Αμαλία: Ο Εβραϊκός κόσμος των Κομμουνιστών στην Ελλάδα


Μια άγνωστη ιστορία αριστερής πρακτορολογίας - προβοκατορολογίας στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης.


Η Ιστορία της αριστεράς, σ’ ολόκληρο τον κόσμο, κι όχι μόνο στην Ελλάδα, είναι γεμάτη φραξιονισμούς, αντιπαραθέσεις, διασπάσεις, αιματηρούς εμφυλίους και μπόλικη πρακτορολογία - προβοκατορολογία. Κι αν η ιστορία με τους «350 προβοκάτορες της ΚΥΠ», που σύμφωνα με το ΚΚΕ ήταν οι πρωτοπόροι της κατάληψης του Πολυτεχνείου, είναι λίγο πολύ γνωστή στο κοινό, η υπόθεση στην οποία θα αναφερθώ σήμερα είναι σχεδόν άγνωστη.

Μετά την πτώση της δικτατορίας, εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς τα αρχεία του ΕΑΤ – ΕΣΑ. Ο Αλέκος Παναγούλης, βουλευτής τότε της Ένωσης Κέντρου, τα αναζήτησε, φαίνεται πως βρήκε κάποια από αυτά και τα προώθησε στην εφημερίδα «Τα Νέα». Η επεξεργασία και η επιμέλεια των εγγράφων, ανατέθηκε στον γνωστό τότε δημοσιογράφο, Γιάννη Φάτση.

Στις 21 Απριλίου 1976, δημοσιεύεται ένα «Δελτίο Πληροφοριών» της ΕΣΑ, το οποίο αφορούσε την (αντιδικτατορική) δράση κάποιων προσώπων. Πρώτο όνομα στο έγγραφο, ήταν της νεαρής τότε δημοσιογράφου των Νέων, Λίνας Αλεξίου, μητέρας της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Στο έγγραφο, αναφερόταν και η δράση του τότε φοιτητή, Νίκου Βούτση, που ανήκε στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, την νεολαία του ΚΚΕ Εσωτερικού. Αρχικά, αναφερόταν ότι ήταν «εκ των πρωτοστατούντων εις τας αναρχικάς εκδηλώσεις των φοιτητών του ΕΜΠ», αλλά στην συνέχεια του εγγράφου, υπήρχε η εξής ένδειξη: «Ήδη ούτος συνεργάζεται και κατευθύνεται υπό της ΚΥΠ, με θετικά μέχρι τούδε αποτελέσματα». Οι ίδιες ενδείξεις αφορούσαν κι άλλους δύο φοιτητές, τους Δημήτρη Χατζησωκράτη και Γιώργο Γκέκα, ομοίως στελέχη του ΚΚΕ Εσωτερικού.

Όπως αντιλαμβάνεστε, ξέσπασε σάλος. Το ΚΚΕ Εσωτερικού, ο Ρήγας Φεραίος, οι τρεις θιγόμενοι, αλλά και η ΕΦΕΕ, χαρακτήρισαν χαλκευμένο το έγγραφο. Η εφημερίδα δεν δημοσίευσε καν τις διαψεύσεις τους, αλλά τις επόμενες ημέρες απαγορεύτηκε η περαιτέρω δημοσίευση των αρχείων της ΕΣΑ, ενώ την Πρωτομαγιά του 1976, ο Αλέκος Παναγούλης έχασε τη ζωή του σε τροχαίο ατύχημα.

Εκ των πραγμάτων, προκύπτει -κατά την γνώμη μου- ότι το επίμαχο έγγραφο είχε χαλκευθεί από άγνωστα άτομα. Διότι, αν υπήρχε η παραμικρή υποψία ότι το έγγραφο ήταν γνήσιο, λογικό ήταν αρχικά το ΚΚΕ Εσωτερικού να υπερασπιστεί τα στελέχη του, για να αποφύγει το σκάνδαλο, αλλά σίγουρα στην συνέχεια θα φρόντιζε να τα εξαφανίσει από τις τάξεις του. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, ο Νίκος Βρούτσης έγινε μέχρι και πρόεδρος της Βουλής, ενώ και τα άλλα δύο θύματα της πλαστογραφίας, συνέχισαν απρόσκοπτα την πολιτική τους πορεία, στον ίδιο πολιτικό χώρο.

Ποιος ή ποιοι χάλκευσαν το έγγραφο; Προφανώς, όχι οι της ΕΣΑ, διότι δεν υπήρχε κάποιος ειδικός λόγος να εμφανίσουν αυτά τα τρία συγκεκριμένα άτομα ως συνεργαζόμενα μαζί τους. Ο Παναγούλης, ήταν ηθικό στοιχείο και αδυνατώ να πιστέψω ότι είχε οποιαδήποτε σχέση με την χάλκευση του εγγράφου. Θεωρώ, λοιπόν, πολύ πιθανό έως σίγουρο, η χάλκευση να έγινε από άλλους αριστερούς, που ήθελαν να δυσφημίσουν το ΚΚΕ Εσωτερικού. Αυτό λέει και η απλή λογική!

Συμπέρασμα: «όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος» (με την ειρωνική, κι όχι με την ποιητική διάσταση...), ο κόσμος της αριστεράς!

https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1991176898081124431

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη