον ύπνο είναι γεγονός αναμφισβήτητο και το ομολόγησαν και οι ίδιοι, μεταγενέστερα: «Η κατάληψη αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του κόμματος και της ΚΝΕ». Ωστόσο, το περί των «350 προβοκατόρων» δημοσίευμα του φύλλου 8 της φοιτητικής τους παράταξης, δεν γράφτηκε «εν θερμώ», την ημέρα που εξελίσσονταν τα γεγονότα, αλλά «εν ψυχρώ», δύο μήνες αργότερα, στο φύλλο Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου του 1974.
Για την (εξόχως αρνητική) στάση του ΚΚΕ στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τους λόγους που την υπαγόρευσαν, θα γράψω λεπτομερώς τις επόμενες ημέρες. Σήμερα, θα εξετάσουμε αν η εξέγερση θα μπορούσε να παταχθεί από το κράτος εν τη γενέσει της, την ίδια μέρα ή έστω την επομένη, ώστε να μην υπάρξει κλιμάκωση.
πειδή δε, υπάρχει σε πολύ κόσμο άγνοια της τότε επικρατούσας κατάστασης, θα πρέπει να τονίσω ότι στις 8 Οκτωβρίου του 1973, ορκίστηκε πρωθυπουργός προσωρινής πολιτικής κυβέρνησης, ο παλιός πολιτικός Σπύρος Μαρκεζίνης, με σκοπό να διεξαγάγει βουλευτικές εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου 1974.
Παράλληλα, είχε καταργηθεί ο θεσμός της βασιλείας, είχε γίνει άρση του στρατιωτικού νόμου, είχε δοθεί γενική αμνηστία στους πολιτικούς κρατουμένους, είχε χαλαρώσει αρκετά η λογοκρισία στον τύπο, ενώ την 1η Νοεμβρίου ανακοινώθηκαν ελεύθερες φοιτητικές εκλογές και δικαίωμα αναβολής στράτευσης για τους φοιτητές.
Επί του ερωτήματος τώρα... Με μια απλή κίνηση, το κράτος θα μπορούσε να είχε «ξεμπερδέψει» με τους καταληψίες, τις πρώτες βραδινές ώρες της 14ης Νοεμβρίου - και μάλιστα χωρίς την χρήση βίας: κόβοντας το ρεύμα και το νερό στο Πολυτεχνείο. Ακόμα κι αν δεν έφευγαν οι καταληψίες (που θα έφευγαν!), χωρίς ρεύμα δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τον ραδιοφωνικό σταθμό, που εκτός από πηγή ενημέρωσης, ήταν και πηγή προσέλκυσης κόσμου.
Στην περίπτωση που ξημέρωνε η 15η Νοεμβρίου και οι καταληψίες φοιτητές παρέμεναν εντός του Πολυτεχνείου, ακόμα και χωρίς ρεύμα και νερό, μια επέμβαση της αστυνομίας θα τελείωνε την κατάληψη εύκολα και κυρίως αναίμακτα. Δεν το λέω εγώ, το συμπεραίνει επισήμως το ΚΚΕ: «Η παθητική στάση της αστυνομίας προβλημάτιζε. Την Τετάρτη και Πέμπτη η στάση της αστυνομίας ήταν αρκετά ανεκτική προς τους έγκλειστους φοιτητές. Δεν τους διαλύει, ενώ είχε τη δυνατότητα».
Σύμφωνα πάντα με το ΚΚΕ: «Η στάση αυτή εξηγείται από τη γενικότερη επιμονή στο σχέδιο “φιλελευθεροποίησης”». Συμπερασματικά, ο Μαρκεζίνης ήθελε να περάσει στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που επανέφερε την Δημοκρατία στην Ελλάδα και γι’ αυτό επέδειξε στάση ανοχής και δεν εκκένωσε το Πολυτεχνείο τις πρώτες ώρες της κατάληψης. Από κάποιο σημείο και μετά, μαζεύτηκε αρκετός κόσμος και η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο, με τα γνωστά αποτελέσματα. Έτσι, κατάφερε η αριστερά, να δημιουργήσει έναν ακόμα μύθο.
Τα συμπεράσματα και τα σχόλια, δικά σας!
Πηγή: «Έκθεση και Συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη του ’73» (Έκδοση του ΚΚΕ για το Πολυτεχνείο, που εγκρίθηκε από την 4η Ολομέλεια της Κ.Ε., τον Ιούλιο 1976).
https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1989011528641577317
Δημοσίευση σχολίου