Επιχείρηση Epervier ονόμαζαν οι Γάλλοι την προσπάθεια του Γαλλικού στρατού να κρατήσει την Λιβύη του Καντάφι μακριά από την πλούσια σε ουράνιο Λωρίδα Aouzou, στα σύνορα Λιβύης-Τσαντ.
Το 2007 ο Σαρκοζί και ο Καντάφι συμφώνησαν να κατασκευάσει η Γαλλία ένα πυρηνικό εργοστάσιο στην Λιβύη. Βλέπε Spiegel.
Φαντάζομαι ότι αν όντως η Γαλλία κατασκεύαζε αυτό το εργοστάσιο, πέρα από τα έσοδα για την Γαλλία, πέρα από την φτηνή ενέργεια για την Λιβύη, ο Καντάφι θα αναλάμβανε την υποχρέωση να μην ενοχλεί τους Γάλλους στο Τσαντ και τον Νίγηρα.
Όταν οι Άραβες του Κόλπου ξεσήκωσαν στους Ισλαμιστές της Λιβύης, ο Σαρκοζί που την είχε πατήσει στην Τυνησία όπου στήριξε τον Ben Ali και η Αραβική Άνοιξη πέτυχε, στήριξε τους εξεγερμένους, ικανοποιώντας και τους παραδοσιακόύς συμμάχους της Γαλλίας στον Κόλπο, και ελπίζοντας ότι η Γαλλική επιρροή θα αυξηθεί στην μετά Καντάφι Λιβύη.
Στην Λιβύη κυριαρχούσε η ΕΝΙ, και οι Γάλλοι ευελπιστούσαν ότι θα αυξανόταν η επιρροή τους στην μετά Καντάφι εποχή, όπου με την φιλία Καντάφι - Μπερλουσκόνι οι Ιταλοί είχαν ανέβει ακόμη περισσότερο.
Οι Ιταλοί ήταν διστακτικοί, αλλά μόλις ο Καντάφι είπε ότι θα δώσει τα συμβόλαια της ΕΝΙ στην Κίνα και την Ρωσία αν τον υποστηρίξουν στρατιωτικά, τότε και Ιταλοί χτύπησαν τον Καντάφι.
Οι Ιρανοί, που ήταν παραδοσιακοί σύμμαχοι του Καντάφι, όταν είδαν ότι ο Καντάφι θα έπεφτε έσπευσαν να συνεργαστούν με τους Ισλαμιστές, και να διεκδικήσουν επιρροή από τους Άραβες και τους Τούρκους.
Οι Αμερικανοί ήταν διστακτικοί, γιατί ο Καντάφι συνεργαζόταν μαζί τους εναντίον της Αλ Κάιντα, αλλά βασίστηκαν στις υποσχέσεις των Άγγλων και των Γάλλων ότι θα αναλάβουν το κόστος του να περάσει η Λιβύη σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Τώρα τσακώνονται οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι για το ποιος θα αναλάβει το κόστος, και οι Αμερικανοί λένε ότι δεν έπρεπε να πιστέψουν τους Γάλλους και τους Άγγλους.
Αυτοί που κυρίως την έφαγαν είναι οι Ιταλοί, γιατί η παραγωγή της Λιβύης κατέρρευσε, και οι Ιταλοί βασίζονται στο πετρέλαιο της Λιβύης. Επίσης ο Καντάφι είχε συμφωνήσει με τον Μπερλουσκόνι να μην στέλνει μετανάστες στην Ευρώπη, κάτι που δεν ισχύει με τον ISIS.
Το 2007 ο Σαρκοζί και ο Καντάφι συμφώνησαν να κατασκευάσει η Γαλλία ένα πυρηνικό εργοστάσιο στην Λιβύη. Βλέπε Spiegel.
Φαντάζομαι ότι αν όντως η Γαλλία κατασκεύαζε αυτό το εργοστάσιο, πέρα από τα έσοδα για την Γαλλία, πέρα από την φτηνή ενέργεια για την Λιβύη, ο Καντάφι θα αναλάμβανε την υποχρέωση να μην ενοχλεί τους Γάλλους στο Τσαντ και τον Νίγηρα.
Όταν οι Άραβες του Κόλπου ξεσήκωσαν στους Ισλαμιστές της Λιβύης, ο Σαρκοζί που την είχε πατήσει στην Τυνησία όπου στήριξε τον Ben Ali και η Αραβική Άνοιξη πέτυχε, στήριξε τους εξεγερμένους, ικανοποιώντας και τους παραδοσιακόύς συμμάχους της Γαλλίας στον Κόλπο, και ελπίζοντας ότι η Γαλλική επιρροή θα αυξηθεί στην μετά Καντάφι Λιβύη.
Στην Λιβύη κυριαρχούσε η ΕΝΙ, και οι Γάλλοι ευελπιστούσαν ότι θα αυξανόταν η επιρροή τους στην μετά Καντάφι εποχή, όπου με την φιλία Καντάφι - Μπερλουσκόνι οι Ιταλοί είχαν ανέβει ακόμη περισσότερο.
Οι Ιταλοί ήταν διστακτικοί, αλλά μόλις ο Καντάφι είπε ότι θα δώσει τα συμβόλαια της ΕΝΙ στην Κίνα και την Ρωσία αν τον υποστηρίξουν στρατιωτικά, τότε και Ιταλοί χτύπησαν τον Καντάφι.
Οι Ιρανοί, που ήταν παραδοσιακοί σύμμαχοι του Καντάφι, όταν είδαν ότι ο Καντάφι θα έπεφτε έσπευσαν να συνεργαστούν με τους Ισλαμιστές, και να διεκδικήσουν επιρροή από τους Άραβες και τους Τούρκους.
Οι Αμερικανοί ήταν διστακτικοί, γιατί ο Καντάφι συνεργαζόταν μαζί τους εναντίον της Αλ Κάιντα, αλλά βασίστηκαν στις υποσχέσεις των Άγγλων και των Γάλλων ότι θα αναλάβουν το κόστος του να περάσει η Λιβύη σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Τώρα τσακώνονται οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι για το ποιος θα αναλάβει το κόστος, και οι Αμερικανοί λένε ότι δεν έπρεπε να πιστέψουν τους Γάλλους και τους Άγγλους.
Αυτοί που κυρίως την έφαγαν είναι οι Ιταλοί, γιατί η παραγωγή της Λιβύης κατέρρευσε, και οι Ιταλοί βασίζονται στο πετρέλαιο της Λιβύης. Επίσης ο Καντάφι είχε συμφωνήσει με τον Μπερλουσκόνι να μην στέλνει μετανάστες στην Ευρώπη, κάτι που δεν ισχύει με τον ISIS.